Ο άγριος κόσμος των ελληνικών φυλακών: Aπό τα «κυκλώματα» στην αυτοδικία

Οι σκληρές εικόνες του ξυλοδαρμού του 19χρονου Α. Λ που κατηγορείται για την άγρια δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο, σόκαραν την κοινή γνώμη. Η ωμή βία που δέχτηκε από τουλάχιστον 20 συγκρατούμενούς του μέσα σε κελί των φυλακών Ανηλίκων του Αυλώνα, είναι καθημερινότητα στον βίαιο κόσμο των φυλακών και ενδεικτικά του σαθρού οικοδομήματος των σωφρονιστικών καταστημάτων της χώρας.

Το Newpost, εξασφάλισε αποκλειστικές συνεντεύξεις δύο ατόμων που έζησαν εκ των έσω τoν κόσμο των φυλακών και αποκαλύπτουν σoκαριστικές λεπτομέρειες της ζωής των κρατουμένων. Όπως τονίζουν, «τα φαινόμενα ξυλοδαρμών, επιθέσεων και βίας, αποτελούν ρουτίνα» και επισημαίνουν πως «στη φυλακή δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν και σε καμία περίπτωση δεν μπορείς να αισθανθείς ασφαλής οπουδήποτε».

Στις φυλακές πληρώνεις για προστασία και κινητά 

Ο Νίκος στα 20 μόλις χρόνια του, αποφάσισε μαζί με φίλους του να πραγματοποιήσουν ένοπλη ληστεία σε τράπεζα στην Πάτρα. Το κίνητρό του ήταν η απόκτηση μια μοτοσικλέτας μεγάλου κυβισμού. Μετά τη ληστεία αφαίρεσε το αυτοκίνητο διερχόμενου πολίτη και διέφυγε. Οι συνεργοί του συνελήφθησαν σχεδόν αμέσως.
Οι αστυνομικοί τον εντόπισαν μετά από 7 μήνες σε ένα ξενοδοχείο στο Αίγιο. Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια πρωτόδικα και οδηγήθηκε αρχικά στις φυλακές Αυλώνα, στη συνέχεια στο Ναύπλιο και τέλος στην Πάτρα από όπου και αποφυλακίστηκε μετά από 5,5 χρόνια.

«Αν δεν ανοίξει ο φύλακας την πόρτα δεν γίνεται τίποτα. Όταν είδα τα πλάνα κατάλαβα ποιο ήταν το κελί που έδειραν τον Αλβανό, εκεί είχαν πάει κι εγώ στην αρχή. Κανονικά θα έπρεπε να του δώσουν το φαί μέσα στο κελί, όχι να του ανοίξουν την πόρτα» λέει σχολιάζοντας το συμβάν.

Όσα δηλώνει είναι αποκαλυπτικά.

«Να ξέρεις ότι στις φυλακές υπάρχουν ομάδες που δέρνουν και ομάδες που εκβιάζουν, κάνουν ψυχολογικό πόλεμο και αν σε βρουν φοβισμένο περνάς δύσκολα. Υπήρχαν άτομα που έδιναν 700 ευρώ το μήνα σε μπράβους μέσα στις φυλακές για να μην τους ενοχλεί κανείς. Με 800 ευρώ εγώ είχα αγοράσει κινητό τηλέφωνο, εξασφάλισα ακόμη και θέση στα μαγειρία με 1.200 ευρώ. Αν πληρώσεις τα κατάλληλα άτομα στην φυλακή όλα γίνονται. Κάθε μέρα δέρνουν κόσμο στις φυλακές. Εγώ είχα δείρει τρία άτομα γι’ αυτό και πέρασα πειθαρχικό και με έδιωξαν από τις φυλακές Αυλώνα. Όλα μαθαίνονται για τους νεοεισερχόμενους στις φυλακές. Έχω δείρει έναν βιαστή ανήλικου και τον Κώστα Σακκά των «Πυρήνων». Καλό παιδί ήταν αλλά κάποια στιγμή σχολίασε αρνητικά κάτι εικόνες και φωτογραφίες του πατέρα μου που είχε πεθάνει πρόσφατα και έφαγε κάτι μπουνιές».

Το χειρότερο που έχω δει, υποστηρίζει ο Νίκος, «ήταν ένα περιστατικό αυτοκτονίας στις φυλακές της Πάτρας το 2012. Ένας Αλβανός είχε αγοράσει 270 γραμμάρια κόκας από τον αρχηγό, ένα επίσης Αλβανό και καθυστέρησε δύο μήνες να τον εξοφλήσει. Εκτός αυτού του έκλεψε και πράμα από το κελί του ενώ έλειπε. Είδα πέντε άτομα να του περνούν σχοινί στο λαιμό, αυτοκτόνησε είπαν…». Σήμερα ο Νίκος έχει αφήσει πίσω του τα 5,5 χρόνια φυλακής, έχει ανοίξει επιχείρηση, ζει στην Αθήνα και ετοιμάζεται να παντρευτεί. 

