current views are: 8

7 Φεβρουαρίου 2016
Δημοσίευση17:45

Εβδομάδα συνεχών ανατροπών στη διαπραγμάτευση – Αναζητείται χρυσή τομή

Η κυβέρνηση ήλπιζε ότι τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα και ότι οι συζητήσεις θα παρέμεναν στο επίπεδο της προετοιμασίας για το κυρίως πιάτο της διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει μετά από δύο Σαββατοκύριακα. 

Δημοσίευση 17:45’

Η κυβέρνηση ήλπιζε ότι τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα και ότι οι συζητήσεις θα παρέμεναν στο επίπεδο της προετοιμασίας για το κυρίως πιάτο της διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει μετά από δύο Σαββατοκύριακα. 

Ήταν μία εβδομάδα ανατροπών. Η κυβέρνηση ήλπιζε ότι τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα και ότι οι συζητήσεις θα παρέμεναν στο επίπεδο της προετοιμασίας για το κυρίως πιάτο της διαπραγμάτευσης που θα ξεκινήσει μετά από δύο Σαββατοκύριακα. Τα πάντα όμως διαψεύστηκαν σε τέτοιο βαθμό που ο Ευκλείδης Τσακαλώτος βγαίνοντας από τη χθεσινή συνάντηση δήλωσε ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά σε τεχνικό, αλλά και πολιτικό επίπεδο, υπονοώντας ότι για κάποια θέματα το τεχνικό αδιέξοδο είναι σχεδόν δεδομένο. Επιπλέον οι δανειστές αποχωρώντας δεν φιξάρισαν το ραντεβού για τις 15 Φεβρουαρίου, αφήνοντας ανοιχτή την ημερομηνία επιστροφής τους, ανάλογα με το πως θα πάνε οι τεχνικές διαβουλεύσεις που θα συνεχιστούν κατά το διάστημα της απουσίας τους από την Αθήνα. Πάντως όπως εξήγησε ο Υπουργός Οικονομικών (αποκαλύπτοντας το πόσο βιάζεται η κυβέρνηση) όλες οι πλευρές κατανοούν ότι η πρώτη αξιολόγηση θα πρέπει να ολοκληρωθεί κάπου μεταξύ 26 και 28 Φεβρουαρίου.
 
Και μπορεί η Παρασκευή να ήταν η πλέον εύκολη για την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, όλη την εβδομάδα όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα σχεδίαζε το Μαξίμου. Η πρώτη ανατροπή ήρθε στο φορολογικό. Το πρωί της πρώτης ημέρας η Όλγα Γεροβασίλη έλεγε σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια εκδήλωσης της Εθνικής Τράπεζας, ότι το φορολογικό θα συζητηθεί την Άνοιξη. “Ποια Άνοιξη;” Αναρωτήθηκε μερικές ώρες αργότερα με έκπληξη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Κι έτσι την επόμενη μέρα από τα γραφεία του οικονομικού επιτελείου άρχισαν να διαρρέουν οι εσπευσμένες προτάσεις που κατέθεσε η κυβέρνηση για το φορολογικό. Και ήταν σοκαριστικές καθώς σε αυτές υπήρχαν συντελεστές 55% ή ακόμη και 60% για ποσά άνω του “ιλιγγιώδους” εισοδήματος των 60.000 €. Τελικά η ανώτερη κλίμακα “έπεσε” στο 50% χωρίς όμως την εισφορά αλληλεγγύης, όπως ακουγόταν αρχικά. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δρομολογεί μία νέα (τρίτη) κλίμακα και στα ενοίκια, η οποία για την ώρα δεν συγχωνεύεται με την κλίμακα της φορολόγησης. Το νέο κλιμάκιο θα έχει φόρο 45% και θα επιβάλλεται στα εισοδήματα άνω των 40.000 ευρώ.
 
Η δεύτερη ανατροπή ήρθε στο Ασφαλιστικό. Τα πρώτα μηνύματα είχε δώσει από την αρχή της εβδομάδας ο Τόμας Βίζερ χαρακτηρίζοντας το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου “φιλόδοξο” μία λέξη που αγαπούν οι δανειστές όταν θέλουν να πουν ευγενικά ότι κάτι “δεν βγαίνει”. Κάπως έτσι λοιπόν ο πολύ σίγουρος Υπουργός Εργασίας χτύπησε σε τοίχο. Τίποτα από τα σημαντικά δεν πέρασε. Οι δανειστές επέμειναν η Εθνική Σύνταξη να αποδίδεται με 20ετία και εισοδηματικά κριτήρια αντί των 15 χρόνων χωρίς περιορισμούς που θέλει η κυβέρνηση. Δεν έγινε δεκτή η αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς κατά 1,5 μονάδα και θεωρήθηκε πηγή εισφοροδιαφυγής και φοροδιαφυγής το ποσοστό 20% στους ελεύθερους επαγγελματίες. Ως εκ τούτου, η τοποθέτηση Κατρούγκαλου ότι θα γίνει ό,τι πρέπει για το εθνικό συμφέρον σε συνδυασμό με τη δήλωση Γεροβασίλη ότι “υπάρχουν υψηλές συντάξεις”, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση οδηγείται σε μία στενωπό με τους δανειστές να της κλείνουν τις εξόδους κινδύνου, αφήνοντας μόνο ανοιχτό -ως λύση- το “τσεκούρι” στις συντάξεις.
 
Η τρίτη ανατροπή ήρθε από την Κομισιόν. Από εκεί δηλαδή που η κυβέρνηση δεν το περίμενε. Διότι η Κομισιόν υποτίθεται ότι διάγει ως εταίρος της Ελλάδας και όχι ως δανειστής με τη σκληρή έννοια όπως το ΔΝΤ. Δεν περίμενε λοιπόν κανείς ότι η Κομισιόν θα έκανε την “απρέπεια” -με την διαπραγμάτευση ορθάνοιχτη- να ζητήσει στις χειμερινές της εκτιμήσεις, επιπλέον μέτρα για το 2016, χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει την κυβέρνηση. Κι εδώ αιφνιδιασμός λοιπόν, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να δηλώνει άγνοια για την έκθεση.
 
Τελευταία πινελιά (εδώ δεν είχαμε ανατροπή) στην εβδομάδα έβαλε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με την Κριστίν Λαγκάρντ να συσχετίζει τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού με την αναδιάρθρωση του χρέους. Στην ουσία για το Ταμείο τα πράγματα είναι απλά. Όσο βαθύτερη είναι η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, τόσο μικρότερη θα είναι η αναδιάρθρωση του χρέους. Και το αντίστροφο. Έτσι με αυτή του την τοποθέτηση το ΔΝΤ γίνεται ο πλέον άσπονδος φίλος της κυβέρνησης. Από τη μία χαρακτηρίζει μη βιώσιμο το ασφαλιστικό (απαιτεί 10% του ΑΕΠ ενισχύσεις όταν στην Ευρώπη το μέσο ποσοστό είναι 2,5%) από την άλλη όμως είναι και το μόνο που μπορεί να πιέσει την Ευρώπη για γενναία αναδιάρθρωση του χρέους.
Στην ουσία εδώ αναζητείται μία χρυσή τομή.


σχετικα αρθρα