Ο Σαμαράς πετάει το γάντι σε Τσίπρα και εσωκομματική αντιπολίτευση

Γράφει ο Τάσος Τσιφόρος

Το πολιτικό σκεπτικό πίσω από τη σκληρή θέση, και ενδεχομένως την άρνηση στήριξης της συμφωνίας με τους εταίρους, οικοδομεί, μέσω των δημόσιων παρεμβάσεών του, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς.

Βασική του επιδίωξη είναι αφενός να εκμεταλλευτεί τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση της αριστεράς αφετέρου δε να εκθέσει την εσωκομματική του αντιπολίτευση, καθώς ο χρόνος εκδήλωσης της επίσημης αμφισβήτησης του status quo στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μοιάζει να πλησιάζει.

Από την Κρήτη, όπου βρέθηκε για μία ακόμη εκ των προσυνδιασκέψεων της ΝΔ, ο κ. Σαμαράς με «ευρωπαϊκή» και «φιλελεύθερη» αφετηρία εξαπέλυσε επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα, έθεσε σαφείς όρους για την παροχή συναίνεσης – τέτοιους που εμφανώς δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί ο Πρωθυπουργός – και παράλληλα κατήγγειλε στελέχη της Ν.Δ. ότι, παίζοντας προσωπικά παιχνίδια, ενισχύουν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πυρήνα της στρατηγικής του κ. Σαμαρά μοιάζουν να βρίσκονται δύο ενδεχόμενα:

• αυτό της συμφωνίας, μέσα στο επόμενο 15νθήμερο, αλλά υπό όρους τέτοιους που θα απαιτούν και την ψήφιση της συμφωνίας από τη Ν.Δ. και θα οδηγούν είτε σε κάλπες – δημοψήφισμα, είτε σε ανασύνθεση της κυβέρνησης από την υπάρχουσα Βουλή

• αυτό της ρήξης, με τη χώρα να οδηγείται εν μέσω δραματικών καταστάσεων σε νέες εκλογές.

Στο επιτελείο της ΝΔ το δεύτερο σενάριο δεν έχει αποκλειστεί, αλλά δεν θεωρείται το πλέον πιθανό. Ωστόσο είναι σαφές ότι η ομάδα των Προεδρικών της ΝΔ ανησυχεί πως στην περίπτωση που η ΝΔ ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας και, αμέσως μετά ο κ. Τσίπρας προκαλέσει δημοψήφισμα ή εκλογές, τότε το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι στα όρια της συντριβής για τη γαλάζια παράταξη. Στον αντίποδα, η διατήρηση σκληρής στάσης έναντι της συμφωνίας και της κυβέρνησης και η μετωπική στάση έναντι των εσωκομματικών αμφισβητιών θεωρούνται ασφαλής δρόμος είτε σε περίπτωση εκλογών είτε στο ενδεχόμενο σοβαρών εσωτερικών κραδασμών στη ΝΔ κατά την ψηφοφορία για τη συμφωνία.

Ο κ. Σαμαράς από την Κρήτη πέταξε ουσιαστικά το γάντι τόσο προς τον Πρωθυπουργό όσο και προς τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.

Προς τον κ. Τσίπρα ουσιαστικά είπε ότι είναι πρόθυμος να παράσχει στήριξη εφόσον ο Πρωθυπουργός παραδεχθεί τα ψέματά του, συμφωνήσει σε αλλαγή πολιτικής (σ.σ. υιοθέτηση αυτής που εφαρμόστηκε μέχρι τον Ιανουάριο) και «διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει». Επί της ουσίας, ο κ. Σαμαράς καλεί τον κ. Τσίπρα να προσχωρήσει πλήρως στο μνημονιακό στρατόπεδο, θέση που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούσε αποτελέσει βάση συζήτησης.

Προς τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, ο κ. Σαμαράς απάντησε με τρία επιχειρήματα: την ιδεολογική αντίθεση της Ν.Δ. στην αύξηση της φορολογίας, ειδικά όταν επιβάλλεται για να καλύψει την επανασύσταση του κομματικού κράτους, την ανάγκη παραμονή της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό δρόμο των μεταρρυθμίσεων («είναι αστειότητα αυτά που λέγονται ότι δέχομαι κι εγώ πιέσεις από Βρυξέλλες, όταν κανείς δεν ξέρει τη συμφωνία. Μαθήματα ευρωπαϊσμού σε κάποιον που έδωσε τα πάντα για να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και την Ευρώπη δε δέχομαι» είπε) και, τρίτον, την παράμετρο των «προσωπικών παιχνιδιών»:

«Κάποιοι θα ήθελαν η παράταξη μας να μην έχει αντέξει. Κάποιο τη χτυπούν. Μερικοί, ελάχιστοι, και μέσα από την παράταξη έχουν προσχωρήσει σε αυτή τη λογική και παίζουν προσωπικά πολιτικά παιχνίδια, γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτά είναι δωράκια που κάνουν στο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό δε το συγχωρεί κανείς».

Η προσπάθεια του κ. Σαμαρά να αποδυναμώσει, προκαταβολικά, την όποια κριτική ως «προσωπικά παιχνίδα και δωράκια στο ΣΥΡΙΖΑ» μοιάζει απολύτως συμβατή με την διάθεση του πρώην Πρωθυπουργού να εξαντλήσει τα χρονικά και πολιτικά περιθώρια ελπίζοντας στην επιστροφή του στην εξουσία. Μοιάζει, ωστόσο, εξαιρετικά δύσκολο μία τέτοια τακτική, πέραν της συσπείρωσης των «σαμαρικών», να περιορίσει τις κινήσεις των αμφισβητιών. Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τον κ. Ν. Δένδια ενώ επιδιώκεται να διερευνηθούν, εκ νέου, οι προθέσεις του κ. Κώστα Καραμανλή τόσο για την έναρξη της διαδικασίας όσο και για το πρόσωπο του διαδόχου.

Ο κ. Κυρ. Μητσοτάκης, μοιάζει να λαμβάνει σιγά – σιγά αποστάσεις από το σαμαρικό κέντρο, ενώ εντός ζυμώσεων και σεναρίων παραμένουν στελέχη όπως οι Ευριπίδης Στυλιανίδης, Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, Ολγα Κεφαλογιάννη. Το ενδιαφέρον είναι ότι όλοι οι προαναφερθέντες κινούνται σαφώς στη λογική υπερψήφισης της συμφωνίας, αντιμετωπίζοντας την απόφαση που θα λάβει η ΝΔ και τον τρόπο που θα ληφθεί αυτή, από τον Πρόεδρο ή από την πλειοψηφία των βουλευτών, ως πρόκριμα των εσωκομματικών εξελίξεων.

• Αλέξης Τσίπρας
• Αντώνης Σαμαράς