current views are: 4

2 Αυγούστου 2015
Δημοσίευση06:15

Ο Σόιμπλε σχεδιάζει μία «νέα» Ε.Ε. στα μέτρα του Βερολίνου

Με τις μνήμες ακόμα νωπές από την πρόταση-σοκ για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνης, που είχε προκαλέσει αντιδράσεις στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, αλλά και σε ευρωπαϊκές χώρες, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απροκάλυπτα σχεδόν, αποκαλύπτει σταδιακά το σχέδιό του για μια «γερμανοκινούμενη» Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, το οποίο αποτελεί πλάνο πολλών ετών.

Δημοσίευση 06:15’
αρθρο-newpost

Με τις μνήμες ακόμα νωπές από την πρόταση-σοκ για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνης, που είχε προκαλέσει αντιδράσεις στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, αλλά και σε ευρωπαϊκές χώρες, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απροκάλυπτα σχεδόν, αποκαλύπτει σταδιακά το σχέδιό του για μια «γερμανοκινούμενη» Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, το οποίο αποτελεί πλάνο πολλών ετών.

Με τις μνήμες ακόμα νωπές από την πρόταση-σοκ για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνης, που είχε προκαλέσει αντιδράσεις στον κυβερνητικό συνασπισμό της Γερμανίας, αλλά και σε ευρωπαϊκές χώρες, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, απροκάλυπτα σχεδόν, αποκαλύπτει σταδιακά το σχέδιό του για μια «γερμανοκινούμενη» Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, το οποίο αποτελεί πλάνο πολλών ετών.

Η συντηρητική Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) έγραψε ότι ο γερμανός ΥΠΟΙΚ φέρεται να ζητεί περιορισμό ή και κατάργηση αρμοδιοτήτων της Κομισιόν και πιο συγκεκριμένα τη μεταφορά ορισμένων αρμοδιοτήτων της Επιτροπής (όπως εσωτερικής αγοράς και ανταγωνισμού) σε πολιτικά ανεξάρτητους φορείς, ακολουθώντας το μοντέλο ορισμένων αμερικανικών υπηρεσιών.

Σύμφωνα μάλιστα με τη FAZ, ο πρόεδρος του Eurogroup και ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γερούν Ντάισελμπλουμ προτίθεται να θέσει αυτό το ζήτημα στην κορυφής της ατζέντας της ολλανδικής προεδρίας της ΕΕ, το πρώτο εξάμηνο του 2016.

Η Ολλανδία, φυσικά, στενός σύμμαχος του Βερολίνου, όπως φυσικά και ο κ. Ντάισελμπλουμ, ο οποίος επανεξελέγη πρόσφατα για δεύτερη θητεία στο συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. 

Το Βερολίνο, εξάλλου, δεν είδε με καθόλου καλό μάτι τις πρωτοβουλίες του προέδρου της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ στη διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, αφού ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα του Αλέξη Τσίπρα για απευθείας διαπραγμάτευση πολιτικού χαρακτήρα. Ο κ. Σόιμπλε, όπως υπογράμμισε το δημοσίευμα της FAZ έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει πως αυτός ο διαπραγματευτικός ρόλος δεν ανήκει καθόλου στις Βρυξέλλες, αλλά στο Eurogroup.

Όπως φάνηκε ξεκάθαρα στη διαπραγμάτευση-θρίλερ με την Ελλάδα, η τελική απόφαση για συμφωνία μπορεί να πάρθηκε σε επίπεδο Συνόδου Κορυφής, όμως χωρίς την έγκριση του Eurogroup δεν υλοποιείται. Το Eurogroup, όμως, δεν αποτελεί επίσημο όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν λογοδοτεί πουθενά (δεν υπάρχουν καν πρακτικά των συνεδριάσεων) δίνοντας επί της ουσίας στον ισχυρό γερμανό ΥΠΟΙΚ τη δυνατότητα να καθορίζει τις αποφάσεις.

Αποφάσεις ενδεχομένως ένα νέο φόρο για ολόκληρη τη νομισματική ένωση, σύμφωνα με δημοσίευμα του Spiegel. Σόιμπλε και Κομισιόν συζητούν για την υιοθέτηση προϋπολογισμού της ευρωζώνης και μάλιστα γίνονται σκέψεις για τη χρηματοδότησή του, μέσω ενός φόρου που θα σχετίζεται με το εισόδημα, ή θα συνδέεται με τις πωλήσεις αγαθών.

