Είναι εδώ, είναι άνθρωποι

Ενώ η κατάσταση στη Μυτιλήνη κοντεύει να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, οι Ευρωπαίοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου

Μίλησα σήμερα το πρωί μ’ ένα φίλο μου στη Μυτιλήνη (πάω κάθε χρόνο, ξέρω πολύ κόσμο) και μου είπε μια μεγάλη αλήθεια: «Δεν μπορείς να σταματήσεις το νερό και τους ανθρώπους.» Ορθό το βρίσκω, λογικό και μπροστόβαρο. Κι άμα δεν ξέρουν εκεί στο βορειοανατολικό Αιγαίο που έχουν κατά καιρούς υποδεχθεί πρόσφυγες επί προσφύγων και κύματα επί κυμάτων, δεν ξέρουν πουθενά. Μια αλήθεια παντοτινή, που τις τελευταίες εβδομάδες, και ιδίως τις τελευταίες ημέρες, δεν μπορεί να την αποφύγει κανείς.

Στη Μυτιλήνη, βλέπετε, βουλιάζει ο τόπος από τους εξ Ανατολής ορμώμενους επισκέπτες. Θέλετε να τους πείτε πρόσφυγες, θέλετε να τους πείτε μετανάστες, θέλετε να τους πείτε λαθραίους, θέλετε να τους πείτε παράτυπους, πείτε τους όπως γουστάρετε. Στο κάτω-κάτω της γραφής μόνο δυο πράγματα μετράνε: πρώτον ότι είναι εδώ και δεύτερον ότι είναι άνθρωποι. Πράγματα που δεν μπορεί να τα αποφύγει κανείς, όσο κι αν χώνει το κεφάλι του στην άμμο.

Είναι εδώ, είναι άνθρωποι, το επαναλαμβάνω. Και είναι περισσότεροι από κάθε φορά, μιας και οι γείτονές μας Τούρκοι κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να τους ξεφορτωθούν. Είναι και ο ΟΗΕ που έχει στήσει τα στρατόπεδά του ακριβώς απέναντι από τη Μυτιλήνη, βοηθάει κι ο καιρός, βοηθάνε και οι Ευρωπαίοι του Βορρά που προσπαθούν να φορτώσουν όλο το Δουβλίνο ΙΙ στην καμπούρα του Νότου, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Και απειλεί να εξελιχθεί σε ανθρωπιστική κρίση.

Δεν είναι εύκολο να τον θρέψεις τόσον κόσμο, δεν είναι εύκολο να τον κοιμήσεις, δεν είναι εύκολο (για να το πω κομψά…) να ικανοποιήσεις τις ανάγκες του για ατομική υγιεινή. Υπάρχει αρκετός κόσμος που διαμαρτύρεται ότι το κράτος απουσιάζει και οφείλω να το καταγράψω. Κι από την άλλη δεν ξέρω τι ακριβώς περισσότερο θα μπορούσε να κάνει το κράτος το ελληνικό μπροστά σε αυτό το άνευ προηγούμενου κύμα. Και το Σάββατο που έμπασε κανά δυο χιλιάδες νεοφερμένους στο παπόρι και τους έστειλε Αθήνα, βγήκε ο Κώστας Καραγκούνης της Νέας Δημοκρατίας και το κατήγγειλε λες και μπορούσαν να μείνουν επί μακρόν στο νησί. Άλλωστε και επί παλαιοτέρων κυβερνήσεων, ένα χαρτάκι τους δίνανε μαζί με το εισιτήριο και τους διώχνανε. Απλώς ήτανε λιγότεροι, πολύ λιγότεροι…

Στο διά ταύτα; Στο διά ταύτα, ήρθε η ώρα του Αβραμόπουλου να τους στριμώξει λιγάκι τους Ευρωπαίους. Τον είδα χθες στο δελτίο να υπογραμμίζει ότι θα το τρέξει το θέμα, προσθέτοντας ότι πρέπει να κατατεθεί οργανωμένο σχέδιο και να διατυπωθούν συγκεκριμένες προτάσεις. Εγώ, πάλι, λέω ότι πριν από τα σχέδια και τις προτάσεις και τις ντιρεκτίβες και τις ρυθμίσεις, πρέπει οι Ευρωπαίοι να βγάλουν τις κεφάλες τους από εκεί που δεν φωτάει ο ήλιος και να δουν κατάματα το πρόβλημα. Ειδάλλως δεν θα μας πάρει μόνο εμάς ο διάολος, θα τους πάρει όλους…

Υ.Γ.: Με αφορμή τον καυγά Ιταλίας-Γαλλίας για μερικές δεκάδες μετανάστες που έχουν εγκλωβιστεί ανάμεσα στα σύνορα των δύο χωρών, βγήκε ο Ματέο Ρέντσι και δήλωσε ότι είτε θα πάμε για αναθεώρηση του Δουβλίνου ΙΙ είτε η χώρα του θα κάνει την Ευρώπη να κλάψει. Για να μην λέμε ότι μόνο ο τρελο-Τσίπρας πουλάει τσαμπουκά στους εταίρους.
 

• Δημήτρης Αβραμόπουλος
• Δουβλίνο
• Κώστας Καραγκούνης
• Ματέο Ρέντσι
• Μυτιλήνη
• ΟΗΕ