current views are: 4

1 Φεβρουαρίου 2017
Δημοσίευση14:01

Σκληρή πρόταση – τελεσίγραφο στέλνουν οι δανειστές στην κυβέρνηση

Κοντά στις θέσεις του ΔΝΤ για τα μέτρα – Καταπέλτης η νέα έκθεση του Ταμείου

Δημοσίευση 14:01’

Κοντά στις θέσεις του ΔΝΤ για τα μέτρα – Καταπέλτης η νέα έκθεση του Ταμείου

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι διεργασίες μεταξύ των δανειστών ώστε να ξεπεραστούν οι όποιες διαφορές τους και να εμφανιστούν με μία ενιαία στάση απέναντι στην Ελλάδα. Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με πληροφορίες του newpost, και παρότι το χάσμα όσον αφορά τη βιωσιμότητα χρέους παραμένει αγεφύρωτο με το ΔΝΤ, στα υπόλοιπα έχει βρεθεί ένας κοινός τόπος, ο οποίος θα αποτελεί και την πρόταση προς την ελληνική κυβέρνηση.

Αυτό το γεγονός φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκανε ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ μετά τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης την περασμένη Πέμπτη.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η πρόταση που θα κατατεθεί στην ελληνική κυβέρνηση θα είναι take it or leave it. Δηλαδή θα διατυπωθεί υπό τη μορφή τελεσιγράφου, το οποίο δεν θα χωρά περαιτέρω διαπραγμάτευση. Με δεδομένο πως το άτυπο deadline για το κλείσιμο της αξιολόγησης είναι η 20η Φεβρουαρίου, όταν και συνεδριάζει το Eurogroup, η εν λόγω εξέλιξη δείχνει πως τα περιθώρια κινήσεων και ελιγμών για την κυβέρνηση έχουν στενεύσει επικίνδυνα. Εάν ξεπεραστεί αυτή η ημερομηνία – σταθμός, εισερχόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά, καθώς ξεκινά ο εκλογικός κύκλος στις χώρες του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης, με πρώτη την Ολλανδία. Με άλλα λόγια οι ισχυροί του Eurogroup θα έχουν και αυτοί με τη σειρά τους πολύ λίγα περιθώρια κινήσεων από αυτή την ημερομηνία και έπειτα, καθώς οι όποιες αποφάσεις θα ληφθούν εν μέσω προεκλογικής εκστρατείας, πράγμα που δεν το επιθυμεί κανείς.

Επίσης, η πρόταση που αναμένεται θα είναι σκληρή. Δηλαδή θα βρίσκεται κοντά στις θέσεις του ΔΝΤ, ιδίως στο κομμάτι των εργασιακών, του αφορολόγητου και της περικοπής συντάξεων. Θα είναι όμως γραμμένη σε… εξωραϊσμένο τρόπο, δηλαδή τα πολιτικά επικίνδυνα σημεία της θα είναι διατυπωμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να δίνει περιθώρια ελιγμών στην κυβέρνηση ώστε να μπορέσει να την «πουλήσει» στις κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Με άλλα λόγια θα δίνεται η δυνατότητα λόγου χάρη η περικοπή των συντάξεων να είναι σταδιακή, και σε κάθε περίπτωση μετά το 2019.

Σημαντικό σημείο αιχμής στην πρόταση – πακέτο θα είναι και ο καθορισμός των πρωτογενών πλεονασμάτων, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες θα αγγίζουν το 3,5% του ΑΕΠ για τα πέντε χρόνια μετά τη λήξη του προγράμματος και το 3% για ακόμη πέντε χρόνια.

Κατά τις ίδιες πηγές, οι δανειστές θα συμπεριλάβουν και ένα… «τυράκι», το οποίο μεταφράζεται σε μία διατύπωση στο προσεχές Eurogroup ότι θα αρχίσει η συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Προφανώς θα περιλαμβάνεται ένα περίγραμμα μέτρων γιατί ως γνωστό, η όποια εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πακέτου θα αρχίσει από το 2018 και έπειτα, όταν δηλαδή λήγει το τρίτο πρόγραμμα προσαρμογής.

Έκθεση – καταπέλτης του ΔΝΤ

Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται να προστεθεί και η έκθεση του ΔΝΤ που συνέταξε η Ντέλια Βελκουλέσκου, βάσει του άρθρου 4 του καταστατικού του Ταμείου. Σε αυτή περιλαμβάνονται οι προοπτικές της οικονομίας, οι οποίες κατά το ΔΝΤ παραμένουν ζοφερές. Όπως μεταδίδει η Ναυτεμπορική που δημοσιεύει την έκθεση, το Ταμείο αναφέρει πως ο στόχος για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ είναι ανέφικτος, ενώ ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο μίγμα οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται με το μνημόνιο.

Τέσσερις είναι οι βασικές προκλήσεις κατά τα το Ταμείο:

  • Μια μη διατηρήσιμη οικονομική συνταγή η οποία προβλέπει την καταβολή υψηλών συντάξεων για τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας, οι οποίες μάλιστα χρηματοδοτούνται από εξαιρετικά υψηλούς φορολογικούς συντελεστές που εφαρμόζονται σε περιορισμένη φορολογική βάση.
  • Την αναποτελεσματική φορολογική διοίκηση, την έλλειψη κουλτούρας πληρωμής φόρων, αλλά και τη συνεχιζόμενη αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών στην εφορία. Τα χρέη του ιδιωτικού τομέα στο Δημόσιο έχουν φτάσει να αντιστοιχούν στο 70% του ΑΕΠ.
  • Τα «αδύναμα», όπως χαρακτηρίζονται, οικονομικά μεγέθη των τραπεζών αλλά και τις ελλείψεις στον τομέα της τραπεζικής διοίκησης. Το ΔΝΤ στηλιτεύει το γεγονός ότι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δεν κατέστη δυνατό να «προστατευτεί» από την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας.
  • Τις δυσκαμψίες που διατηρούνται στην αγορά εμποδίζοντας την ανάπτυξη. Πίσω από αυτές τις «δυσκαμψίες» (π.χ. μη απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων) το ΔΝΤ εντοπίζει συγκεκριμένα συμφέροντα.

Ταυτόχρονα καταρρίπτονται ως υπεραισιόδοξοι οι στόχοι για την ανάπτυξη από το 2018, με το Ταμείο να εκτιμά πως το 2016 θα φτάσει στο 0,4% (υψηλότερα ωστόσο από τις προβλέψεις της κυβέρνησης και της Κομισιόν). Το 2018 προβλέπεται μεγέθυνση του ΑΕΠ 2,6%, το 2019 2,4% και το 2020 2%. 


σχετικα αρθρα