current views are: 8

29 Απριλίου 2018
Δημοσίευση05:51

Οι περικοπές στις συντάξεις φέρνουν εκλογές το φθινόπωρο – Ανησυχία στον ΣΥΡΙΖΑ

Προβληματισμός και στους ΑΝΕΛ

Δημοσίευση 05:51’

Προβληματισμός και στους ΑΝΕΛ

«Δεν μπορούμε να πάμε σε εκλογές στις εκλογές με κομμένες τις συντάξεις». Στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την περασμένη Δευτέρα δεν ήταν μόνο ο «καθ’ έξιν» διαφωνών Νίκος Φίλης που εξέφρασε την άποψη ότι οι επικείμενες περικοπές των συντάξεων θα αποτελέσουν ολέθριο πλήγμα στην εκλογική επιρροή του κυβερνώντος κόμματος.

Τουλάχιστον 10 βουλευτές έκαναν αναφορά στην πίεση που δέχονται από τους ψηφοφόρους τους. Ακόμα και ο Παύλος Πολάκης («το δόρυ του τσιπρισμού») κατέθεσε τον προβληματισμό του. Η ανησυχία όμως δεν περιορίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ κι ένα μήνα ο Πάνος Καμμένος είχε δηλώσει: «Μας έχετε για πολιτικά αφελείς να πάμε σε εκλογές με μειωμένες συντάξεις;»

Ο στόχος της διαπραγμάτευσης

Υπενθυμίζεται ότι για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποδεχτεί την αξίωση του ΔΝΤ για περικοπές 1,8 δισ. των συντάξεων από 1/1/2019 και 1,8 δισ. του αφορολόγητου από 1/1/2020. Τον Μάιο του 2017 τα μέτρα ψηφίστηκαν χωρίς πολλές διαμαρτυρίες στους κόλπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Τώρα, καθώς πλησιάζει η «ώρα της αλήθειας», τα κυβερνητικά στελέχη ολοένα και περισσότερο αποκομίζουν την αίσθηση ότι οι νέες περικοπές των συντάξεων είναι «πολιτικά μη διαχειρίσιμες».

Αυτή η εκτίμηση για τις περικοπές επηρεάζει σοβαρά την διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης. Περά από το κλείσιμο του προγράμματος χωρίς ατυχήματα, η αναστολή των περικοπών των συντάξεων αποτελεί βασικό στόχο της κυβέρνησης. Με επιχείρημα την υπερκάλυψη του στόχου για το πλεόνασμα για τρίτη συνεχόμενη χρονιά (το 2017 έκλεισε με πλεόνασμα 4,2% έναντι μνημονιακού στόχου 1,75%), η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι θα πείσει τους δανειστές πως οι περικοπές των συντάξεων δεν είναι απαραίτητες. Στις προχτεσινές δηλώσεις του με τον Ζα Κλοντ Γιουνκέρ ο Αλέξης Τσίπρας υπαινίχθηκε για πρώτη φορά δημόσια την κυβερνητική στοχοθεσία: «Αυτό που χρειάζεται πλέον η ελληνική οικονομία είναι, όχι να προστεθούν νέα μέτρα λιτότητας, αλλά, ενδεχομένως, να αφαιρεθούν κάποια, ούτως ώστε να δοθεί μεγαλύτερη ορμή στην ανάπτυξη.»

Τι θα κάνει το ΔΝΤ;

Η κυβέρνηση (και πολύ περισσότερο οι ίδιοι οι συνταξιούχοι) μπορεί να θέλει να μην περικοπούν οι συντάξεις, το ζητούμενο όμως είναι αν το ΔΝΤ, που έχει επιβάλει το συγκεκριμένο μέτρο, είναι διατεθειμένο να κάνει πίσω. Η αναπροσαρμογή των προβλέψεων του Ταμείου για τα πλεονάσματα του 2018 (2,9% έναντι αρχικής πρόβλεψης 2,9%) θεωρήθηκε δείγμα της καλής διάθεσής του να υποχωρήσει από την επιπρόσθετη απαίτησή του για επίσπευση της περικοπής του αφορολόγητους κατά έναν χρόνο (1/1/2019 αντί για 1/1/2020). Ωστόσο, το ΔΝΤ εμφανίζεται ανυποχώρητο στην περικοπή των συντάξεων.

Το ΔΝΤ γνωρίζει καλά πόσο δύσκολη είναι η πολιτική διαχείριση των νέων περικοπών. Επιμένει όμως γιατί:

  1. Ακολουθεί την τακτική «χτυπάω το σαμάρι για να ακούσει το γαϊδούρι». Δηλαδή θέτει «παράλογες» δημοσιονομικές απαιτήσεις στην Ελλάδα προκειμένου να πιέσει τους υπόλοιπους δανειστές να προχωρήσουν σε γενναία ρύθμιση του χρέους.
  2. Εκτιμά ότι ο τρόπος που πετυχαίνει τα πλεονάσματα ο κ. Τσακαλώτος δεν βοηθά την ανάπτυξη. Θεωρεί δηλαδή ότι η κυβέρνηση επιλέγει τη συμπίεση του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων και καθυστερεί την ανανέωση του κρατικού εξοπλισμού, αντί ναι μειώσει το μισθολογικό κόστος (εν προκειμένω τις συντάξεις) και να διευρύνει τη φορολογική βάση (κόβοντας το αφορολόγητο). Στην ομιλία του στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ ο Πολ Τόμσεν ήταν σαφής: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα μπορεί να επιτύχει αυτούς τους στόχους που συμφώνησε με τους Ευρωπαίους. Η ανησυχία μας είναι το πώς η Ελλάδα μπορεί να το κάνει με ένα τρόπο που θα συμβαδίζει με την ισχυρή ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα.»

Αν το Ταμείο παραμείνει στο ελληνικό πρόγραμμα, που είναι το επικρατέστερο σενάριο αυτή τη στιγμή, μοιάζει πολύ δύσκολο να υπαναχωρήσει από τις περικοπές. Σε μια τέτοια περίπτωση είναι πλέον πολύ πιθανό να πάμε σε κάλπες μέσα στο φθινόπωρο, προτού ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ καταβάλουν το πολιτικό κόστος του «ψαλιδιού» στις συντάξεις.


σχετικα αρθρα