Ουσιαστικά, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, προωθεί κινήσεις ενοποίησης της Ευρωζώνης α λα καρτ, ανάλογα με το συμφέρον του Βερολίνου και κυρίως των γερμανικών τραπεζών. Μία πραγματική κίνηση προς την κατεύθυνση πολιτικής ενοποίησης (ομοσπονδιοποίηση), το ευρωομόλογο, βρήκε εχθρικό τον κ. Σόιμπλε, αφού όπως είναι εύκολα κατανοητό, δεν θα συνέφερε τη Bundesbank η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εγγυάται για το χρέος.

Το αποκαλυπτικό έγγραφο εργασίας του 1994

Τα σχέδια του Σόιμπλε, όμως, για μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, με κυρίαρχο τον σκληρό πυρήνα των βορείων χωρών, που ξεδιπλώθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης έχουν παρελθόν

Την 1η Σεπτεμβρίου του 1994 έγγραφο εργασίας του της κοινοβουλευτικής ομάδας του CDU/CSU υπογεγραμμένο από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (και τους Καρλ Λάμερς και Τέο Βάιγκελ) υπό τον τίτλο «Αντανακλάσεις στην Ευρωπαϊκή Πολιτική» είχε προκαλέσει πολιτικό «σεισμό». Tο έγγραφο αυτό, προς τη Bundestag, είχε ως κεντρική πρόταση ήταν η θεσμοθέτηση «πολλαπλών ταχυτήτων» παράλληλα με την εδραίωση ενός «σκληρού» πυρήνα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είκοσι χρόνια μετά, οι κύριοι Σόιμπλε και Λάμερς επανήλθαν, με άρθρο τους στους Financial Times τον Σεπτέμβριο του 2014  μεδύο προτάσεις: Τη θεσμοθέτηση ενός Ευρωπαίου Επιτρόπου Προϋπολογισμού, «που θα έχει την εξουσία να απορρίπτει τους εθνικούς προϋπολογισμούς εάν δεν ανταποκρίνονται στους κανόνες που συμφωνήσαμε από κοινού». Και τη σύσταση ενός Κοινοβουλίου της Ευρωζώνης, «που θα απαρτίζεται από τους βουλευτές των μελών της Ευρωζώνης, ώστε να ενισχυθεί η δημοκρατική νομιμοποίηση των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζώνη του ενιαίου νομίσματος».

Και τόνισαν με νόημα ότι για να υπάρξει αποτέλεσμα «θα πρέπει να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε την προσέγγιση που απέδειξε την ισχύ της από το 1994: Να δημιουργηθούν πυρήνες συνεργασίας εντός της Ε.Ε. που δίνουν τη δυνατότητα σε μικρότερες ομάδες πρόθυμων κρατών-μελών να προχωρήσουν».

Ο αποκλεισμός χωρών από την Ευρωζώνη, όπως η Ελλάδα, ακόμα κι αν είναι προσωρινός θα λειτουργούσε παραδειγματικά εντός της νομισματικής ένωσης,  για περιπτώσεις όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Ο τέως υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, με άρθρο του στη γερμανική Die Zeit είχε κάνει λόγο για «σχέδιο του Δρ. Σόιμπλε» καταγγέλλοντας ότι το Grexit ήταν ένα μεγάλο κομμάτι του σχεδίου του κ. Σόιμπλε για την Ευρώπη. «Η Ελλάδα έπρεπε να οδηγηθεί προς την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ προκειμένου να επιβάλει την πειθαρχία στα κράτη-μέλη που αντιστέκονταν στο πολύ συγκεκριμένο πλάνο του για την αναδιοργάνωση της Ευρωζώνης» έγραφε ο τέως ΥΠΟΙΚ.

Την ώρα που οι κραυγές για έλλειμμα δημοκρατίας στο εσωτερικό της Ε.Ε. και οι καταγγελίες περί «διευθυντηρίου» αυξάνονται, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ρόλο κομπάρσου στις ευρωπαϊκές αποφάσεις, το Βερολίνο προωθεί μία ανησυχητική αναδιοργάνωση της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, με στόχο να κάνει τους ισχυρούς, ακόμα ισχυρότερους…


σχετικα αρθρα