current views are: 5

27 Νοεμβρίου 2014
Δημοσίευση05:29

Ο πρώτος αφροαμερικανός πρόεδρος νικήθηκε από τον ρατσισμό στις ΗΠΑ

Τελικά, o Μπαράκ Ομπάμα κατάφερε να στρέψει -σχεδόν- άπαντες εναντίον του, με τις εξελίξεις στο Φέργκιουσον να δείχνουν ότι επί θητείας του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ το ζήτημα των φυλετικών διαχωρισμών όχι μόνο δεν περιορίστηκε, αλλά πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, θυμίζοντας μαύρες εποχές.

Δημοσίευση 05:29’
αρθρο-newpost

Τελικά, o Μπαράκ Ομπάμα κατάφερε να στρέψει -σχεδόν- άπαντες εναντίον του, με τις εξελίξεις στο Φέργκιουσον να δείχνουν ότι επί θητείας του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ το ζήτημα των φυλετικών διαχωρισμών όχι μόνο δεν περιορίστηκε, αλλά πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, θυμίζοντας μαύρες εποχές.

Γράφει ο Βαγγέλης Βιτζηλαίος 

Τελικά, o Μπαράκ Ομπάμα κατάφερε να στρέψει -σχεδόν- άπαντες εναντίον του, με τις εξελίξεις στο Φέργκιουσον να δείχνουν ότι επί θητείας του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ το ζήτημα των φυλετικών διαχωρισμών όχι μόνο δεν περιορίστηκε, αλλά πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, θυμίζοντας μαύρες εποχές.

Μετά τις αναμενόμενες επιθέσεις των παραδοσιακών ιδεολογικών αντιπάλων των Δημοκρατικών, των Ρεπουμπλικάνων, (αλλά και του ακόμα πιο ακραίου Tea Party) ο Ομπάμα δέχεται σφοδρές επικρίσεις και από τους αφροαμερικανούς, τους οποίους απογοήτευσε με τη στάση του, μετά τα όσα συνέβησαν έπειτα από την απαλλαγή του αστυνομικού Ντάρεν Ουίλσον που σκότωσε εν ψυχρώ τον 18χρονο Μάικ Μπράουν.

Πολλοί μίλησαν για δύο τελείως διαφορετικές αντιδράσεις του αμερικανού προέδρου στην περίπτωση του Μπράουν και σε αυτή του Τρέιβον Μάρτιν πριν από 2,5 χρόνια, ο οποίος επίσης έπεσε νεκρός.

«Αν είχα γιο, θα έμοιαζε με τον Τρέιβον», είχε πει τότε, μετά την αθώωση του Τζορτζ Ζίμερμαν (ο οποίος δεν ήταν αστυνομικός) από ένα σώμα ενόρκων. Τώρα ζήτησε «αυτοσυγκράτηση», εμφανώς σε θέση άμυνας, με υποστηρικτές του αλλά και αμερικανικά ΜΜΕ να τον κατηγορούν ότι δεν έκανε τίποτα. 

Προφανώς και δεν θα μπορούσε να παρέμβει ο αμερικανός πρόεδρος για να παραπεμφθεί σε δίκη ο Γουίλσον, ούτε έχει την ευθύνη της διοίκησης της αστυνομίας της εκάστοτε πολιτείας, όμως, κατηγορήθηκε ότι δεν πήγε στον τόπο του εγκλήματος και των ραγδαίων εξελίξεων.

«Ο πρόεδρος δεν είναι ένας από εμάς. Θα του το έλεγα κατάμουτρα» φώναζε νεαρός διαδηλωτής στο Μιζούρι αποτυπώνοντας τις σκέψεις πολλών.

Η μεγάλη κοινωνική ήττα

Πέρα, όμως από τη θέση του, η οποία έμοιαζε και λίγο «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» δεν κατάφερε, όσο βρίσκεται στον Λευκό Οίκο, να γεφυρώσει το φυλετικό χάσμα που κατατρώει την αμερικανική κοινωνία.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Επιτροπή για τις Καταδίκες στους αφροαμερικανούς επιβάλλονται κατά 10% μεγαλύτερες ποινές σε σχέση με τους λευκούς για τα ίδια εγκήματα. Οι αφροαμερικανοί αποτελούν το 14% των χρηστών ναρκωτικών, αλλά και το 37% όσων συλλαμβάνονται.

Είναι ενδεικτικό ότι κατά την πρώτη τετραετία του Ομπάμα οι ρατσιστικές ομάδες αυξήθηκαν σημαντικά. 

Ο αρθρογράφος της Washington Post, Πολ Γουάλντμαν  μίλησε για «φυλετικές πληγές που δεν έχουν γιατρευτεί» σημειώνοντας ότι «η θεραπεία δεν θα έρθει με λόγια ούτε θα εκπορευθεί από έναν πρόεδρο. Θα προκύψει από τη δημιουργία ενός συστήματος που θα παράγει Δικαιοσύνη, ενός συστήματος στο οποίο η αστυνομία θα σέβεται τους πολίτες».

Ο Ομπάμα δεν μπόρεσε να αποτελέσει καταλύτη δημιουργίας ενός τέτοιου συστήματος. Ο 12χρονος Ταμίρ Ράις, ο 18χρονος Μάικ Μπράουν και ο 17χρονος Τρέιβον Μάρτιν που έφυγαν πρόωρα από τη ζωή εξαιτίας ρατσιστικών ενστίκτων το πιστοποιούν με γλαφυρό τρόπο.


σχετικα αρθρα