Το «σλάλομ» του Τσίπρα ανάμεσα σε ΔΝΤ, Ευρώπη και Λατινική Αμερική

Μπορεί στο Ντουμπάι, όπου θα μεταβεί την Παρασκευή ο Αλέξης Τσίπρας για την παρασκηνιακή κορύφωση της πολιτικής διαπραγμάτευσης (βλέπε συνάντηση με Ανγκελα Μέρκελ και Φρανσουά Όλάντ), να μην έχει χιόνια, ωστόσο ο Έλληνας Πρωθυπουργός καλείται να κάνει σλάλομ ανάμεσα σε διάφορες αξιώσεις από τους διάφορους δανειστές μας και την ίδια στιγμή να μείνει (πολιτικά) όρθιος. Έναντι του ελληνικού λαού, των ψηφοφόρων του αλλά και της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας δευτερευόντως.

Με το χρόνο να αρχίζει να πιέζει ασφυκτικά (πρώτα το Euroworking Group αύριο, και τη Δευτέρα το Eurogroup), κάποιοι βλέπουν επανάληψη των συνθηκών του πρώτου καλοκαιριού της πρώτης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Για αυτό και οι επικείμενες συναντήσεις με τους άλλους δύο ευρωπαίους ηγέτες το Σαββατοκύριακο.

Εντούτοις και παρά την τεράστια πίεση που δέχεται η κυβέρνηση πανταχόθεν, η απόσταση παραμένει στα τρία μέτωπα (ενέργεια, δημοσιονομικά και κυρίως, εργασιακά) και η συμφωνία φαντάζει σήμερα δύσκολη να επιτευχθεί και μάλιστα μέσα στα επόμενα πέντε 24ωρα. Υπάρχει πάντα βέβαια η δυνατότητα για επανάληψη του Eurogroup, πριν φύγουν οι δανειστές και οι ευρωπαϊκές ηγεσίες για τις χριστουγεννιάτικες διακοπές τους.

Και όμως. Ακολουθώντας το παλιό ρητό, αν ξέρει κάποιος αυτός είναι η αγορά, η απόδοση του ελληνικού ομολόγου 10ετούς διάρκειας χθες ήταν στο 6,5% (όσο και πριν δυο χρόνια). Άρα η αγορά προεξοφλεί συμφωνία. Και ίσως πράγματι να υπάρχουν εκείνες οι ενδείξεις που της επιτρέπουν να ποντάρει στο σενάριο αυτό.

Το γεγονός για παράδειγμα ότι στα εργασιακά οι δανειστές συνεχίζουν να ζητούν τον ουρανό με τ’ άστρα αμβλύνεται από το ότι η δραστήρια αλλά και γνώστης του αντικειμένου Ε. Αχτσιόγλου -λένε στην κυβέρνηση πως- έχει πείσει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στο θέμα των συλλογικών συμβάσεων. Και μάλιστα με στοιχεία που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση (ILO, ευρωπαϊκό κεκτημένο).

Μια δύσκολη συμφωνία πάντως που περνά μέσα από την Αθήνα, δεδομένου ότι το περίγραμμα της συμφωνία έχει ήδη γραφεί. Το ΔΝΤ θα συμμετάσχει, το Βερολίνο θα μείνει ικανοποιημένο γιατί δεν θα συζητηθούν τώρα τα μεσοπρόθεσμα –μακροπρόθεσμα μέτρα (κατά δήλωση του κορυφαίου Ευρωπαίου αξιωματούχου που προέβη χθες σε διαρροές). Η διαφωνία Ευρώπης –ΔΝΤ για το πρωτογενές πλεόνασμα παραμένει, μπορεί όμως να βρεθεί η χρυσή τομή στη μέση. Υπό τον όρο φυσικά για νέα δέσμευση της Αθήνας σε βάθος ακόμη και τετραετίας ίσως ίσως.

Και η κυβέρνηση τι θα έχει αποκομίσει από τη συμφωνία; Ένα γενναιόδωρο «πακέτο» βραχυπρόθεσμων μέτρων, μαζί με το σήμα για το τρίπτυχο, οικονομικό σταθερότητα –ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης –έξοδος στις αγορές. Είναι το «πακέτο» αυτό ικανό για να πει το «ναι» ο Α. Τσίπρας;

Εδώ οι γνώμες διίστανται και υπάρχουν επιχειρήματα και προς τη μία και προς την άλλη επιλογή. Σε αυτή τη συγκυρία όμως εντύπωση προκάλεσε το χθεσινό non paper του Μ. Μαξίμου για τις επαφές του Α. Τσίπρα στην Κούβα. Και τις προσκλήσεις που έλαβε, να επισκεφθεί Βολιβία, Μεξικό και Νικαράγουα, με την υπενθύμιση ότι ο ηγέτης της τελευταίας, ο Ντ. Ορτέγκα, είχε στενές σχέσεις με τον Ανδρ. Παπανδρέου τη δεκαετία του ’80. Και με τη γενική υπογράμμιση ότι ο Α. Τσίπρας εμφανιζόταν στο non paper ως ο μοναδικός Ευρωπαίος ηγέτες που παρέστη στην εκδήλωση προς τιμήν του Φ. Κάστρο, επίσης ως το στήριγμα της Λ. Αμερικής στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Της Λ. Αμερικής που ξέρει καλά τι εστί Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Κάποιοι σχολίασαν αρνητικά το non paper, άλλοι γέλασαν ειρωνικά. Είναι γεγονός από την άλλη πως η παρουσία του Α. Τσίπρα στην Κούβα λειτουργεί εξαιρετικά θετικά στις συνειδήσεις των αριστερών ψηφοφόρων. Παρά ταύτα, είπαμε, οι αγορές «ψηφίζουν» συμφωνία!

• Eurogoup
• Αλέξης Τσίπρας