current views are: 3

7 Φεβρουαρίου 2015
Δημοσίευση12:23

Η υποβάθμιση Standard and Poor’s, οι σκοπιμότητες και οι απάτες

Ο οίκος αξιολόγησης Standard and Poor’s ανακοίνωσε λοιπόν σε μια κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας από Β σε Β-. 

Δημοσίευση 12:23’
αρθρο-newpost

Ο οίκος αξιολόγησης Standard and Poor’s ανακοίνωσε λοιπόν σε μια κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας από Β σε Β-. 

Γράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος 

Ο οίκος αξιολόγησης Standard and Poor’s ανακοίνωσε λοιπόν σε μια κρίσιμη φάση των διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της ελληνικής οικονομίας από Β σε Β-. Όπως αναφέρεται, η υποβάθμιση οφείλεται στα προβλήματα ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας. Τα προβλήματα της ρευστότητας θα προέκυπταν εάν… ωστόσο η παρέμβαση είναι τόσο χοντροκομμένη που οι περισσότεροι καταλαβαίνουμε γιατί συμβαίνει… 

Βέβαια πότε δεν ακούσαμε ή δεν αξιολογήθηκε η δραματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας μετά από μια πενταετία εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών. Μιας αποτυχημένης πολιτικής που οδηγεί σε ύφεση ολόκληρη την Ευρώπη.  

Τέτοιες αξιολογήσεις πρέπει να αντιμετωπίζονται με επιφύλαξη και είναι απαράδεκτο η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση να εξαρτά την πολιτική τους από τους αξιολογικούς οίκους. Οι οποίοι  χειραγωγούν τις πολιτικές αποφάσεις υπέρ των…. αγορών.  

Οι οίκοι αξιολόγησης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος βλέπουν τα καθαρά κέρδη τους να εκτινάσσονται σε βάρος των λαών και των χωρών.  

Όταν ξέσπασε η κρίση στην Αμερική ένα από τα βασικά προβλήματα, όπως απέδειξαν οι ειδικές ελεγκτικές επιτροπές του αμερικανικού κογκρέσου σχετικά με το ρόλο και τη δράση τους, ήταν ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους από αυτούς που θα έπρεπε να αξιολογούν ή από κερδοσκόπους που ήθελαν χαμηλές τιμές για να «αγοράσουν».  

Θα περιμέναμε, ένας Ευρωπαίος ηγέτης σε μια από της συνόδους κορυφής που τόσα συζητάνε και τόσο κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνουν να θέσει θέμα κανόνων και δεοντολογίας για αυτούς τους…οίκους. 

Και μην βιαστεί κάποιος να πει ότι επειδή η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση ξαφνικά υπάρχει αμφισβήτηση των εκθέσεων τους.    

«Φανταστείτε ένα εστιατόριο» έγραφαν οι New York Times στη αρχή της κρίσης, «το οποίο πληρώνει το γευσιγνώστη που θα γράψει την κριτική για τα φαγητά του. Και μάλιστα τον πληρώνει μόνο εάν γνωρίζει ότι η κριτική θα είναι ευνοϊκή». Φανταστείτε τον γευσιγνώστη να τον έχει προσλάβει ο ανταγωνιστής, τότε τι γίνεται; Μάλιστα και το γερμανικό Spiegel έγραφε ,«φανταστείτε» είπαν «έναν πρώην χίπη να δουλεύει σε ένα σχολείο και να πληρώνεται από τους μαθητές όχι σε χρήμα αλλά σε μαριχουάνα. Ύστερα φανταστείτε τον ίδιο άνθρωπο να διορθώνει τα γραπτά των μαθητών υπό την επήρεια των ναρκωτικών που του προσέφεραν». 

Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, όταν η φούσκα στην αμερικανική αγορά ακινήτων απέδιδε κέρδη κανένας δεν μιλούσε, όπως και όταν τα γερμανικά-γαλλικά κεφάλαια δάνειζαν την κατανάλωση του νότου, τότε όλοι μίλαγαν για ανάπτυξη.  

Η απόδοση ευθυνών για την οικονομική κρίση σε αυτές τις εταιρείες δεν έγινε. Οι διεφθαρμένοι και οι τεμπέληδες ήταν οι λαοί, μήπως έφτασε η ώρα για εκ βάθρων αναδόμηση ολόκληρου του συστήματος αξιολόγησης; 

Μάλιστα πριν λίγες ημέρες ο συγκεκριμένος οίκος Standard and Poor’s συμφώνησε να καταβάλλει 1,5 δις δολάρια σε φορείς του αμερικάνικου δημοσίου ως συμβιβασμό ύστερα από αγωγή για απάτη που του ασκήθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. 

Η αρχική αγωγή διεκδικούσε 5 δις δολάρια και κατηγορούσε την εταιρία ότι φούσκωνε την φερεγγυότητα και υποβάθμιζε τα ρίσκα συγκεκριμένων χρεογράφων προκειμένου να κερδίσει ως πελάτες τις επενδυτικές τράπεζες που τα εμπορεύονταν. Τέτοιες σκόπιμα εσφαλμένες αξιολογήσεις συνέβαλλαν στο ξέσπασμα της χρηματοοικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ από το 2007. 

Σε κάθε περίπτωση η βασική αξιολόγηση που αφορά την κυβέρνηση είναι η ετυμηγορία του ελληνικού λαού και η τήρηση των δεσμεύσεων απέναντί του αλλά και οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας που οι διάφοροι  αξιολογητές ξεχνούν αλλά και με τις «εκθέσεις» τους πολλές φορές τους επιδεινώνουν  εξυπηρετώντας σκοπιμότητες και συμφέροντα υπονομεύοντας τους μακροοικονομικούς στόχους της χώρας.  


σχετικα αρθρα