current views are: 1

21 Ιανουαρίου 2019
Δημοσίευση20:55

Οι τέσσερις μέρες των «Πρεσπών» χαράσσουν το μέλλον του πολιτικού συστήματος – Προς το «Όχι» η Παπακώστα

Οι 151 και η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού

Δημοσίευση 20:55’
αρθρο-newpost

Οι 151 και η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού

Συμφωνία των Πρεσπών εισήχθη σήμερα στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής μέσα στην τοξική πολιτική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν τα επεισόδια στο Σύνταγμα. Όπως αναμενόταν, η ένταση ξεκίνησε πριν από τη συνεδρίαση. Ο ελιγμός του Νίκου Βούτση να δεχτεί την κλήρωση για τη στελέχωση της Επιτροπής αποσυμπίεσε ως ένα βαθμό την κατάσταση. Ωστόσο, νέος γύρος έντασης ξεκίνησε με τη έναρξη της συνεδρίασης. Πρωταγωνιστής ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος έκανε λόγο για παράνομη διαδικασία σύνθεσης της Επιτροπής. Να σημειωθεί ότι τη διαδικασία συγκρότησης που τελικά επελέγη, την είχε αποδεχτεί η Νέα Δημοκρατία.

Οι 151 και η Παπακώστα

Πλην συγκλονιστικού απροόπτου, η Συμφωνία των Πρεσπών θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία το βράδυ της Πέμπτης όταν γίνει η ψηφοφορία. Στους 145 του ΣΥΡΙΖΑ προστίθενται οι Έλενα Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιώργος Μαυρωτάς, Σπύρος Λυκούδης και Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Ο Βασίλης Κόκκαλης πολύ δύσκολα θα ψηφίσει «Ναι».

Η Κατερίνα Παπακώστα δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της. Ωστόσο, εκτιμάται ότι κλίνει προς το «Όχι». Η αρνητική ψήφος Παπακώστα έχει σαφώς πιο ευρύ πολιτικό ενδιαφέρον από εκείνη του κ. Κόκκαλη.

Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού

Με το 151 διασφαλισμένο, όπως φαίνεται, το ενδιαφέρον στρέφεται στις μεγάλες αλλαγές που γίνονται στο πολιτικό σύστημα με μοχλό τις «Πρέσπες». Τα γεγονότα εκτυλίσσονται σε έξι πεδία:

Πρώτον, τα μικρά κόμματα πιέζονται σε βαθμό υπαρξιακής απειλής. Οι ΑΝΕΛ έχουν χάσει τρεις υπουργούς τους. Το Ποτάμι απώλεσε το στάτους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μετά τις αποχωρήσεις Αμυρά και Ψαριανού. Οι δρόμοι του ΚΙΝΑΛ και της ΔΗΜΑΡ χώρισαν, ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου εξέφρασε ανοιχτά τη διαφοροποίησή του από τη Φώφη Γεννηματά για το θέμα της συμφωνίας. Επιπλέον, ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όπως ο Γιάννης Ραγκούσης φαίνεται ότι προσεγγίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι «Πρέσπες» πυροδότησαν τη θραύση των μικρών κομμάτων.

Δεύτερον, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία ενισχύουν συνεχώς τις δυνάμεις τους, αντλώντας στελέχη και ψηφοφόρους από τα μικρότερα κόμματα. Παρόλο που βρισκόμαστε ακόμα μακριά από τα ποσοστά του παλιού κραταιού δικομματισμού, το μεταμνημονιακό πολιτικό σύστημα παίρνει τη μορφή του νέου διπολισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι στις «Πρέσπες» και τα δύο κόμματα δίνουν τον χαρακτήρα της μετωπικής σύγκρουσης δύο παρατάξεων.

Τρίτον, οι «Πρέσπες» γίνονται το όχημα του νέου συστήματος συμμαχιών του ΣΥΡΖΑ. Όπως φάνηκε και στην εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής, ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάνει την επιλογή του. Αφήνει οριστικά πίσω του τους ΑΝΕΛ και προχωράει με ταχείς ρυθμούς το άνοιγμά του στην Κεντροαριστερά. Φαίνεται ότι στο κάλεσμα του πρωθυπουργού τείνει ευήκοον ους μέρος του στελεχιακού δυναμικού της Κεντροαριστεράς, κάτι που βρίσκει την πρώτη έκφρασή του στη στήριξη της συμφωνίας. Μέσω των «Πρεσπών» επανέρχεται στο προσκήνιο η διαιρετική τομή Κεντροαριστεράς / Κεντροδεξιάς.

Τέταρτον, ο Πάνος Καμμένος χρησιμοποιεί την αντίθεσή του στις «Πρέσπες» ως βασικό μέσο για την τοποθέτησή του στον δεξιό πατριωτικό χώρο. Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ σηκώνει κάθε μέρα και πιο πολύ τους τόνους απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν σημασία τόσο η σκληρή στάση του στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας όσο και το ότι βάζει στο κάδρο της κριτικής του τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Επιπλέον, ο αρχηγός των ΑΝΕΛ κάνει συνεχή ανοίγματα σε στελέχη της Δεξιάς όπως ο Γιώργος Βουλγαράκης. Κατ’ αντανάκλαση της κίνησης του ΣΥΡΙΖΑ, οι «νέοι ΑΝΕΛ» επανέρχονται σε μια πιο παραδοσιακή δεξιά ταυτότητα.

Πέμπτον, η Νέα Δημοκρατία μέσω των «Πρεσπών» προσεγγίζει πληβειακά στρώματα του «δεξιού πατριωτικού χώρου» από τα οποία είχε αποξενωθεί στα χρόνια του Μνημονίου. Η γραμμή που έχει υιοθετήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αποτελεί μόνο συνέχεια της παράδοσης της παράταξής του για το Μακεδονικό, αλλά συντονίζεται με τις διεθνείς τάσεις στον συντηρητικό χώρο όπου μπαίνουν σε πρώτο πλάνο τα εθνικά ταυτοτικά χαρακτηριστικά.

Έκτον, παρά το ότι ορισμένοι προέβλεπαν κατασίγαση των πολιτικών παθών λόγω της μνημονιακής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματικότητα τους διέψευσε. Η πολιτική οξύτητα θυμίζει άλλες δεκαετίας ενώ δεν φαίνεται να υπάρχουν γέφυρες συνεννόησης μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Όσα είδαμε στο συλλαλητήριο και θα δούμε τις επόμενες μέρες στη Βουλή, προεικονίζονται όχι μόνο το ύφος της προεκλογικής περιόδου αλλά και το ήθος του πολιτικού συστήματος τα επόμενα χρόνια. Μέσα από τη Συμφωνία των Πρεσπών αναδεικνύεται μια βαθιά διχασμένη χώρα.


σχετικα αρθρα