current views are: 1

25 Φεβρουαρίου 2017
Δημοσίευση13:36

Μεγάλο «παζάρι» για τα πρωτογενή πλεονάσματα – Από ποιες θέσεις χρειάστηκε να υποχωρήσουν Αθήνα και Βερολίνο

Γιατί είναι αισιόδοξη η κυβέρνηση

Δημοσίευση 13:36’

Γιατί είναι αισιόδοξη η κυβέρνηση

Στο «παζάρι» που είναι σε εξέλιξη και σύμφωνα με τα τελευταία νέα (από την ελληνική πλευρά πάντα), η κυβέρνηση σε ένα θέμα τουλάχιστον, έχει λόγο να είναι αισιόδοξη.

Στα πρωτογενή πλεονάσματα συγκεκριμένα, όπου η γερμανική πλευρά δείχνει τα τελευταία 24ωρα διάθεση συνεννόησης, όπως ακούγεται. Η αρχική, ακραία απαίτηση για πλεονάσματα 3,5% και επί μία δεκαετία εγκαταλείπεται και στέλεχος της ελληνικής κυβέρνησης με το οποίο συνομίλησε το newpost.gr. εκτιμά πως η «μπίλια» θα …κάτσει στην τριετία.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι ακόμη και αν φτάσουμε στην πρόταση αυτή, χρειάστηκε να κάνει υποχωρήσεις και η ελληνική πλευρά: για παράδειγμα ουδείς συζητά τη δημιουργική, ενδιαφέρουσα αν μη τι άλλο, πρόταση του Ε. Τσακαλώτου για 2,5% + 1% (όπου αυτή η τελευταία μονάδα θα διατίθεται σε φοροαπαλλαγές, ενίσχυση μικρομεσαίων και μείωση ασφαλιστικών εισφορών). Μια πρόταση με αναπτυξιακό πρόσημο με άλλα λόγια.

Πάντως ούτε ο Ε. Τσακαλώτος ούτε και άλλα μέλη της κυβέρνησης θα ήθελαν να θυμούνται παλαιότερες δηλώσεις τους για το στόχο του 3,5%. «Η Ελλάδα δεν έχει συμφωνήσει  σε πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% του ΑΕΠ για μετά το 2018», δήλωνε ο υπουργός Οικονομικών στην αγαπημένη του εφημερίδα, τον Guardian, τον περασμένο Δεκέμβριο.

Την ίδια ακριβώς περίοδο, ο έτερος οικονομολόγος του υπουργικού συμβουλίου, ο Δ. Παπαδημητρίου αποφαινόταν από επενδυτικό φόρουμ επί αμερικανικού εδάφους, «δεν είναι βιώσιμο το πρωτογενές πλεόνασμα  3,5%». 

Περισσότερο αναλυτικός, αν και μη οικονομολόγος, ο Γ. Κατρούγκαλος έλεγε τις ίδιες μέρες (του Δεκεμβρίου του 2016) ότι «για ένα μόνο έτος το 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος είναι εφικτό», αντιθέτως «για περισσότερα χρόνια, ο στόχος είναι απολύτως απραγματοποίητος» για οποιαδήποτε χώρα. Και επειδή τρεις ταυτόσημες δηλώσεις ποτέ δεν μπορεί να είναι τυχαίο γεγονός, είναι σαφές ότι αυτή ήταν η κυβερνητική «γραμμή» στο κλείσιμο του 2016.

Είναι προφανές κατά συνέπεια ότι η Αθήνα εγκατέλειψε τη θέση αυτή, το Βερολίνο εγκαταλείπει, σύμφωνα με τις διαρροές της ελληνικής κυβέρνησης, την απαίτησή του για 3,5% επί μία 10ετία και η «συνάντηση» των δύο πλευρών διαφαίνεται κάπου στη «μέση» (αν είναι στην τριετία ακόμη καλύτερα για τη χώρα).


σχετικα αρθρα