Απο υπηρέτης του νόμου, πίσω από τα κάγκελα

Ο Β.Ν, πέρασε 7 μήνες πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, όταν κατηγορήθηκε για ληστεία, εκβίαση και σύσταση εγκληματικής ομάδας. Αρχικά του είχε επιβληθεί η ποινή των 14 χρόνων κάθειρξης. Από τη μία στιγμή στην άλλη, βρέθηκε από την πλευρά του νόμου, στην άλλη, της παρανομίας. Ο Β.Ν ήταν πρώην αστυνομικός και υπηρετούσε σε υπηρεσία της Αττικής.

«Στη φυλακή γίνονται όλα όσα ακούγονται και ακόμη περισσότερα. Οι ξυλοδαρμοί και οι συμπλοκές είναι καθημερινά φαινόμενα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πρωί σε φυλακή της Πελοποννήσου όπου ήμουν, όταν συνεπλάκησαν δύο ομάδες, η μία Ρομά, επικίνδυνα άτομα, όχι αστεία. Είχαν καταδικαστεί για μπραβιλίκια νυχτερινών κέντρων στο Μπουρνάζι και απαγωγές – και μιας Αλβανών. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά εμφανίστηκαν ρόπαλα, λοστοί και μαχαίρια. Ακολούθησε μάχη μέχρις εσχάτων, όλα τέλειωσαν όταν επενέβησαν οι φύλακες, όλα τα ελέγχουν και όλα τα γνωρίζουν οι φύλακες» λέει με νόημα.

Ο Β.Ν βρέθηκε στις φυλακές την ίδια ακριβώς περίοδο με τον νυν δήμαρχο Βόλου, Αχιλλέα Μπέο, καθώς και με τον Γιώργο Λίτσα, που εκτελέστηκε από αγνώστους στους Αγίους Αναργύρους με Καλάσνικοφ. «Στη φυλακή βλέπεις κάθε καρυδιάς καρύδι. Εγώ επειδή γνώριζαν ότι είμαι αστυνομικός, δέχτηκα μια φορά επίθεση από ένα πρεζάκι, που μου έριξε γροθιές από πίσω. Άλλη μια φορά τρία άτομα με πέτυχαν σε ένα υποτυπώδες χώρο που πίναμε καφέ, αλλά ένας παλιός κρατούμενος, τους ξεκαθάρισε πως «σήμερα δεν είναι η μέρα σας» και έφυγαν. Στη φυλακή όσο πιο σκληρός είσαι τόσο πιο πολύ σε σέβονται», λέει. 

Οι «καμαριέρες», οι πλύστρες και οι ανέσεις

Στην φυλακή υπάρχουν οι κρατούμενοι πολυτελείας και οι «σάπιοι» όπως αναφέρει ο Β.Ν. «Αν έχεις λεφτά έχεις τα πάντα. Θυμάμαι στις φυλακές που ήμουν, είχαμε έναν Ρουμάνο που για έναν καφέ ή μερικά ευρώ, καθάριζε τα κελιά, κανονική καμαριέρα, ενώ ένας άλλος, σου έπλενε τα ρούχα στο χέρι. Αν έχεις λεφτά μέσα στη φυλακή όλα μπορείς να τα βρεις. Ποτά, τσιγάρα, κινητά τηλέφωνα και προφανώς ναρκωτικά, όλα αυτά  περνάνε στις φυλακές είτε από επισκεπτήρια, είτε από άτομα που έρχονται με άδειες και από τους φύλακες. Οι εύποροι κρατούμενοι, όπως ήταν ένας τραπεζικός που είχε καταδικαστεί για υπεξαίρεση ή ένας παπάς που προσπάθησε να πατήσει με το αυτοκίνητό του τον πρώην σύντροφό του περνούσαν καλά. Σκέψου ο παπάς πλήρωνε για να έχει έξτρα μερίδα φαγητού ή ακόμη και ειδικές παραγγελίες, όπως μπιφτέκια και μπριζόλες. Κάποιοι Ρομά δε, έπαιζαν ακόμη και μπαρμπούτι στα κελιά τους. Τα ναρκωτικά μοιράζονταν μαζί με το φαγητό. Υπήρχαν άτομα που έφτιαχναν τατουάζ, με μετατροπή της ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας».

