current views are: 1

9 Απριλίου 2015
Δημοσίευση11:24

Τα πολιτικά κέρδη της συνάντησης Τσίπρα – Πούτιν

To ερώτημα όπως το έθετε συνεργάτης του πρωθυπουργού λίγες ώρες μετά την συνάντηση του Α. Τσίπρα , με τον Ρώσο πρόεδρο ήταν απλό και όπως όλα τα απλά έχει δύσκολη απάντηση. “Πως μπορεί πλέον ο Α. Τσίπρας να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία αυτή;“. Η απάντηση είναι σύνθετη και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως πολιτική.

Δημοσίευση 11:24’
αρθρο-newpost

To ερώτημα όπως το έθετε συνεργάτης του πρωθυπουργού λίγες ώρες μετά την συνάντηση του Α. Τσίπρα , με τον Ρώσο πρόεδρο ήταν απλό και όπως όλα τα απλά έχει δύσκολη απάντηση. “Πως μπορεί πλέον ο Α. Τσίπρας να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία αυτή;“. Η απάντηση είναι σύνθετη και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως πολιτική.

Του Φαίδωνα Παλαιολόγου

To ερώτημα όπως το έθετε συνεργάτης του πρωθυπουργού λίγες ώρες μετά την συνάντηση του Α. Τσίπρα , με τον Ρώσο πρόεδρο ήταν απλό και όπως όλα τα απλά έχει δύσκολη απάντηση. “Πως μπορεί πλέον ο Α. Τσίπρας να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία αυτή;. Η απάντηση είναι σύνθετη και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως πολιτική.

Στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου τόνιζαν με νόημα ότι “η επίσκεψη του πρωθυπουργού ουσιαστικά έσπασε το εμπάργκο κατά του Πούτιν”. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του αναφερόταν στις δεσμεύσεις που έχει η χώρα απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους, επιδιώκοντας να φανεί ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ ΒερολίνουΒρυξελλώνΜόσχας χωρίς βέβαια να κάνει «εκπτώσεις» όσο αφορά τις ελληνικές θέσεις.

Ως δεύτερο στοιχείο καταγράφεται η ευθεία πρόκληση προς τους “ανησυχούντες” εταίρους ότι η Ελλάδα θα εκμεταλλευτεί το γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό της χώρο. Συνεργάτες του πρωθυπουργού έλεγαν ότι ” η εποχή που η εξωτερική πολιτική της χώρας υπόκειτο σε άνωθεν εντολές έχει περάσει ανεπιστρεπτί”, αφήνοντας ευθέως να εννοηθεί ότι “με αρχή τη Μόσχα ακολουθούν και άλλες πρωτεύουσες”. Επι της ουσίας η νέα εποχή στις σχέσεις Μόσχας – Αθήνας δεν αφήνει ή δεν πρέπει να αφήνει “ασυγκίνητους” όσους πίστευαν στη θεωρία των “δεδομένων”.

Και ως τρίτο στοιχείο στο οποίο επέμειναν συνεργάτες του πρωθυπουργού είναι εκείνο των επενδύσεων, “οχι με την στενή έννοια του όρου αλλά κυρίως με την πολιτική φόρτιση που αυτές αποκτούν στο ευρύτερο διεθνές περιβάλλον”.

Το πρωθυπουργικό ταξίδι στη Μόσχα, ουσιαστικά επανατοποθετεί την Ελλάδα στο επίκεντρο των εξελίξεων στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης. Και την επανατοποθετεί ως παράγοντα σταθερότητας και ανάπτυξης που ταυτόχρονα κοιτάζει και προς τη Δύση και προς την Ανατολή. Η εύσχημη αναφορά του πρωθυπουργού σε “ελληνικό αγωγό φυσικού αερίου” ουσιαστικά σηματοδοτεί τόσο τις σχέσεις με την Τουρκία, όσο και με τις μεσογειακές χώρες. Είναι προφανές ότι στη σκέψη του πρωθυπουργού έχει ωριμάσει η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί σε “κρίσιμη ευρωπαϊκή περιφερειακή δύναμη”, αποκτώντας με τον τρόπο αυτό πλεονεκτήματα που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν απεμπολήσει.

Και βέβαια η αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας δημιουργεί ένα πλαίσιο το οποίο υπερβαίνει τις οικονομικές σχέσεις, αναβαθμίζοντας την πολιτική διάσταση όχι μόνο μεταξύ των δύο χωρών, αλλά κυρίως αυτές μεταξύ Μόσχας Βρυξελλών. Επι της ουσίας το ταξίδι του έλληνα πρωθυπουργού υπερβαίνει κατά πολύ τα ταξίδια εσωτερικής κατανάλωσης, στελέχη της κυβέρνησης επιμένουν οτι ” τέτοιου είδους ταξίδια δεν προσφέρονται για εύκολη αντιπολίτευση”, στέλνοντας το μήνυμα πως ” όσοι βιάζονται να βγάλουν πρόχειρα συμπεράσματα θα απογοητευθούν”. Κάτι που σημαίνει ότι το παιχνίδι τώρα αρχίζει και ως συνήθως σε αυτά τα παιχνίδια δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι αλλά “κυρίως πολιτικοί που βλέπουν στο μέλλον χωρίς να αγνοούν το δημιουργικό παρελθόν”


σχετικα αρθρα