current views are: 1

19 Οκτωβρίου 2014
Δημοσίευση15:08

Όταν «παίζει μπάλα» ο εθνικισμός, το σκορ έχει… νεκρούς (Βίντεο)

Όσο κι αν οι δύο ισχυροί άνδρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, Σεπ Μπλάτερ και Μισέλ Πλατινί, θέλουν να πείσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει στην… ενδεκάδα του την πολιτική, τα ιστορικά γεγονότα τους διαψεύδουν.

Δημοσίευση 15:08’
αρθρο-newpost

Όσο κι αν οι δύο ισχυροί άνδρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, Σεπ Μπλάτερ και Μισέλ Πλατινί, θέλουν να πείσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει στην… ενδεκάδα του την πολιτική, τα ιστορικά γεγονότα τους διαψεύδουν.

Γράφει ο Christiano

Όσο κι αν οι δύο ισχυροί άνδρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, Σεπ Μπλάτερ και Μισέλ Πλατινί, θέλουν να πείσουν ότι το ποδόσφαιρο δεν έχει στην… ενδεκάδα του την πολιτική, τα ιστορικά γεγονότα τους διαψεύδουν.

Όχι μόνο έχουν ιδρυθεί σύλλογοι και ομάδες που έχουν γράψει χρυσά κεφάλαια στην εγκυκλοπαίδεια της μπάλας με λόγο ύπαρξης την πολιτική και κοινωνική διαφοροποίηση, αλλά και η ίδια η πολιτική έχει εκμεταλλευτεί στο έπακρο το… όπιο του λαού για τον παραπλανήσει.

Και όχι μόνο αυτό. Το ποδόσφαιρο έφτασε σε ορισμένες περιπτώσεις να παίζει με έναν ισχυρό αντίπαλο, όπως ο εθνικισμός. Αποκορύφωμα τα γεγονότα της περασμένης Τρίτης, με τη σημαία της μεγάλης Αλβανίας να ανεμίζει στον ουρανό του Βελιγραδίου και εντός του γηπέδου της Παρτιζάν, με τη σύρραξη μεταξύ Σέρβων και Αλβανών να είναι απλώς η φυσική συνέχεια.

To newpost.gr κάνει μια αναδρομή στα «ντου» που έχει καταφέρει κατά καιρούς ο εθνικισμός στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Το… καλό στην πόρτα μας

Το 1949 φιλοξενήθηκε στην Αθήνα το Κύπελλο Φιλίας. Στη διοργάνωση συμμετείχαν η Ελλάδα, η Ιταλία, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι τον τελικό μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η Ιταλία επικράτησε με 3-2, αλλά στο τρίτο γκολ των Ιταλών, οι Τούρκοι σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδικία του Έλληνα διαιτητή εις βάρος τους, αποχώρησαν. Οι Έλληνες φίλαθλοι άρχισαν να τους αποδοκιμάζουν, χωρίς όμως επεισόδια.

Παρόλα αυτά, οι γείτονες συνέχισαν στη χώρα τους το… ματς. Ο Τύπος δημιούργησε πολεμική ατμόσφαιρα εναντίον της Ελλάδας και ειδικά στην Κωνσταντινούπολη, ο πρόεδρος της τουρκικής ομοσπονδίας μίλησε για επεισόδια εις βάρος των Τούρκων αθλητών που βεβαίως ποτέ δεν έγιναν, οι τουρκικές εφημερίδες έγραφαν ότι η Ελληνοτουρκική φιλία έπαψε να υφίσταται και μια τουρκική εφημερίδα έγραψε ότι κακώς δεν μετετράπη το γήπεδο σε πεδίο μάχης καθώς έτσι οι Έλληνες θα ετρέποντο σε φυγή υπονοώντας την διάσπαση του μετώπου το 1922.

Η Χουριέτ δε, ζήτησε αλλαγή των ελληνοτουρκικών συνόρων! Σύμφωνα με το istorikathemata.com, στις 24 Μαΐου ο φοιτητικός σύλλογος της Κωνσταντινούπολης διεξήγαγε συλλαλητήριο για το ζήτημα στο οποίο συμμετείχαν οι περισσότεροι αθλητές που είχαν εν τω μεταξύ γυρίσει από την Αθήνα, οι οποίοι διαβεβαίωσαν το πλήθος για την αντιτουρκική ατμόσφαιρα που αντιμετώπισαν στην Αθήνα. Υπήρχαν φοιτητές με πλακάτ που έγραφαν ότι οι “Έλληνες είναι φίδια”.

