current views are: 10

3 Απριλίου 2017
Δημοσίευση10:35

Αντί για διαγωγή «κοσμιοτάτη» καταλήξαμε σε.. «επίμεμπτη»

Είναι να απορεί κανείς πως μέσα από τα τόσα προβλήματα που έχει η Παιδεία μας ο υπουργός κ Γαβρόγλου επέλεξε την διαγωγή

Δημοσίευση 10:35’

Είναι να απορεί κανείς πως μέσα από τα τόσα προβλήματα που έχει η Παιδεία μας ο υπουργός κ Γαβρόγλου επέλεξε την διαγωγή

Είναι να απορεί κανείς πως μέσα από τα τόσα προβλήματα που έχει η Παιδεία μας ο υπουργός Κώστας Γαβρόγλου επέλεξε (μετά από απαίτηση βεβαίως βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ)  να αρχίσει τις «μεταρρυθμίσεις» του καταργώντας την διαγωγή.

Μάλιστα για να δικαιολογήσει αυτή του την ενέργεια δανείστηκε από το «επανασταστικό οπλοστάσιο» βαρείς χαρακτηρισμούς αποκαλώντας εν τέλει αυτό το είδος της αξιολόγησης αναχρονιστικό!

Μέσα στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και οι φοιτητές μας ο αρμόδιος υπουργός Παδείας  αποφάσισε να τους «απαλλάξει» από την βάσανο στο να κρίνονται από τους δασκάλους ή τους καθηγητές τους με βάση όχι μόνο την γνώση τους αλλά και την συμπεριφορά τους.

Θεωρούν λοιπόν οι 28  βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν την σχετική ερώτηση  προς τον υπουργό  πως η διαγωγή επί δεκαετίες χρησιμοποιήθηκε για να «στοχοποιήσει» μαθητές ή φοιτητές που είχαν προοδευτικές αντιλήψεις, και ισχυρίζονται πως η κατάργηση της αναγραφής της στα απολυτήρια των μαθητών ή των φοιτητών θα τους απαλλάξει από την «ρετσινιά» μιας ηθελημένης από αναχρονιστές δασκάλους ή καθηγητές προσπάθειας να κηλιδωθούν υπολήψεις και να προσδοθεί  ένα αρνητικό στίγμα σε μελλοντικούς πολίτες!

Μάλιστα αναφέρουν αυτολεξεί στην ερώτησή τους πως πρόκειται για:«ένα αυταρχικό και εκδικητικό μέτρο που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για την περιθωριοποίηση των μαθητών».

Ο παραλογισμός της παραπάνω άποψης είναι εμφανής αφού  θεωρεί πως οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν έχουν ορθή κρίση αλλά χρησιμοποιούν την αναγραφή της διαγωγής ως «όπλο»  επιβολής της δικής τους άποψης και εκδικητικότητας!

Ήδη οι αντιδράσεις από δασκάλους και καθηγητές είναι έντονες αφού θεωρούν πως πρέπει να υπάρχουν παντού κανόνες. Άλλωστε για να λειτουργήσει οτιδήποτε είναι αναγκαίος ο σεβασμός και η τήρηση κανόνων.

Όταν η Πολιτεία στερεί από τους εκπαιδευτικούς ένα «εργαλείο» για να επιβάλλουν κανόνες καλής συμπεριφοράς εν καιρώ Δημοκρατίας δείχνει πρώτα από όλα πως δεν εμπιστεύετε το εκπαιδευτικό προσωπικό που επανδρώνει την δημόσια παιδεία.

Απαξιώνει στην ουσία τους διδάσκοντες και δίνει κακό ερέθισμα σε όσους αμφισβητούν την ήδη υποβαθμισμένη δημόσια Παιδεία να αναρωτούνται φωναχτά πλέον πως μπορεί να σωθεί η τελευταία ελπίδα που έχουμε ως Κράτος , για  να ανακάμψουμε τα επόμενα χρόνια.

Η απαξίωση της δημόσιας Παιδείας είναι κάτι που έχει να κάνει πρωτίστως με την συμπεριφορά και δευτερευόντως με την μάθηση. 

Γιατί ένας αμελής μαθητής μπορεί στην πορεία να γίνει επιμελής, ενώ ένας που διαμορφώνει επιθετικό ή βίαιο χαρακτήρα χωρίς κανείς από τους διδάσκοντες του να μπορεί να «στιγματίσει» αυτή του την συμπεριφορά για να μην θεωρηθεί αναχρονιστής ,θα είναι αύριο ένας πολίτης που δεν θα σέβεται προφανώς ούτε τους κανόνες της Πολιτείας.

