current views are: 7

13 Ιανουαρίου 2018
Δημοσίευση12:33

Άρθρο Δ. Κωνσταντόπουλου: Η μέγγενη των μνημονίων ακυρώνει το προοδευτικό πρόσημο

Η τρίτη αξιολόγηση ολοκληρώνεται με ένα νέο πακέτο δυσβάσταχτων μέτρων

Δημοσίευση 12:33’

Η τρίτη αξιολόγηση ολοκληρώνεται με ένα νέο πακέτο δυσβάσταχτων μέτρων

Η Τρίτη αξιολόγηση ολοκληρώνεται με ένα νέο πακέτο δυσβάσταχτων μέτρων. Συζητείται στη Βουλή με τη διαδικασία του επείγοντος το πολυνομοσχέδιο το οποίο ουσιαστικά βάζει τη χώρα σε ένα μνημόνιο διαρκείας.

Πανηγυρίζουν οι της Κυβέρνησης για την “καθαρή“, όπως λένε, έξοδο στις αγορές, ενώ με το τέταρτο μνημόνιο που φέρνουν προς ψήφιση, η χώρα δεσμεύτηκε για τρεις γενιές. Ωστόσο αν τα μέτρα για το 2018 έχουν σχεδιαστεί με ήπιο χαρακτήρα, όμως τα μέτρα του 2019 για τις συντάξεις , τα μέτρα του 2020 για το αφορολόγητο και ο στόχος για το πολύ υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ, ως το 2022 είναι εξοντωτικά.

Η δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα στο 2,5% μέχρι το 2060, διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό πλαίσιο , για τη χώρα με υψηλούς δημοσιονομικούς στόχους και σκληρή επιτήρηση.

Το πολυνομοσχέδιο που αναμένεται να ψηφιστεί στη Βουλή την ερχόμενη Δευτέρα, περιλαμβάνει μέτρα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν εντάσσονται στην πολιτική ατζέντα μιας αριστερής διακυβέρνησης.

Υποχρεωτική διαμεσολάβηση που αυξάνει το κόστος για τους πιο αδύναμους, ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί χωρίς πρόβλεψη για την προστασία της πρώτης κατοικίας, μεταφορά οργανισμών στο υπερταμείο που υποθηκεύει τη δημόσια περιουσία της χώρας για 99 χρόνια, ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για δημιουργία περισσότερων καζίνο, εισαγωγή ειδικής απαρτίας για κήρυξη απεργίας από επιχειρησιακά πρωτοβάθμια σωματεία και περικοπές σε επιδόματα τριτέκνων και πολυτέκνων.

Το συμπέρασμα ένα: πλήττονται για ακόμη μια φορά οι κατακτήσεις των εργαζομένων, οι οποίοι οδηγούνται σε ακόμη μεγαλύτερη εργασιακή ομηρία και οικονομική ανέχεια.

Αποτέλεσμα η αριστερή ρητορεία περί επαναφοράς της εργασιακής κανονικότητας να αποδεικνύεται φενάκη. Η αλλαγή που φέρνει η κυβέρνηση για την κήρυξη της απεργίας, ένα δικαίωμα που με αγώνες και θυσίες κατακτήθηκε και θωρακίστηκε με το Ν.1264/1982 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ως μέσο αντίστασης και διαπραγμάτευσης τόσο απέναντι στην κρατική εξουσία όσο και στην ασύδοτη εργοδοτική πλευρά, εκθέτει μια αριστερή και προοδευτική κυβέρνηση.

Για ένα ζήτημα τόσο κομβικό για την διαφύλαξη και προαγωγή των συμφερόντων των εργαζομένων, η δημόσια διαβούλευση, με τη συμμετοχή του συνδικαλιστικού κινήματος, θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη. Γι’ αυτό ο περιορισμός του δικαιώματος σε βάρος των εργαζομένων αποτελεί βήμα οπισθοχώρησης και πλήγμα για τη Δημοκρατία.

Πλήγμα για τη συνέχεια μιας χώρα που αντιμετωπίζει τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, αποτελεί η περικοπή των οικογενειακών επιδομάτων στους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους.

Συγκεκριμένα 27.000 οικογένειες με εισοδήματα από 13.500 έως 22.500 και τρία παιδία , θα έχουν μειώσεις της τάξης του 18,5% .

