current views are: 1

19 Οκτωβρίου 2014
Δημοσίευση17:01

Η στρατηγική ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην πόλωση της κυβέρνησης

Στη διήμερη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το κλίμα ήταν αρκούντως συναινετικό αφού η προοπτική της εξουσίας είναι ορατή και οι σύνεδροι δεν διακατέχονται, όπως στο παρελθόν, από αυτοκτονικό σύνδρομο.

Δημοσίευση 17:01’
αρθρο-newpost

Στη διήμερη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το κλίμα ήταν αρκούντως συναινετικό αφού η προοπτική της εξουσίας είναι ορατή και οι σύνεδροι δεν διακατέχονται, όπως στο παρελθόν, από αυτοκτονικό σύνδρομο.

Γράφει ο Φαίδωνας Παλαιολόγος

Στη διήμερη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το κλίμα ήταν αρκούντως συναινετικό αφού η προοπτική της εξουσίας είναι ορατή και οι σύνεδροι δεν διακατέχονται, όπως στο παρελθόν, από αυτοκτονικό σύνδρομο. Το κλίμα συναίνεσης διαφαίνεται και από το γεγονός ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν κατέθεσε τροπολογία κατά των συμμαχιών, όπως πολλοί θα περίμεναν. 

Όμως πίσω από τις εισηγήσεις που αποτύπωναν το κλίμα ευθύνης απέναντι στην κοινωνία αλλά και την αισιοδοξία για το εκλογικό αποτέλεσμα τις συζητήσεις σχεδόν μονοπώλησε το ζήτημα της πόλωσης στην οποία η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί. Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα επεσήμαναν ότι «η νέα μορφή πόλωσης έχει δύο χαρακτηριστικά τα οποία τη διαφοροποιούν από όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, το πρώτο η επίθεση λάσπης στο ΣΥΡΙΖΑ και το δεύτερο η ακροδεξιά ατζέντα την οποία η ίδια υιοθετεί».

Όσο αφορά το πρώτο στελέχη του κόμματος ισχυρίζονται ότι «η κυβέρνηση θα ανασύρει σκελετούς από το παρελθόν ώστε να επιχειρήσει να φοβίσει τα πλέον συντηρητικά τμήματα της κοινωνίας», όσο δε για το δεύτερο παρέπεμπαν στο γεγονός πως «ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς έχει εκχωρήσει την αντιμετώπιση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε προβεβλημένα στελέχη που έλκουν την πολιτική τους καταγωγή από τον ακροδεξιό χώρο».

Απέναντι στην τακτική αυτή η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα:

Πρώτο: να εμφανίζεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως ο μοναδικός πυλώνας πολιτικής σταθερότητας. Στη λογική αυτή «απαγορεύεται ρητά» η οποιαδήποτε υποσχεσιολογία, αντίθετα θα προβάλλεται η πολιτική ευθύνη που επωμίζεται το κόμμα ώστε «να μην δημιουργούνται υπερβολικές προσδοκίες» και ταυτόχρονα να αποστερούν από την κυβέρνηση το επιχείρημα ότι «τάζουμε τα πάντα στους πάντες».

Δεύτερο: η ακραία κινδυνολογία που ήδη αναπτύσσεται από την κυβέρνηση αντιμετωπίζεται μόνο «με βαθιά πολιτική αντιπαράθεση» Στο πλαίσιο αυτό αφενός θα πυκνώσουν οι συναντήσεις στελεχών του οικονομικού επιτελείου με τους ευρωπαίους συνομιλητές του ώστε το επιχείρημα της κυβέρνησης «ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί φόβο» να αποδεικνύεται κενό γράμμα και

Τρίτο: η αναδιάταξη των δυνάμεων ώστε να «συναντηθεί με το όσο το δυνατόν ευρύτερες κοινωνικές μάζες» και ταυτόχρονα η παρουσία του να αποκτήσει μια νέα δυναμική ικανή να τον οδηγήσει στην αυτοδυναμία.

Στελέχη που διακρίνονται για το ρεαλισμό τους εκτιμούν ότι «η τακτική που υιοθετεί η κυβέρνηση, αν εμείς την αντιμετώπισουμε έξυπνα, θα γυρίσει μπούμερανγκ». Τι σημαίνει αυτό; Με λίγα λόγια «επίδειξη υπευθύνοτητας, καθαρές απαντήσεις απέναντι στη λάσπη, και το κυριότερο προτάσσοντας το συμφέρον της κοινωνίας να καθιστούμε την κυβέρνηση διαρκώς απολογούμενη».


σχετικα αρθρα