Γιατί ουδείς διανοείται πως εν έτη 2017 υπάρχουν  δάσκαλοι ή καθηγητές που θα «στιγμάτιζαν» κάποιον για τις αριστερές ή δεξιές παραδείγματος χάριν απόψεις που έχει, στερώντας του το διαγωγή κοσμιοτάτη ή κοσμία από τον απολυτήριο τίτλο του.

Μετά την «ρετσινιά»  της Αριστείας η κατάργηση της διαγωγής αποτελεί ένα ακόμα βήμα  απαξίωσης της δημόσιας Παιδείας, για την οποία δήθεν κόπτεται η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ, γιατί τελικά στα «μικρά» πράγματα και στις λεπτομέρειες κρίνεται το μέλλον μας.

Τα μεγάλα και τα σοβαρά άλλωστε είναι εμφανές στον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο πως έχουν «δρομολογηθεί» με τρόπο που κάνει την κοινωνία μας να «ματώνει» καθημερινά για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της.

Είναι εμφανές πλέον πως τέτοιες πρωτοβουλίες μπορεί να ευχαριστούν ένα ακροατήριο με έντονα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα αλλά δεν ευνοούν την κοινωνία μας να προχωρήσει πραγματικά μπροστά.

Γιατί σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόοδος το να μην αξιολογείται έστω τυπικά η συμπεριφορά και η κοινωνικότητα ενός μαθητή ή φοιτητή.

Αντί να προσπαθήσει λοιπόν η Πολιτεία να μην είναι «κενό»  γράμμα το διαγωγή κοσμία ή κοσμιοτάτη την καταργεί πλήρως για να ικανοποιήσει όσους ήταν και θα παραμείνουν «μπαχαλάκηδες» .

Το επόμενο στάδιο το γνωρίζεται ήδη ,θα είναι ο έπαινος σε αυτούς, και η «ρετσινιά» του αντιδραστικού σε όσους έχουν την άποψη πως εάν δεν αλλάξουμε ή ίδιοι προς το καλύτερο οποιαδήποτε «επανάσταση» θα έχει ολέθρια για την κοινωνία μας αποτελέσματα.

Άλλωστε η ευγένεια για δεκαετίες θεωρήθηκε «αδυναμία» για να μην χρησιμοποιήσω κανέναν άλλο  βαρύτερο χαρακτηρισμό, και όσοι την είχαν κατάντησαν γραφικοί και δακτυλοδεικτούμενοι από μια κοινωνία που δεν χρεοκόπησε μόνο οικονομικά αλλά κυρίως και πρωτίστως ηθικά.

Πάντως για να είμαι απόλυτα ειλικρινής  ο κ. Γαβρόγλου δεν με είχε προϊδεάσει με την πορεία του αλλά και την πλατιά του μόρφωση πως θα έπραττε κάτι τέτοιο.

Άλλωστε έχει υπηρετήσει ως καθηγητής  σε μεγάλα πανεπιστήμια του δυτικού κόσμου ( Λονδίνο, ΗΠΑ κ.α) όπου εκεί φυσικά κρίνεται και η συμπεριφορά των φοιτητών,εκτός από τις γνώσεις τους.

Θεωρώ πως είναι μια λάθος επιλογή και τον καλώ όπως και πολλοί άλλοι να ξανασκεφθεί ποιος τελικά θα είναι ο μεγάλος χαμένος από αυτή την απόφαση.

Γιατί οι νέες γενιές ,είναι αυτές που καλούνται να σηκώσουν στις πλάτες τους την Νέα Ελλάδα που επιβάλλεται να αξιολογεί τους πολίτες της χωρίς βεβαίως σε καμιά περίπτωση να τους στιγματίζει.

Αλίμονο εάν δεν αξιολογούμε κάποιον φοβούμενοι την περιθωριοποίησή του. Εάν συμβαίνει αυτό τότε η Δημοκρατία μας και οι θεσμοί δεν λειτουργούν όπως πρέπει. 

Εάν θεωρεί κάποιος πως το εκπαιδευτικό προσωπικό της χώρας δεν μπορεί ή δεν πρέπει ,να ανταπεξέλθει και σε αυτή του την αποστολή ας μας πει σε πιο κράτος του δυτικού κόσμου συμβαίνει το ίδιο. 

Η οριστική κατάργηση της αναγραφής της διαγωγής των εκπαιδευόμενων , δεν οδηγεί φυσικά σε καμιά πρόοδο. Η «νίκη» όσων βολεύονταν με διαγωγή επίμεμπτη, είναι μια ήττα για το εκπαιδευτικό μας σύστημα.