Θέσεις μάχης παίρνουν τα τρία στρατόπεδα: ΔΝΤ, Βερολίνο και Αθήνα

Θέσεις μάχης παίρνουν τα τρία στρατόπεδα (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Βερολίνο και Αθήνα), έχοντας ήδη επιλέξει τα πεδία της σύγκρουσης (ή, πιο σωστά, της διαπραγμάτευσης): το πρώτο, εδώ, στην Αθήνα, εκεί όπου ξεκινούν από σήμερα, σε βαρύ κλίμα, οι συναντήσεις του κουαρτέτου με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης,  και το δεύτερο, στη γερμανική πρωτεύουσα, εκεί όπου θα πραγματοποιηθεί αύριο η καθοριστική για  το μέλλον του ελληνικού ζητήματος, συνάντηση Μέρκελ –Λαγκάρντ, με τον Πόουλ Τόμσεν να μεταβαίνει εκτάκτως επίσης, στο Βερολίνο.

Μετά δε, το αρχικό σοκ από την αποκάλυψη των διαλόγων Τόμσεν –Βελκουλέσκου, και τα τρία στρατόπεδα διαμορφώνουν ήδη την τακτική τους για τα επόμενα 24ωρα.

Για την ελληνική κυβέρνηση, το πραγματικό ζήτημα δεν είναι το αδιαμφισβήτητο… κόκκινο πανί, ο διευθυντής του ευρωπαϊκού τομέα του διεθνούς οργανισμού, αλλά οι απόψεις του, που σε μεγάλο βαθμό έχουν επηρεάσει -αν όχι, δηλητηριάσει- τις σχέσεις Ελλάδας και δανειστών. Παρότι τα κυβερνητικά στελέχη που συμμετείχαν στην κλειστή σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα εκφράστηκαν με εξαιρετικά δυσμενή σχόλια για τον Π. Τόμσεν…, παρότι στα μάτια ορισμένων εξ αυτών μοιάζει συμπαθής η Ντέλια Βελκουλέσκου («στο διάλογο δείχνει να πιέζεται από τον προϊστάμενό της», σημείωνε στο newpost.gr υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα)…, εν τούτοις στην Αθήνα κατανοούν ότι η Κριστίν Λαγκάρντ δεν θα ήταν δυνατόν να αδειάσει εδώ και τώρα το συνεργάτη της. Δεν ήταν συνεπώς και τόσο …τυχαίο, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, ότι ο Αλέξης Τσίπρας …παρέλειψε να αναφερθεί ευθέως στον Πόουλ Τόμσεν, κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του με την Άνγκελα Μέρκελ.

Συνεπώς, εξ αρχής μάλλον, το μεγάλο θέμα για την Αθήνα ήταν οι απόψεις και κυρίως, η στρατηγική Τόμσεν για παραπομπή της διαπραγμάτευσης στον καυτό Ιούλιο. Η στρατηγική ακυρώθηκε τοις πράγμασι αμέσως μόλις είδαν το φως της δημοσιότητας οι διάλογοι Τόμσεν –Βελκουλέσκου. Ενώ όσον αφορά τις απόψεις του «σκληρού» του ΔΝΤ, αν ο Έλληνας πρωθυπουργός καταφέρει τελικώς να μαλακώσουν οι απαιτήσεις των δανειστών, τότε στην περίπτωση αυτή θα έχει πετύχει μια μεγάλη νίκη.

Τις ελληνικές θέσεις είχε την ευκαιρία να τις εκθέσει ο Αλέξης Τσίπρας στην ημίωρη συνομιλία με τη Γερμανίδα ομόλογό του, με βασική γραμμή άμυνας, την επιθυμία για  γρήγορη λύση, για ολοκλήρωση της αξιολόγησης μέσα στον Απρίλιο. Επιπλέον βάζοντας στη συζήτηση το προσφυγικό, ο πρωθυπουργός φαίνεται πως υπονόησε αυτό που θα ήθελε να αγνοεί ο Π. Τόμσεν: ότι η διαπραγμάτευση πρέπει να λαμβάνει υπόψη της το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Στο σημείο αυτό, τα ζητήματα αυτά «κουμπώνουν» με τη συνάντηση των δύο κυριών επί γερμανικού εδάφους, και το πρώτο, αναπόφευκτο, ερώτημα είναι πόσο …ικανοποιημένη μπορεί να είναι η Άνγκελα Μέρκελ από όσα λένε για εκείνην τα στελέχη του ΔΝΤ πίσω από τις κλειστές πόρτες. Η ουσία όμως για τη Γερμανία και την Ε.Ε. κατ’ επέκταση, έγκειται στο αν αισθάνονται αρκετά ισχυρές να προχωρήσουν σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ. Η αλήθεια είναι ότι από τις ως τώρα παρεμβάσεις της η Γερμανίδα Καγκελάριος δείχνει ανέτοιμη να πει, “IMF, go home!”.

Από την άλλη όμως, ο διεθνής οργανισμός είναι έτοιμος παρά ποτέ, να θέσει το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους -θα το θέσει δηλαδή, ούτως ή άλλως, στην τακτική συνάντηση της Ουάσινγκτον-, άρα εδώ το μπαλάκι το έχει η ευρωπαϊκή πλευρά (που έχει ήδη κάνει όμως τους δικούς της υπολογισμούς).

Συμπερασματικά, η διαρροή των διαλόγων μέσω του Wikileaks μπορεί να συμβάλει, να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα για την υπόθεση του ελληνικού χρέους!

• Άνγκελα Μέρκελ
• ΔΝΤ
• Κριστίν Λαγκάρντ