Όλα για όλα για τις 9 Μαΐου τα «παίζει» η κυβέρνηση

Σε μία δήλωση με 83 λέξεις ο Γερούν Ντάισελμπλουμ έδωσε όλο το πλέγμα των προβλημάτων που θα πρέπει να λυθούν είτε στο παρασκήνιο μέχρι το Eurogroup της 9ης Μαΐου, είτε κατά τη διάρκειά του. Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος του Eurogroup τόνισε: «Στο Ecofin του Άμστερνταμ επιτελέσαμε σημαντική πρόοδο. Υπάρχει μια συμφωνία αρχής σε σχέση με την πρώτη δέσμη που ισοδυναμεί με το 3% του ΑΕΠ. Λείπει η συμφωνία για το δεύτερο κεφάλαιο, τα αυτόματα μέτρα έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση που η Αθήνα δεν πετύχει το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% το 2018. Οι προβλέψεις αποκλίνουν, το ΔΝΤ επιθυμεί να έχει μια ασφάλεια. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό είναι δύσκολο. Στην Ελλάδα δεν μπορούν να εγκριθούν μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να μην μπουν σε ισχύ».

Αρχικά ο Ολλανδός πολιτικός εξηγεί ότι το βασικό πακέτο των μέτρων ύψους 5,4 δισ. (3% του ΑΕΠ) έχει κλείσει βάση μίας συμφωνίας αρχής. Άλλωστε επ’ αυτού έχει τοποθετηθεί και ο Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος έχει ανεβάσει το ποσοστό της ολοκλήρωσης των συνομιλιών γι’ αυτό το θέμα στο 99%. Όμως -όπως ο Επίτροπος των Οικονομικών θεμάτων, έτσι και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, θέτει το θέμα των έκτακτων μέτρων. Γι’ αυτά όχι μόνο δεν υπάρχει συμφωνία, αλλά υπάρχει και πολύ μεγάλη απόσταση, και αυτό γίνεται απολύτως σαφές και από τους δύο Ευρωπαίους αξιωματούχους.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο στο ποια θα είναι τα μέτρα. Άλλωστε είναι αυτονόητο ότι αυτά τα μέτρα θα συμπεριλαμβάνουν σχεδόν το σύνολο των όσων έχουν ζητήσει οι δανειστές και δεν έχουν γίνει δεκτά από την Ελλάδα Το θέμα είναι ότι υπάρχει ένα νομικό κώλυμα το οποίο δύσκολα θα ξεπεραστεί. Όπως εξηγεί ο Γερούν Ντάισελμπλουμ στο τέλος της φράσης του, τα μέτρα που αποφασίζονται πρέπει να τίθενται αμέσως σε ισχύ. Δεν γίνεται δηλαδή να νομοθετείται κάτι και αυτό να μπαίνει σε ένα χρονοντούλαπο. Μόνο που αυτό δεν είναι μόνο νομικό ζήτημα. Είναι και πολιτικό. Κι αυτό διότι με τα νέα μέτρα (έστω υπό αίρεση) που ζητούν τώρα οι δανειστές, δίνουν λαβή στην ελληνική κυβέρνηση να τους πει ότι αυτά δεν είχαν συμφωνηθεί στον περυσινό Ιούλιο. Άρα πρόκειται για κάτι νέο, το οποίο όμως έρχεται να προστεθεί στις υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης τη στιγμή όμως που η Αθήνα έχει ανταπεξέλθει πλήρως σε όσα εκείνη ανέλαβε.

Επιπροσθέτως, (και με αυτό γυρίζουμε και πάλι στην αρχική δήλωση Ντάισελμπλουμ) το πρόβλημα το παρουσιάζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο ζητάει μία επιπλέον ασφάλεια, καθώς αμφισβητεί την Eurostat. Και αυτό είναι προφανές ότι κάποιοι μέσα στην Ένωσης (με πρώτο τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ) δεν το χαίρονται καθόλου. Γι΄ αυτό άλλωστε ο Πρόεδρος της Κομισιόν ξεκαθάρισε σε συνέντευξή του ότι τις μετρήσεις θα τις κάνει η Eurostat.

Το τελευταίο θέμα που θα πρέπει να συζητηθεί σε αυτό το δεκαήμερο-φωτιά μέχρι το Eurogroup της 9ης Μαΐου, είναι το θέμα του χρέους. Η συζητήσεις προφανώς θα γίνουν στο παρασκήνιο, θα πρέπει όμως να είναι προχωρημένες αρκετά κατά τη συνεδρίαση των Υπουργών Οικονομικών, έτσι ώστε να υπάρξει μία ολοκληρωμένη πρόταση που θα λειτουργήσει ως αντιστάθμισμα τόσο στα μυαλά των Συριζαίων Βουλευτών που θα πρέπει να ψηφίσουν τα μέτρα, όσο και στον λαό που θα πρέπει να τα δεχθεί.

Μεγάλο εμπόδιο στο θέμα του χρέους είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος αν δεν συμφωνήσει με την όποια πρόοδο αποφασιστεί, τότε υπάρχει πολύ μεγάλη περίπτωση η όλη διαπραγμάτευση να μπλοκάρει. Και τότε μπορεί τα πράγματα να καθυστερήσουν εκ νέου (ήδη η 9ηΜαΐου θεωρείται αρκετά προχωρημένη ημερομηνία) και να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια ρευστότητας του ελληνικού δημοσίου.

Αν συμβεί αυτό τότε η εκταμίευση της δόσης δεν θα μπορέσει να γίνει εγκαίρως κατά το 2ο δεκαήμερο του Ιουνίου, αλλά ενδέχεται να αγγίξει και τον Ιούλιο, κάνοντας πραγματικότητα την προφητική ρήση Τσακαλώτου περί «καψίματος». Κι αυτό διότι ο Ιούλιος είναι ο πιο δύσκολος μήνας του 2016 με μία αποπληρωμή 3,6 δισ. στην ΕΚΤ ένα ποσό που προστίθεται στα ανελαστικά 2,5 δισ. που δίνονται κάθε μήνα για μισθούς και συντάξεις. Δηλαδή σύνολο 6,1 δισ. Και αυτά τα χρήματα χωρίς την εκταμίευση της δόσης… απλά δεν υπάρχουν.

• Eurogroup
• Γερούν Ντάισελμπλουμ
• ΔΝΤ