current views are: 9

24 Απριλίου 2017
Δημοσίευση04:16

Από τον Φιγιόν στον Μακρόν: Οι πολιτικοί νέας γενιάς και το κεντρώο αφήγημα Μητσοτάκη

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είχε σπεύσει να συγχαρεί τον Φρανσουά Φιγιόν για την επικράτησή του στις προκριμματικές της γαλλικής κεντροδεξιάς

Δημοσίευση 04:16’

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είχε σπεύσει να συγχαρεί τον Φρανσουά Φιγιόν για την επικράτησή του στις προκριμματικές της γαλλικής κεντροδεξιάς

Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είχε σπεύσει να συγχαρεί τον Φρανσουά Φιγιόν για την επικράτησή του στις προκριμματικές της γαλλικής κεντροδεξιάς, μία κίνηση που ούτως ή άλλως επιβάλετο από την συγγένεια της Ν.Δ. με τους γάλλους κεντροδεξιούς, ωστόσο αποτελούσε κοινό μυστικό ότι ο Πρόεδρος της Ν.Δ. διέβλεπε πολλά περισσότερα κοινά στον Εμμανουέλ Μακρόν.

Πολιτικοί της νεότερης γενιάς και οι δύο, είχαν βρεθεί στη λίστα του Politico, μαζί με τον Ματέο Ρέντσι, ως οι επόμενοι πολιτικοί αστέρες της δοκιμαζόμενης Ευρώπης. Ο Ρέντσι κυβέρνησε και ετοιμάζεται για τη ρεβάνς του στις ιταλικές κάλπες ενώ ο Μακρόν έχει με το μέρος του όλες τις πιθανότητες να επικρατήσει στην κούρσα της προεδρικής εκλογής στη Γαλλία.

Δεν είναι, συνεπώς, τυχαίο ότι, χθες, με την ανακοίνωση σχεδόν των exit polls, ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε μέσω κοινωνικών δικτύων να σχολιάσει: «Η νίκη Μακρόν είναι η απάντηση των φιλελεύθερων δυνάμεων της λογικής στην επίθεση του αριστεροδεξιού λαϊκισμού».

Διότι για τον Πρόεδρο της Ν.Δ, ο οποίος σε συνεντεύξεις του έχει κάνει λόγο για υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών αριστεράς – δεξιάς, η πιθανή επικράτηση Μακρόν στο δεύτερο γύρο συνιστά ακριβώς το αφήγημα που και ο ίδιος υιοθετεί για την Ελλάδα, και συγκεκριμένα:

  • την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, που και ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης πρεσβεύει
  • την ανάδειξη ενός χώρου κοινής λογικής όπου συναντώνται στελέχη από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες απέναντι είτε στον αντιευρωπαϊσμό της άκρας δεξιάς, είτε στις εμμονές της άκρας αριστεράς (αξίζει να σημειωθεί ότι η δήλωση Μητσοτάκη έγινε πριν ο αριστερός Μελανσόν υιοθετήσει τακτική ίσων αποστάσεων ανάμεσα στους Μακρόν και Λεπέν)
  • την υπέρβαση των παραδοσιακών κομματικών περιχαρακώσεων, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται δεινή δοκιμασία για τα παραδοσιακά κόμματα (οι σοσιαλιστές στη Γαλλία κατέρρευσαν ενώ και η κεντροδεξιά ηττήθηκε)

Αν κάποιος μελετήσει τα χθεσινά γαλλικά αποτελέσματα θα διαπιστώσει και άλλες αντιστοιχίες με την ελληνική περίπτωση. Με κύρια την καταγραφή ενός υψηλού ποσοστού περί το 60% που επιμένει ευρωπαϊκά έναντι μίας ισχυρής μειοψηφίας περί το 40% που στηρίζει αντιευρωπαϊκές θέσεις. Το 40% είναι η απήχηση που έχει ο, κατά τον κ. Μητσοτάκη, «αριστεροδεξιός λαϊκισμός». Και όπως και ο Μακρόν, στις 7 Μαϊου, έτσι και ο Μητσοτάκης φιλοδοξεί να εκφράσει πλειοψηφικά το υπόλοιπο 60% που απαιτεί συγκεκριμένες, τεκμηριωμένες λύσεις και λιγότερες κραυγές.


σχετικα αρθρα