Επίσης 22.500 οικογένειες με τρία η περισσότερα παιδιά και ετήσιο οικογενειακό εισόδημα από 22.500 έως 45.000 έχουν μειώσεις έως 32% , καθώς και 15.000 τρίτεκνοι και πολύτεκνοι με εισόδημα από 33.000 έως 50.000 που έλαβαν επίδομα βάσει των νέων κριτηρίων , δεν θα λάβουν τίποτα για το 2018.

Βεβαίως, πρέπει να δοθούν κίνητρα στις οικογένειες που έχουν μόνο ένα παιδί ,συμφωνούμε και στηρίζουμε , αλλά οι πόροι δεν μπορούν να προκύψουν από την περικοπή των επιδομάτων των τριτέκνων και πολυτέκνων που αδιαμφισβήτητα χρειάζονται στήριξη.

Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι μεγάλο. Χρειάζεται να παρθούν τώρα κάθετα μέτρα αντιμετώπισής του.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία η εξέλιξη του πληθυσμού θα μειωθεί σημαντικά έως το 2050.

Η μετανάστευση, και η υπογεννητικότητα επηρεάζουν αρνητικά τη μεταβολή του πληθυσμού. Δηλαδή, το ότι από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έφυγαν 450.000 νέοι άνθρωποι έχει άμεσο αντίκτυπο στις γεννήσεις, συμβάλλοντας στην αλλαγή του φυσικού ισοζυγίου γεννήσεων- θανάτων από θετικό σε αρνητικό.

Σήμερα η κυβέρνηση με την περικοπή των επιδομάτων στις

πολύτεκνες οικογένειες στέλνει το μήνυμα ότι δεν υπάρχει η βούληση να

κατοχυρώσει θεσμικές και υλικές προϋποθέσεις για την αύξηση της γεννητικότητας και την πραγματική προστασία της οικογένειας.

Θα μπορούσε η κυβέρνηση στους νέους φορείς που ιδρύει να συμπεριλάβει μια δομή επιφορτισμένη για τη συγκρότηση πολιτικών για το δημογραφικό και τη στήριξη της οικογένειας. Πολιτικές για την άμβλυνση των οικονομικών ανισοτήτων, την οικονομική στήριξη της οικογένειας, την προστασία της μητρότητας και του παιδιού, τη μείωση της ανεργίας των νέων, την καλυτέρευση της σχέσης οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, την υποστήριξη της οικογενειακής στέγης, και την παλιννόστηση με αξιοπρεπείς όρους.

Καθώς λοιπόν, η μέγγενη των μνημονίων ακυρώνει το προοδευτικό πρόσημο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΛΕΛ κι ενώ το αφήγημά τους έχει μετατραπεί σε βρόγχο, έχει αξία να αναστοχαστούμε πως φτάσαμε ως εδώ πως ανταποκριθήκαμε και πως διαχειριστήκαμε την κρίση.

Να δούμε με ψυχραιμία τι παρέλαβε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009, και που ανήκουν οι ευθύνες για τη διόγκωση των ελλειμάτων κυρίως κατά την περίοδο 2004-2009 όπου έχουμε εκτίναξη και εκτροχιασμό του χρέους , της φοροδιαφυγής και της φαρμακευτικής δαπάνης.

Την περίοδο 2009-2012 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου έδωσε τη δική της μάχη, απέναντι σε όλους τους τότε αντιμνημονιακούς –

αγανακτισμένους.

Χάραξε έναν δρόμο εθνικής στρατηγικής για να σταθεί η χώρα όρθια, σε αυτό το δρόμο ήρθαν και περπάτησαν η Κυβέρνηση Παπαδήμου αρχικά και οι όψιμοι επιλήσμονες αντιμνημονιακοί , η Κυβέρνηση Σαμαρά με τα 3 Ζάππεια , τα 18 δις ισοδύναμα και η κυβέρνηση πρώτη φορά αριστερά του Αλέξη Τσίπρα με τα μνημόνια διαρκείας.

Κι έχοντας κατά νου το σύνθημα της γαλλικής νεολαίας «ξέρουμε το μέλλον και το αλλάζουμε τώρα», να δημιουργήσουμε την Ελλάδα που χρωστάμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι το κομματικό όφελος , πορεύεται και καταθέτει προτάσεις.

Για τη μείωση του ΦΠΑ στα νησιά, την προστασία της πρώτης κατοικίας, την πάταξη της γραφειοκρατίας, τα μέτρα κοινωνικής στήριξης για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Μένουν απλά να υιοθετηθούν από την Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ , αν ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνιά για το προοδευτικό πρόσημο της πολιτικής του!!!

* O κ. Δημήτρης Κωνσταντόπουλος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.


σχετικα αρθρα