current views are: 7

18 Οκτωβρίου 2018
Δημοσίευση06:23

Άρθρο Κουρουμπλή για τον θρίαμβο του Ανδρέα στις εκλογές του 1981

Σαν σήμερα ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 κερδίζει τις εκλογές, με το ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώνει ποσοστό 48,07% και να σημειώνει εκλογικό θρίαμβο.

Δημοσίευση 06:23’

Σαν σήμερα ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1981 κερδίζει τις εκλογές, με το ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώνει ποσοστό 48,07% και να σημειώνει εκλογικό θρίαμβο.

* του Παναγιώτη Κουρουμπλή

Έπειτα από πενήντα χρόνια μονοκομματικού κράτους της δεξιάς, με ό,τι σήμαινε αυτό για το λαό, ο Ανδρέας Παπανδρέου κατόρθωσε να κάνει αυτό που δεν μπόρεσαν επώνυμοι ηγέτες της δημοκρατικής παράταξης εκείνης της περιόδου. Δηλαδή, να ενώσει ευρύτερα στρώματα του δημοκρατικού χώρου που αναζητούσαν ρόλο στο πολιτικό προσκήνιο και να τα αντιπαραθέσει στη δεξιά. Μια ειρηνική, ανατρεπτική επανάσταση που έφερε ριζικές αλλαγές για τη δημοκρατία, για την εθνική συμφιλίωση του λαού, για την κατάργηση των πολιτικών διακρίσεων και για την μείωση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων.

Νέοι θεσμοί, σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής, έθεσαν τις βάσεις για μια Ελλάδα της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Από τις πολιτικές εκείνης της πρώτης περιόδου, Το ΠΑΣΟΚ σταδιακά απομακρύνθηκε από τις αρχές και τις αξίες της 3ης Σεπτέμβρη και ενσωματώθηκε στο σύστημα. Συν τω χρόνω έχασε το πολιτικό του άρωμα και το πολιτικό και κοινωνικό χαρακτήρα που το συνέδεε με τα πλατιά κοινωνικά στρώματα για να φτάσει να γίνει ουραγός της Σαμαρικής ακροδεξιάς.

Μετά την οικονομική κρίση των τελευταίων οκτώ χρόνων, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα. Οι κοινωνικές κατακτήσεις σαρώθηκαν, το κοινωνικό κράτος υποχώρησε άτακτα, η κοινωνία έχασε την αυτοπεποίθησή της και αποσβολωμένη παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα. Η προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης να εμπεδώσει πολιτική και οικονομική σταθερότητα και να αναχαιτίσει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες. Η απειλή των νεοφιλελεύθερων ακραίων και ακροδεξιών πολιτικών επιλογών είναι προ των πυλών. Η ανάγκη για τη συγκρότηση ενός ευρύτατου προοδευτικού, δημοκρατικού, αριστερού, πατριωτικού και κοινωνικού μετώπου καθίσταται και πάλι αναγκαία όπως η προσπάθεια του 1981. Αντιλήψεις που κρατούσαν για 50 χρόνια κατακερματισμένο το δημοκρατικό χώρο και πάλι επιχειρούν να αποσυγκροτήσουν μια τέτοια προσπάθεια, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα υπάρξουν -όχι για τους ίδιους- αλλά για τα λαϊκά στρώματα, από την επάνοδο ενός άκρατου και ασυγκράτητου νεοφιλελευθερισμού.

Η ανάγκη για μια ρεαλιστική, προγραμματική σύγκλιση με αμοιβαίο σεβασμό όλων των δυνάμεων του προοδευτικού, σοσιαλιστικού, κεντροαριστερού χώρου είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να υποτάξει το προσωπικό ¨εγώ¨ στο ¨εμείς¨, για μια συλλογική προσπάθεια. Οι ευθύνες όλων των ανθρώπων του δημοκρατικού χώρου αλλά και εκείνων που κατέχουν δημόσιο ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι είναι ιστορικές για να μην επαναληφθεί ό,τι έγινε από το 1932 έως το 1981 με απερίγραπτες συνέπειες για τη χώρα και το λαό.

* πρώην υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Περιφέρεια Αθηνών 


σχετικα αρθρα