Οι διαμαρτυρίες των Τούρκων δεν έμειναν μόνο σε φιλολογικό επίπεδο, καθώς κατατέθηκε επερώτηση στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, ενώ ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα συναντήθηκε με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Κωνσταντίνο Τσαλδάρη και του επέδωσε διαμαρτυρία για την κακομεταχείριση των Τούρκων ποδοσφαιριστών. Ο Τσαλδάρης ανταπέδωσε αρνούμενος ότι υπήρξαν ακρότητες από την μεριά των Ελλήνων, ενώ διαμαρτυρήθηκε έντονα για τον ανθελληνισμό του τουρκικού τύπου και των Τούρκων βουλευτών.

Αρχικά οι ελληνικές επίσημες αντιδράσεις ήταν ανεκτικές και χλιαρές, πιθανότατα γιατί αστυφύλακες που είχαν επιστρατευθεί για την ασφάλεια του αγώνα πρέπει να εξύβρισαν τους Τούρκους ποδοσφαιριστές. Επίσης η περίοδος λίγες μόλις ημέρες μετά την λήξη του εμφυλίου, ήταν πολύ κρίσιμη για την δοκιμαζόμενη Ελλάδα που δεν είχε την πολυτέλεια να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο προς την ανατολή όταν είχε τόσα προβλήματα με τους Βόρειους γείτονες της. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σοφοκλής Βενιζέλος προσπάθησε με δηλώσεις του την επομένη των γεγονότων να υποβαθμίσει το γεγονός χαρακτηρίζοντας “ολέθρια” την πιθανότητα να υπονομευτεί η ελληνοτουρκική φιλία που είχε οικοδομήσει ο πατέρας του δύο δεκαετίες πριν. Επίσης η κυβέρνηση δεν έδωσε άδεια σε ελληνικό φοιτητικό σύλλογο για διεξαγωγή συλλαλητηρίου στην Αθήνα ως απάντηση στο αντίστοιχο Τουρκικό.

Η υπερβολική αντίδραση των Τούρκων όμως, εξερέθισε την ελληνική κοινή γνώμη και σύντομα έκαναν την εμφάνισή τους στον ελληνικό Τύπο άρθρα κατά της Τουρκίας, στα οποία υπενθυμιζόταν ότι κατά την περίοδο του μεγάλου ελληνικού λιμού της Κατοχής οι Τούρκοι έστελναν χαλασμένα τρόφιμα, ενώ σε πολλές περιπτώσεις Ελλήνων που προσπαθούσαν να διαφύγουν στην Μέση Ανατολή, οι επίσημες αρχές της Τουρκίας ζητούσαν λύτρα ανεπίσημα από την εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση και τους Άγγλους για να τους απελευθερώσουν. 

Λίγες μέρες μετά, στις 6 Ιουνίου έγινε σχετική συζήτηση στην ελληνική Βουλή όπου οι περισσότεροι ομιλητές επιτέθηκαν κατά των Τούρκων συναδέλφων τους και ιδιαίτερα του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Σαντάκ που υποστήριξε την επίθεση κατά της Ελλάδας. Μάλιστα ο υπουργός Δημοσίας τάξης Ναπολέων Ζέρβας έφτασε στο σημείο ακόμη και να απειλήσει την Τουρκία ότι θα μετανιώσει για την συμπεριφορά της έναντι της Ελλάδας.

Η… καλύτερη Ουγγαρία

Πριν από 1,5 χρόνο, τον Μάρτιο του 2013, η Ρουμανία είχε ταξιδέψει στη Βουδαπέστη για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου. Το ματς ήταν κεκλεισμένων των θυρών, όμως τα εθνικιστικά επεισόδια δεν έλειψαν. Έξω από το Φέρεντς Πούσκας έγιναν επεισόδια. Μετά τον αγώνα 50 άτομα πέταξαν μπουκάλια στους αστυνομικούς και αυτοί απάντησαν με δακρυγόνα. Η διαμαρτυρία είχε οργανωθεί από ένα δεξιό εθνικιστικό κόμμα, το «Jobbik, το Κίνημα για μια Καλύτερη Ουγγαρία», για να διαμαρτυρηθούν κατά απόφασης της FIFA.

Το Jobbik είχε εξελιχθεί σε μια ισχυρή δύναμη στην Ουγγαρία κατά τη διάρκεια της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, με μια εθνικιστική ατζέντα και ένα ρεκόρ των αντι-σημιτικών δηλώσεων από τα μέλη της. Στις βουλευτικές εκλογές του 2010 το Jobbik συγκέντρωσε 855.436 ψήφους στον πρώτο γύρο και το 12,18% των εδρών, καθιστώντας το τρίτο μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της Ουγγαρίας.

Ο πόλεμος με τη Σερβία

Η Σερβία είναι παλιά… πρωταγωνίστρια σε τέτοιου είδους υποθέσεις. Τον Μάιο του 1990, στο ματς με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ και το ταξίδι των οπαδών του Ερυθρού Αστέρα στο άντρο των Bad Blue Boys στην Κροατία έφερε τους δύο κόσμους απέναντι.