Σε ερώτηση για το πόσο εύκολο είναι να τρελαθείς στις φυλακές, ο Β.Ν δηλώνει, «πολύ εύκολο, δεν γίνεται να μπεις φυλακή και να μην σου αφήσει κάποιο πρόβλημα ή κάποιο κουσούρι. Εγώ στην αρχή άπλωνα την δικογραφία στο πάτωμα, τη διάβαζα και σημείωνα ό,τι θεωρούσα χρήσιμο. Δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημά μου όταν έκλεισε η πόρτα του κελιού πίσω μου την πρώτη μέρα».

Ο «άγραφος νόμος»: Από τον απαγχονισμό Δουρή στην κακοποίηση του Ιλί Καρέλι

Οι εικόνες με την κακοποίηση του 19χρονου κατηγορουμένου για τη στυγερή δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη στη Ρόδο μέσα στις φυλακές Αυλώνα, δεν είναι πρωτόγνωρες για όσους γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στις ελληνικές φυλακές και τον «άγραφο νόμο» των «τροφίμων» στα ελληνικά σωφρονιστικά ιδρύματα.

Ανάλογα περιστατικά, κακοποίησης κρατουμένων έχουν δει στο παρελθόν το φως της δημοσιότητας. Πλέον χαρακτηριστικό, είναι αυτό της κακοποίησης του Μανώλη Δουρή που καταδικάστηκε ως ο βιαστής και δολοφόνος του 6χρονου γιού του το 1993, στην Ερμιόνη. Επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα βίας και κακοποίησης κρατουμένου από άλλους κρατούμενους των φυλακών, θεωρείται και η περίπτωση του Αντώνη Δαγκλή το 1997. Ο συγκεκριμένος κρατούμενος είχε καταδικασθεί από την ελληνική δικαιοσύνη ως κατά συρροή δολοφόνος και βιαστής.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση κακοποίησης, το 2014 και βασανισμού, από σωφρονιστικούς υπαλλήλους αυτή τη φορά, του Αλβανού κρατούμενου Ίλι Καρέλι, ο οποίος νωρίτερα είχε δολοφονήσει τον υπάλληλο των Γιώργο Τσιρώνη, στις φυλακές Μαλανδρίνου.

Για το κόσμο των φυλακών θεωρείται κοινό μυστικό ότι οι παιδόφιλοι και οι βιαστές, αποτελούν «κόκκινο πανί» για τους συγκρατούμενους τους. Όπως λένε ο «κώδικας τιμής» της φυλακής δεν μπορεί, να ανεχθεί ένα έγκλημα όπως ο βιασμός.

Υπόθεση Δουρή

Στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, ο Μανώλης Δουρής έδωσε τέλος στη ζωή του μέσα στο κελί στις φυλακές της Τρίπολης. Οι φύλακες τον βρήκαν κρεμασμένο με το καλώδιο της τηλεόρασης. Η υπόθεση Δουρή είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο καθώς ο συγκεκριμένος κρατούμενος είχε κριθεί ένοχος και είχε καταδικασθεί για τον βιασμό και τη δολοφονία του 6χρονου του Νικόλα.

Ο Μ. Δουρής είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα κακοποίησης μέσα στις φυλακές. Πριν ακόμη προλάβει να μεταχθεί στο κελί του κακοποιήθηκε αμέσως μόλις πάτησε το πόδι του μέσα στην κλούβα που θα τον μετέφερε σε αυτό. Και όλα αυτά ενώ οι τηλεοπτικές κάμερες κατέγραφαν το γεγονός. Οι αρχές σε μια προσπάθεια να τον προστατεύσουν τον μετάφεραν συνεχώς σε άλλα σωφρονιστικά ιδρύματα.

Ωστόσο, ο Μ. Δουρής όπου και να μετάγονταν για να εκτίσει την ποινή του, είχε την ίδια τύχη. Κακοποιήθηκε βάναυσα από τους συγκρατουμένους του σε Κορυδαλλό, Κέρκυρα και Τρίπολη όπου και τελικά αυτοκτόνησε, περίπου δυο χρόνια μετά την αποτρόπαια δολοφονία του γιου του.

Τα σενάρια που ακολούθησαν την αυτοκτονία του ήταν πολλά, με πλέον επικρατέστερο αυτό που τον ήθελε να βάζει τέλος στη ζωή του και γιατί δεν μπορούσε να αντέξει άλλο το λιντσάρισμα από τους συγκρατούμενους του.

