current views are: 9

2 Ιουλίου 2016
Δημοσίευση06:17

Εκλογικός νόμος: Ο διάβολος κρύβει τις λεπτομέρειες στο άρθρο 4!

Η ώρα για τη μεγάλη παρτίδα (του εκλογικού νόμου) έφτασε, καθώς μετά την κατάθεση του σχετικού σχεδίου νόμου από τον υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, το ένα μετά το άλλο τα πολιτικά κόμματα παίρνουν θέση.

 

Δημοσίευση 06:17’

Η ώρα για τη μεγάλη παρτίδα (του εκλογικού νόμου) έφτασε, καθώς μετά την κατάθεση του σχετικού σχεδίου νόμου από τον υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, το ένα μετά το άλλο τα πολιτικά κόμματα παίρνουν θέση.

 

Η ώρα για τη μεγάλη παρτίδα (του εκλογικού νόμου) έφτασε, καθώς μετά την κατάθεση του σχετικού σχεδίου νόμου από τον υπουργό Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουμπλή, το ένα μετά το άλλο τα πολιτικά κόμματα παίρνουν θέση.

Η κυβέρνηση μοιάζει να ξεκινά από μειονεκτική θέση, δεν παραδίδει ωστόσο τα …όπλα και επιδίδεται σε πολιτικούς ελιγμούς προς άγραν των ψήφων των μικρότερων κομμάτων. Η Ένωση Κεντρώων, με την κατηγορηματική ανακοίνωση που εξέδωσε υπέρ της κυβερνητικής πρότασης, είναι «το ένα το κρατούμενο».

Η τοποθέτηση της προέδρου της Φώφης Γεννηματά ήταν, σίγουρα, μια δυσάρεστη έκπληξη για το κυβερνητικό στρατόπεδο, που με σκωπτικό τρόπο θύμιζε από την πλευρά της, την προ έτους πρόταση του ΠΑΣΟΚ υπέρ της απλής αναλογικής και της κατάργησης του bonus. Μια πρόταση που υπέγραφε σύμπασα η Κοινοβουλευτική Ομάδα, του (τότε προέδρου) Ευάγγελου Βενιζέλου προεξάρχοντος, με τους Φώφη Γεννηματά, Ανδρέα Λοβέρδο κ.ο.κ. να ακολουθούν.

Ενώ η στάση του ΚΚΕ παραμένει διφορούμενη. Ωστόσο, ένας από τους συντάκτες του εκλογικού νόμου υπογράμμιζε, μιλώντας στο newpost.gr., τη σημασία που μπορεί να παίξει το ακροτελεύτιο άρθρο 4 του σχεδίου νόμου.

Σύμφωνα με αυτό, «η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Ειδικά η ισχύς των άρθρων 2 και 3 (σ.σ. που καθιερώνουν την απλή αναλογική) αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, των ανωτέρω άρθρων εφαρμοζομένων από τις αμέσως επόμενες γενικές βουλευτικές εκλογές, οποτεδήποτε και αν αυτές διεξαχθούν, τηρουμένων των προϋποθέσεων της παραγράφου 1 του άρθρου 54 του Συντάγματος, ήτοι της υπερψήφισης του παρόντος άρθρου από την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών».

Σε πιο απλά λόγια, ένα κόμμα της αντιπολίτευσης μπορεί να μην επιθυμεί να υπερψηφίσει τις κυβερνητικές διατάξεις (άρθρα 2 και 3), επειδή, επί παραδείγματι, διαφωνεί με τη διατήρηση του 3% ως αναγκαίου ποσοστού για την είσοδο στη Βουλή. Επειδή όμως δεν θέλει και τη διατήρηση του bonus, έχει τη δυνατότητα να υπερψηφίσει μόνο το τελευταίο άρθρο. Αν δε, το άρθρο 4 συγκεντρώσει τα 2/3, τότε οι διατάξεις 2 και 3 θα εφαρμοσθούν από τις επόμενες εκλογές. Με τον τρόπο αυτό, χωρίς το μικρό αυτό κόμμα να έχει… ματώσει τα χέρια του, συμβάλει στο να πάει το εκλογικό σύστημα ένα βήμα πιο πέρα στην κατεύθυνση της απλής αναλογικής. Ενώ το αν απαιτείται η αυξημένη πλειοψηφία και στο επί της αρχής του νομοσχεδίου είναι θέμα ερμηνείας.

Διευκρινίζεται πάντως ότι για να συγκεντρωθούν τα 2/3, θα πρέπει να βρεθούν από την πλευρά της κυβερνητικής πλειοψηφίας ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ το ΚΚΕ. Ή, διαφορετικά, με δεδομένο ότι το «Όχι στον εκλογικό νόμο της κυβέρνησης» ξεκινά από μια αφετηρία 85 ψήφων (75 της Ν.Δ. συν 10 του «Ποταμιού, πιθανώς και 2 από τους 4 ανεξάρτητους βουλευτές), τα 2/3 μπορούν να συγκεντρωθούν μόνο αν δεν συνασπιστεί άλλο κόμμα με ΝΔ και «Ποτάμι».

 


σχετικα αρθρα