Εσωκομματικό παρασκήνιο στον ΣΥΡΙΖΑ ενόψει συνεδρίου: Οι «53+» και οι… άλλοι

Καιρό είχαν να μας απασχολήσουν τα εσωκομματικά ζητήματα του ΣΥΡΙΖΑ από τότε που αναχώρησαν από άλλες, διαφορετικές, πολιτείες η Ζ. Κωνσταντοπούλου, ο Π. Λαφαζάνης και οι συν αυτώ, ο Τ. Κορωνάκης και ο Γαβρ. Σακελλαρίδης.

Οι συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής -όσες φορές συνεδρίασε το τελευταίο 6μηνο- είχαν καταντήσει σχεδόν βαρετές και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε εσωκομματική ζωή αστικού κόμματος, εκεί όπου οι επιλογές της ηγεσίας είναι δεσμευτικές για όλους.

Αμ δε! Τις τελευταίες ημέρες, η ομάδα των 53+ (πιο σωστά ό,τι απέμεινε μετά την αποχώρηση του τέως γραμματέα του κόμματος Τ. Κορωνάκη, του τέως κυβερνητικού εκπροσώπου Γαβρ. Σακελλαρίδη, βουλευτών, όπως η Ηρ. Διώτη κ.α.) έχει επανακάμψει με διακριτό στίγμα στο πολιτικό προσκήνιο με προσεκτικές αλλά κλιμακωτές κινήσεις.

Πρώτα, ήλθε η διαφοροποίηση τεσσάρων μελών της Πολιτικής Γραμματείας από την ανακοίνωση του κόμματος για το προσφυγικό –και αυτό είχε πολύύύ καιρό να συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ.

Και μετά, την Παρασκευή το απόγευμα, η διαφοροποίηση δύο βουλευτών που πρόσκεινται στους 53+, της Τ. Χριστοδουλοπούλου και της Β. Κατριβάνου, από την ψηφοφορία για το προσφυγικό. Θα μπορούσε μάλιστα να υποθέσει κανείς ότι είναι ένα πρώτο μήνυμα σε επίπεδο Κοινοβουλευτικής Ομάδας, καθώς γνωστό είναι ότι διαφωνούν και άλλοι βουλευτές με το νομοσχέδιο (π.χ. Χρ. Καραγιαννίδης αλλά και άλλοι, όπως έλεγαν σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους), πλην όμως επέλεξαν να μη διαφοροποιηθούν. Σε αυτή τη φάση τουλάχιστον.

Για τους καλούς γνώστες του εσωκομματικού παιχνιδιού στην Κουμουνδούρου, οι κινήσεις αυτές δεν είναι τίποτε άλλο από τα πρώτα σκιρτήματα της ιδεολογικής πλατφόρμας των 53+ ενόψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, που προορίζεται να γίνει τον Ιούνιο. Σκιρτήματα μπροστά στο μεγάλο στόχο, να κερδίσουν οι 53+ το Συνέδριο, έναντι όλων των υπολοίπων (Ενωτική Τάση, Πλατφόρμα 2010, Σοσιαλιστική Τάση). [Πολιτικά μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι οι 53+ είναι η αριστερή πτέρυγα του κόμματος.

Και το προσφυγικό ήταν η ευκαιρία που (φαίνεται πως) αναζητούσαν, για τη μεγάλη διαφοροποίησή τους από τις κεντρικές επιλογές της ηγεσίας (όχι ότι δεν έχουν σοβαρές, επί της ουσίας, ενστάσεις στο θέμα αυτό). Και ήταν, πράγματι, μια πολύ καλή ευκαιρία, καθώς το προσφυγικό είναι θέμα που ευαισθητοποιεί τις καρδιές των αριστερών ψηφοφόρων.

Επιπλέον, ευκαιρίες για άλλη «χοντρή» διαφοροποίηση δεν υπάρχουν, δεδομένου ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει αποκλείσει διαφωνίες στην οικονομική πολιτική. Πολλώ μάλλον που η διαπραγμάτευση και η συμφωνία του καλοκαιριού με τους δανειστές φέρουν, φαρδιά πλατιά, την… υπογραφή του αδιαμφισβήτητου μέχρι σήμερα, ηγέτη των 53+, Ευκλ. Τσακαλώτου.

Το αν θα παραμείνει πάντως στο απυρόβλητο της κριτικής των 53+ ο υπουργός Οικονομικών είναι ένα από τα ζητήματα που θα πρέπει να παρακολουθήσει κανείς στο δρόμο προς το Συνέδριο. Μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε άλλωστε η πατροκτονική …μαχαιριά του Γαβρ. Σακελλαρίδη (στην πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή») κατά του πάλαι ποτέ μέντορά του.

Αλλά και η καθημερινή πολιτική στα ζητήματα οικονομικής πολιτικής θα είναι τεστ δοκιμασίας για τους βουλευτές των 53+. Και όχι μόνο βουλευτές. Τι, για παράδειγμα, θα πράξει ο σοβαρός Θ. Δρίτσας, όταν την επόμενη Παρασκευή Στέργ. Πιτσιόρλας και COSCO θα υπογράφουν, παρόντος του Αλ. Τσίπρα, τη συμφωνία για τον ΟΛΠ; Θα πει και πάλι ότι δεν …ήξερε;

Τα (εσωκομματικά) ζητήματα τώρα ανοίγουν…
 

• Αλέξης Τσίπρας
• προσφυγικό
• ΣΥΡIZA