Οι οπαδοί της Ντιναμό ήταν κοντά στο κόμμα HDZ του Κροάτη ηγέτη Φράνκο Τούτζμαν, τον οποίο οι Σέρβοι απεχθάνονταν και εκείνη τη βραδιά στο γήπεδο «Μαξιμίρ» έγινε κυριολεκτικά κόλαση.

Στο ματς της 13ης Μαϊου 1990, οι οργανωμένοι της Ντινάμο (BBB) και οι οργανωμένοι του Αστέρα (Delije) φανέρωσαν και τον πολιτικό τους ρόλο με τους πρώτους να μάχονται για την ανεξαρτησία της Κροατίας και οι δεύτεροι για την «εθνοκάθαρση» στη Σερβία.

Ο αγώνας διεξήχθη λίγες μέρες μετά τις πρώτες ελεύθερες εκλογές στην Γιουγκοσλαβία. Οι οπαδοί του Αστέρα άρχισαν ξήλωσαν τις διαφημιστικές πινακίδες και επιτέθηκαν στους οπαδούς της Ντιναμό με καρέκλες και μαχαίρια, τραγουδώντας εθνικιστικά τραγούδια. Ο αγώνας δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και η αποστολή του Αστέρα φυγαδεύτηκε με αεροπλάνο. Πολλοί θεώρησαν ότι ο… πόλεμος έρχεται. Δεν έπεσαν πολύ έξω.

Και θρησκευτική διαμάχη

Στη Σκωτία είναι γνωστό ότι υπάρχουν -ουσιαστικά- δύο κόσμοι. Ο καθολικός και ο προτεσταντικός. Ήτοι, η Σέλτικ και οι Ρέιντζερς. Όσα συνέβησαν στο old firm (σ.σ. το κλασικό ντέρμπι) του 1976, είναι ανεπανάληπτα, με 76 οπαδούς των Ρέιντζερς να χάνουν τη ζωή τους καθώς ποδοπατήθηκαν έπειτα από τους πανηγυρισμούς ενός γκολ.

Λίγα χρόνια μετά, στο γήπεδο της Σέλτικ, 65 οπαδοί σκοτώθηκαν, εξαιτίας της υποχώρησης μιας προστατευτικής μπάρας. Το 1979, δύο φανατικοί προτεστάντες ανατίναξαν δύο ιρλανδικά μπαρ κατάμεστα από κόσμο. Τον επόμενο χρόνο στον τελικό του Λιγκ Κάπ η Σέλτικ νίκησε 1-0 και περίπου 9.000 οπαδοί των δύο ομάδων εισέβαλαν στο γήπεδο, με αυτοσχέδια όπλα. Τη συνέχεια τη φαντάζεστε.

Το 1996, ένας δεκαεξάχρονος οπαδός της Σέλτικ δολοφονήθηκε από τον γιο και ανιψιό των δύο προτεσταντών βομβιστών του 1979!

Κάηκαν ζωντανοί στην Οδησσό…

Δεν έχουν παρά λίγοι μήνες, από την ανείπωτη τραγωδία στην Οδησσό, όπου φίλαθλοι κάηκαν ζωντανοί. Το παιχνίδι ήταν το Τσερνομόρετς-Μέταλιστ, σε καιρό… εμφυλιακό.

Μετά το τέλος του αγώνα, 1500 υποστηρικτές της κυβέρνησης του Κιέβου και φανατικοί οπαδοί ξεκίνησαν πορεία στην πλατεία όπου βρίσκεται το κτίριο των Συνδικάτων. Εκεί, οι υποστηρικτές του Κιέβου, ανάμεσα στους οποίους και μέλη του ακροδεξιού κόμματος Δεξιός Τομέας, εισέβαλαν και κατέστρεψαν τις σκηνές που είχαν στήσει φιλορώσοι διαδηλωτές. Κάηκαν ζωντανοί 39 άνθρωποι.

Σοκ στο Πορτ Σάιντ

Πριν από 2,5 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 2012 το γήπεδο έγινε ο τάφος για 79 ανθρώπους. Μετά την αναμέτρηση Αλ Μασρί-Αλ Αχλί για το αιγυπτιακό πρωτάθλημα έγινε χαμός Κυρίου.

Μπήκαν μέσα οπαδοί της Αλ Μασρί για να πανηγυρίσουν, αλλά και για να επιτεθούν στους παίκτες της φιλοξενούμενης ομάδας. Επίσης, επιτέθηκαν και στους 1200 οπαδούς της Αλ Αχλί. Τραγικός απολογισμός 79 νεκροί, μεταξύ των οποίων πολλοί αστυνομικοί μαχαιρωμένοι.

Αιτία, η πολιτική κατάσταση της χώρας, με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα να κατηγορεί οπαδούς του πρώην ηγέτη Χόσνι Μουμπάρακ ως υποκινητές των επεισοδίων.


σχετικα αρθρα