current views are: 10

5 Μαΐου 2015
Δημοσίευση10:06

Στον πλανήτη των ναρκωτικών, στον πλανήτη της τρέλας

Όταν χάνεται κάθε έλεγχος και εξαφανίζεται κάθε εποπτεία σε ένα ιδιαιτέρως επικίνδυνο πεδίο

Δημοσίευση 10:06’
αρθρο-newpost

Όταν χάνεται κάθε έλεγχος και εξαφανίζεται κάθε εποπτεία σε ένα ιδιαιτέρως επικίνδυνο πεδίο

Όταν χάνεται κάθε έλεγχος και εξαφανίζεται κάθε εποπτεία σε ένα ιδιαιτέρως επικίνδυνο πεδίο

Δεν θέλω να γράψω για την τραγωδία με το πιτσιρίκι, θέλω να γράψω για τα ναρκωτικά. Γιατί κάπου μάθαμε, κάπου ακούσαμε, κάπου ψιθυρίστηκε ότι παίξανε ρόλο σημαντικό σε αυτό το αποτρόπαιο στόρι, ότι παίξανε ρόλο κομβικό και κανείς δεν ξέρει τι συνέβη μέσα στο μαύρο σύννεφο της χρήσης και της εξάρτησης. Ποια ναρκωτικά όμως, ποια χάπια, ποιες σκόνες, ποιες ρητίνες και ποια λάδια; Κανείς δεν ξέρει πλέον και κανείς δεν καταλαβαίνει τι είναι αυτό που βάζει στο σώμα του με κάθε δυνατό τρόπο.

Διάβαζα προ ημερών ένα ρεπορτάζ στο περιοδικό “New York” για το «πόσο MDMA εν τέλει περιέχει το MDMA που αγοράζετε;» Εμπεριστατωμένη ανάλυση, υποστηριζόμενη από φουλ χημικό εργαστήριο, με νούμερα και στατιστικά. Και ανακάλυπτε λαγούς με πετραχείλια το περιοδικό, όπου άλλα λέγανε ότι σου πουλάνε κι άλλα κατανάλωνες εσύ μέσα στην τύφλα σου. Έχει μια σημασία κι αυτό γιατί όσο δεν γνωρίζεις τι είναι αυτό που πήρες τόσο μεγαλύτερο θύμα γίνεσαι. Και δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανείς, δεν μπορεί κανένας να κάνει κάτι για σένα.

Θυμάμαι και ένα άλλο πρόσφατο άρθρο, που είχα διαβάσει στον “Economist”. Όπου έλεγε το περιοδικό ότι έχει γεμίσει πλέον ο κόσμος από πάσης φύσεως συνθετικά ναρκωτικά, εκατοντάδες καινούρια κάθε μήνα, που πωλούνται μέσω ίντερνετ και είναι αδύνατον να ελεγχθούν από τις αρχές και τις παραφυάδες τους. Άντε να τσεκάρουν δυο ή τρία στην Ευρώπη, άντε να τσεκάρουν πέντε δέκα στην Αμερική και γειά σας. Δεν γίνεται με τίποτα να μπει μια τάξη στο χάος. Ιδίως όταν τα περισσότερα από αυτά τα ναρκωτικά παρασκευάζονται σε οικιακές κουζίνες, όπως οι παραλλαγές της σίσα που κάνουν  θραύση στον αθηναϊκό Δακτύλιο και στα πέριξ αυτού.

Ένα τοπίο αδιανόητης φρίκης και τρέλας, που θυμίζει εκείνες τις μέρες των seventies όταν έκανε θραύση το PCP. Αυτό το πράγμα που το λέγανε «αγγελόσκονη» οι έμποροι και έφερνε βόλτα τον εγκέφαλο εν ριπή οφθαλμού. Εχουν καταγραφεί πλείστες όσες ιστορίες χρηστών που έβγαλαν τα μάτια τους, που ακρωτηριάστηκαν, που πήδηξαν από τον εικοστό όροφο υπό την επήρεια του PCP. Τόσο μακριά πήγε το σενάριο, ώστε κάποια στιγμή τρόμαξε ο κόσμος όλος και η «αγγελόσκονη» κρύφτηκε στο χρονοντούλαπο. Αλλά οι επίγονοί του δεν είναι μακριά μας. Είναι δίπλα μας. Και υψώνουν το αποτρόπαιο κεφάλι τους, ως άλλες Μέδουσες, σε αυτές τις μέρες της αναλγησίας και της κρίσης.

Υ.Γ.: Μιας και μιλάμε για παρενέργειες, μας προέκυψαν εν τέλει και εκείνες της Κεταμίνης (άλλως πως Special K) που χάλαγε κόσμο στη δεκαετία του ενενήντα. Δεν είναι λίγοι λοιπόν οι τακτικοί χρήστες που κυκλοφορούν στα τριάντα τους με καθετήρα. Διότι για κάποιο λόγο περίεργο η Κεταμίνη ισοπέδωνε την ουροδόχο κύστη…