current views are: 2

20 Δεκεμβρίου 2014
Δημοσίευση11:37

Παράταση της θητείας της Επιτροπής πόθεν έσχες ζητεί ο Κακλαμάνης

Επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, Ευάγγελο Μεϊμαράκη, απέστειλε ο Απόστολος Κακλαμάνης, στην οποία ζητεί να παραταθεί η θητεία της Επιτροπής για τον αναδρομικό έλεγχο από το 1974 μέχρι και το 2012 των πρωθυπουργών, υπουργών και αρχηγών κομμάτων.

Δημοσίευση 11:37’
αρθρο-newpost

Επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, Ευάγγελο Μεϊμαράκη, απέστειλε ο Απόστολος Κακλαμάνης, στην οποία ζητεί να παραταθεί η θητεία της Επιτροπής για τον αναδρομικό έλεγχο από το 1974 μέχρι και το 2012 των πρωθυπουργών, υπουργών και αρχηγών κομμάτων.

Επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, Ευάγγελο Μεϊμαράκη, απέστειλε ο Απόστολος Κακλαμάνης, στην οποία ζητεί να παραταθεί η θητεία της Επιτροπής για τον αναδρομικό έλεγχο από το 1974 μέχρι και το 2012 των πρωθυπουργών, υπουργών και αρχηγών κομμάτων.

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρόεδρος της Βουλής, κάνοντας λόγο για μεθοδευμένη απαξίωση της Βουλής, ζητεί να μην λήξει στις 31 Δεκεμβρίου η θητεία της Επιτροπής χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα.

Ο κ. Κακλαμάνης χαρακτηρίζει «πρόκληση» για την σημερινή και την αυριανή κυβέρνηση και για το Κοινοβούλιο τον ουσιαστικό έλεγχο, επισημαίνοντας ότι η Επιτροπή αυτή, καρκινοβατούσε επί δύο χρόνια για να καταλήξει σε δύο πρόσωπα, που έχουν μηδενική, ουσιαστικά, ευθύνη.

«Αυτά είναι που τροφοδοτούν τον υπόγειο πόλεμο εναντίον του κοινοβουλευτισμού και εναντίον όλων όσοι έρχονται εδώ με καθαρά μέσα και με αίσθηση καθήκοντος. Πρέπει να έρχονται υπερήφανοι, γι’ αυτό και να απέρχονται, αν ο λαός το αποφασίσει, επίσης υπερήφανοι» αναφέρει ο κ. Κακλαμάνης στην παρέμβασή του. Τονίζει δε, ότι δεν είναι δυνατόν να ανεχθούμε αυτή την ουσιαστική απαξίωση του κύρους του κοινοβουλευτικού θεσμού, που σημαίνει κατάλυση της Δημοκρατίας στην πράξη.

«Η σιωπή όσων δεν έχουν λόγο να σιωπούν σ’ αυτήν την αίθουσα, όπως τους γνώρισα και τους γνωρίζω από το 1974 μέχρι σήμερα, δεν δικαιολογείται, πλέον», τονίζει ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και καταλήγει με την επισήμανση ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε «υποχώρηση μπροστά στους ελάχιστους που έχουν κάθε λόγο μέσα στη γενική απαξίωση να καλύπτεται η δική τους έλλειψη ακεραιότητας».


σχετικα αρθρα