Δ. Κωνσταντόπουλος: Επιχειρηματικότητα, Eldorado Gold και πετρελαιοκηλίδα

Η υπόθεση Eldorado Gold και η βύθιση του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» αναδεικνύουν την ανάγκη για την άμεση μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης, τον εκσυγχρονισμό του κράτους, τη συγκρότηση στρατηγικών πολιτικών για την ανάπτυξη, όπως επίσης και την ανάγκη για ενίσχυση των αντανακλαστικών κάθε κυβέρνησης μπροστά σε γεγονότα που χρήζουν άμεσης λύσης.

Η επένδυση στη Χαλκιδική εγείρει πολλά ερωτηματικά, όπως και άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις, σχετικά με το εάν τελικά θέλουμε επενδύσεις σε αυτό τον τόπο ή απλώς λέμε ότι τις προσδοκούμε για άλλους λόγους. Στη συγκεκριμένη υπόθεση υπάρχει μια γενική ασάφεια ως προς τα πραγματικά γεγονότα καθώς επίσης και τα αντικρουόμενα συμφέροντα.

Τι συμβαίνει τελικά; Καθυστερεί το κράτος με τη δαιδαλώδη γραφειοκρατία του να ανταποκριθεί στην απαιτούμενη διαδικασία της αδειοδότησης ή η εν λόγω εταιρεία αρνείται να συμμορφωθεί με τους όρους της συμφωνίας; Πράγματι η εταιρεία χρειάζεται να υπόκειται σε συνεχείς περιβαλλοντικούς ελέγχους και αδειοδοτήσεις.

Είναι η φύση των δραστηριοτήτων τέτοια που το απαιτεί. Οι ρυθμοί, ωστόσο, του κράτους είναι αργοί δεδομένης και της πολυνομίας αλλά και της γραφειοκρατίας.

Αυτό, άλλωστε, είναι και ένα μεγάλο αγκάθι στην ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας. Η τοπική κοινωνία της Χαλκιδικής αντιμετωπίζει με δυσπιστία την επένδυση, φοβούμενη αρνητικές επιπτώσεις για το περιβάλλον με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επόμενες γενιές, οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε μόνιμη ανασφάλεια και η οικονομία της Ελλάδας κινδυνεύει να χάσει μια επένδυση δισεκατομμυρίων ευρώ. Κι εδώ έγκειται η ευθύνη της Κυβέρνησης, που
αντιμετωπίζει ως απλός παρατηρητής την διαμορφωθείσα ως σήμερα κατάσταση.

Έχουμε όλοι χρέος να υποστηρίξουμε τις επενδύσεις και την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας εντός χώρας. Άλλωστε ένα κράτος του οποίου προτεραιότητα είναι η ευημερία της κοινωνίας του, πρωταρχικός του στόχος είναι η παραγωγή εγχώριου πλούτου που θα τον αναδιανείμει δίκαια στους πολίτες του. Γι’ αυτό οφείλει να δημιουργήσει και να εγγυηθεί ένα φιλικό αντιγραφειοκρατικό επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον, όπου ταυτόχρονα οι πιθανοί επενδυτές θα σέβονται και θα υπερασπίζονται τους κανόνες του κράτους και το συμφέρον των πολιτών της κοινωνίας που τους φιλοξενεί! Το μάθημα που οφείλουμε να πάρουμε από αυτή την υπόθεση είναι η επείγουσα ανάγκη να μεταρρυθμίσουμε το κράτος.

Να αποκτήσει η χώρα ένα σύγχρονο ευέλικτο κράτος με σταθερό φορολογικό πλαίσιο και ελκυστικό προς τις επενδύσεις. Ποια είναι όμως η στάση της κυβέρνησης; Τι πολιτικές έχει αναλάβει για να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που 
θα προσελκύει τους επενδυτές; Πως αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας; Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλές απαντήσεις…

Κάπου εδώ έρχεται η βύθιση του δεξαμενόπλοιου “Αγία Ζώνη ΙΙ” να απαντήσει και να αναδείξει κάποιες από τις βασικές αδυναμίες του κράτους και της κυβέρνησης.

Ένα πλοίο που κανείς δεν ξέρει πόσο πετρέλαιο είχε στις δεξαμενές του, διάφοροι αρμόδιοι που δεν αντέδρασαν άμεσα μπροστά σε μια καταστροφή κι ένας κρατικός μηχανισμός που δεν λειτούργησε όπως έπρεπε, αρκούν να περιγράψουν τα μειωμένα αντανακλαστικά της. Αποτέλεσμα είναι η οικολογική καταστροφή του πολύπαθου Σαρωνικού, το μέγεθος της οποίας δεν μπορεί ακόμα να εκτιμηθεί. Οι εικόνες είναι αποκαρδιωτικές. Ο παραδομένος Σαρωνικός από τη δεκαετία του ’50 στα συμφέροντα των πετρελαίων και τα λύματα της Αττικής πήρε μια ανάσα με το τεράστιο έργο της Ψυττάλειας για να υποστεί σήμερα από την ολιγωρία της κυβερνητικής μηχανής μια τραγική οικολογική καταστροφή. Είναι θλιβερό το γεγονός, ότι η κυβέρνηση ευαισθητοποιήθηκε μόνο όταν η πετρελαιοκηλίδα έφτασε στις ακτές των νοτίων προαστίων, ενώ όσο ήταν στη Σαλαμίνα συμπεριφέρονταν σαν μην υπάρχει πρόβλημα. Με περιβαλλοντική ευαισθησία “α λα καρτ”, δεν πείθονται οι πολίτες.

Το συμπέρασμα από όλα αυτά; Σε μια χώρα που τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης αντιμετωπίζει σοβαρά και πολλά προβλήματα, δεν υπάρχει η πολυτέλεια ούτε να διώχνουμε τους επενδυτές, ούτε από λάθη και πολιτικές αστοχίες και παραλείψεις να μην προλαβαίνουμε καταστάσεις που εναντιώνονται στο δημόσιο συμφέρον. Τόσο η υπόθεση Eldorado Gold, όσο και η βύθιση του έμφορτου με πετρέλαιο δεξαμενόπλοιου αυτό μαρτυρούν.

Η κυβέρνηση και οι υπουργοί της χρειάζεται να σηκώσουν τα μανίκια και να εργαστούν με τόλμη για τη δημιουργία ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους, την προσέλκυση επενδύσεων και την παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου μας. 

Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα δείχνουν ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να εγγυηθεί τους στόχους αυτούς. Γι’ αυτό και είναι ανάγκη το εγχείρημα για το νέο φορέα της Κεντροαριστεράς να επιτύχει και να αγκαλιαστεί από όλους τους πολίτες που πιστεύουν ότι μέσα από συγκροτημένες πολιτικές η πατρίδα μας μπορεί να βιώσει ξανά χρόνια ευημερίας και ανάπτυξης. Να δώσει ο προοδευτικός και κεντροαριστερός χώρος την ώθηση στη χώρα για τα νέα σύγχρονα μεγάλα επιτεύγματα. Αυτό φυσικά θα πρέπει να αποτελέσει και το μεγάλο στοίχημα όλων των κεντροαριστερών δυνάμεων της πολιτικής ζωής της πατρίδας μας!

* O κ. Δημήτρης Κωνσταντόπουλος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.

• Eldorado Gold
• πετρελαιοκηλίδα