current views are: 6

20 Φεβρουαρίου 2018
Δημοσίευση18:45

Τουρκία: Ο διάβολος στην πόρτα μας

Ιστορίες διδακτικές. Και κατά τούτο χρήσιμες.

Δημοσίευση 18:45’

Ιστορίες διδακτικές. Και κατά τούτο χρήσιμες.

Τώρα που η αφηνιασμένη Τουρκία κραυγάζει, προκαλεί και απειλεί, ήρθαν στο νου μου κάτι ιστορίες από τα παλιά. Ιστορίες διδακτικές. Και κατά τούτο χρήσιμες.

Ιστορία πρώτη: Θα την ονόμαζα ιστορία διαρκείας. Διότι κάθε φορά που προκαλούσε η Τουρκία, εμφανίζονταν δύο «σχολές σκέψεις» σχετικά με την αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών. Η μία συνιστούσε διάλογο  για την αποφυγή ρήξεων και την ενίσχυση της καλής γειτονίας. Ταυτόχρονα, έβλεπε ως οριστική λύση την ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση.

Η άλλη, συνιστούσε ψυχραιμία, επιδίωξη ειρηνικών τρόπων για την διευθέτηση των κρίσεων, αλλά και αποφασιστική στάση σε όλα τα επίπεδα (διπλωματικό, αμυντικό κλπ), ώστε να δοθεί το μήνυμα στους απέναντι, ότι η χώρα ούτε φοβάται ούτε παζαρεύει την εθνική της ανεξαρτησία.

Ε, λοιπόν, όσοι είχαν την άποψη αυτή και τι δεν άκουγαν από ορισμένους προοδευτικούς! Εθνικιστές, σωβινιστές, τουρκοφάγους και πολεμοκάπηλους τους χαρακτήριζαν οι θιασώτες του διαλόγου και της συνεργασίας

Τώρα, που ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταγγέλλει την επιθετικότητα της Τουρκίας… Τώρα που ο υπουργός Εξωτερικών και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπαν ευθέως ότι η Ελλάδα θα απαντήσει δυναμικά σε πιθανές νέες προκλήσεις, όλοι αυτοί οι κύριοι σιωπούν. Και σχεδόν όλοι ανήκουν στη ν συγκεκριμένη Αριστερά που κυβερνά…

Ιστορία δεύτερη: Το 1997, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που έγινε στην Μαδρίτη, η Ελλάδα υπέγραψε Συμφωνία η οποία αναγνωρίζει «νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Κ. Σημίτης

Το 1999,στη Σύνοδο Κορυφής της Ένωσης στο Ελσίνκι, η χώρα μας υπογράφει κείμενο στο οποίο γίνεται λόγος για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές και άλλα συναφή θέματα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας». Πρωθυπουργός της χώρας, ο Κ. Σημίτης

Έτσι, λοιπόν. Οι γκρίζες ζώνες και οι ιταμές διεκδικήσεις της Τουρκίας έχουν μεν αφετηρία την δεδομένη επιθετικότητα και τον πολεμοχαρή χαρακτήρα της γείτονος, αλλά ενισχύθηκαν τα μάλα από την άφρονα πολιτική του συγκεκριμένου πολιτικού. Του ολίγιστου Κ.Σημίτη

Για το «φαινόμενο Τουρκία» θα πούμε περισσότερα προσεχώς. Επί του παρόντος, ας ελπίσουμε ότι δεν θα συνεχιστεί η χορεία των προκλήσεων στο Αιγαίο και την Κύπρο. Αν συνεχιστεί, ας είμαστε έτοιμοι ακόμη και για το χειρότερο…