Υπόθεση Δαγκλή

Στις 2 Αυγούστου του 1997 ο Αντώνης Δαγκλής βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί 33 του Ψυχιατρικού Καταστήματος των φυλακών Κορυδαλλού. Για την ελληνική δικαιοσύνη αλλά και για τον Τύπο της εποχής ήταν ο κατά συρροή δολοφόνος και βιαστής ιεροδούλων.

Για τα εγκλήματά του αυτά, πολλά από τα οποία ομολόγησε, είχε καταδικασθεί σε 12 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη. Η ποινή αφορούσε σε τρεις δολοφονίες γυναικών, έξι απόπειρες ανθρωποκτονιών, δέκα ληστείες, βιασμούς, προσβολή μνήμης νεκρού, που αφορά στον τεμαχισμό πτωμάτων, και βιασμούς ιεροδούλων!

Ωστόσο, ο Αντώνης Δαγκλής λέγεται πως κακοποιήθηκε άγρια μέσα στη φυλακή. Τον Αύγουστο του 1997, 23 ετών τότε, ο βαρυποινίτης  Δαγκλής βρέθηκε κρεμασμένος στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού. Οι συνθήκες θανάτου του άφησαν πολλά ερωτηματικά  ενώ δίπλα του κρεμασμένος, από τα ίδια κάγκελα, βρέθηκε και ένας ακόμη συγκρατούμενος του.

Υπόθεση Καρέλι
 
Στις 25 Μαρτίου του 2014, ο Αλβανός βαρυποινίτης, Καρέλι Ιλία, επιτίθεται πισώπλατα με ένα αυτοσχέδιο μαχαίρι στον υπαρχιφύλακα Γιώργο Τσιρώνη, μέσα στις «σκληρές» φυλακές του Μαλανδρίνου.

Τη στιγμή της επίθεσης ο υπαρχιφύλακας κρατούσε στα χέρια του και διάβαζε το σημείωμα που του είχε δώσει ο βαρυποινίτης. «Με κρατάτε άδικα μέσα, μου στερήσατε την ελευθερία. Δεν έχω διαπράξει φόνο και δεν με αφήνετε να δω τη μητέρα μου και εγώ θα στερήσω τη ζωή σε έναν από εσάς», έγραφε ο Καρέλι σε αυτό.

Οι τρεις μαχαιριές που δέχθηκε ο άτυχος Τσιρώνης από τον βαρυποινίτη -μία πισώπλατα, μία στη μύτη και το τελειωτικό χτύπημα στην καρωτίδα – ήταν αρκετές για να του στερήσουν τη ζωή. Κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο Άμφισσας, ο υπαρχιφύλακας εξέπνευσε. Μετά τη δολοφονία του υπαρχιφύλακα ο βαρυποινίτης μεταφέρεται στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών.

Εκεί, στις 27 Μαρτίου, σωφρονιστικοί υπάλληλοι, συνάδελφοι του αδικοχαμένου υπαρχιφύλακα, υποβάλλουν τον Καρέλι σε σκληρά βασανιστήρια ως αντίποινα, όπως είχε ειπωθεί τότε, για τον θάνατο του Γ. Τσιρώνη.  Μάλιστα, οι εικόνες της ντροπής με τον βασανισμό του 43χρονου βαρυποινίτη, ο οποίος τελικά έχασε τη μάχη για τη ζωή, διαρρέουν σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και προκαλούν σοκ. Από αυτές προκύπτει πως περίπου 10 σωφρονιστικοί υπάλληλοι των φυλακών μπαινόβγαιναν επί 2,5 ώρες στον θάλαμο που κρατούνταν ο 43χρονος κατάδικος. Στη συνέχεια, ο Καρέλι εμφανίζεται να βγαίνει υποβασταζόμενος από δύο σωφρονιστικούς από το θάλαμο και να οδηγείται στο κελί του σε άθλια κατάσταση.

Για την υπόθεση αυτή ασκήθηκαν βαρύτατες ποινικές διώξεις στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους που ταυτοποιήθηκαν ως δράστες.  Στις 13 Οκτωβρίου 2016 το αρμόδιο δικαστήριο επέβαλλε ποινές κάθειρξης από 5 έως 7 έτη στην πλειονότητα των κατηγορουμένων σωφρονιστικών υπαλλήλων. Ωστόσο, το δικαστήριο με την απόφασή του αποσύνδεσε τον θάνατο βαρυποινίτη από τα βασανιστήρια που υπέστη, κρίνοντας ότι ο θάνατος του κρατούμενου προκλήθηκε ύστερα από καρδιακό επεισόδιο, η έναρξη του οποίου τοποθετείται χρονικά πριν την άφιξή του στις φυλακές της Νιγρίτας.