current views are: 6

14 Ιουνίου 2017
Δημοσίευση11:01

«Άβατα» θα υπάρχουν όσο υπάρχει ανοχή στην ανομία

Η ομολογία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκου Τόσκα μετά την  δολοφονία του 11χρονου Μάριου στο Μενίδι δεν μου προξένησε καμιά εντύπωση.

Δημοσίευση 11:01’

Η ομολογία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκου Τόσκα μετά την  δολοφονία του 11χρονου Μάριου στο Μενίδι δεν μου προξένησε καμιά εντύπωση.

Η ομολογία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκου Τόσκα μετά την  δολοφονία του 11χρονου Μάριου στο Μενίδι δεν μου προξένησε καμιά εντύπωση. 

Ο υπουργός δήλωσε: «Η Δυτική Αττική είναι μια εγκαταλειμμένη για χρόνια περιοχή με τεράστια προβλήματα όπου κανένας δεν είχε τολμήσει να πει καν τα προβλήματα, όχι να τολμήσει να λύσει προβλήματα. Εμείς αρχίσαμε και βγαίνουμε και κάνουμε έρευνες».

Παραδέχεται δηλαδή ο υπουργός πως ενώ η Πολιτεία γνώριζε τα προβλήματα επί δεκαετίες, δεν είχε τολμήσει ούτε καν να τα αναφέρει. Απλώς τα έκρυβε κάτω από το χαλί, και ξαφνικά όλοι έκαναν πως έπεσαν από τα «σύννεφα» , όταν ένα 11χρονο αγγελούδι έχασε την ζωή του εξαιτίας της αδιαφορίας και της ανοχής ενός κράτους του οποίου οι δομές δεν λειτουργούν ούτε στα αυτονόητα. 

Και αυτονόητο είναι πως δεν έπρεπε να περιμένουμε να γίνει το κακό για να περιορίσουμε την ανεξέλεγκτη κατοχή όπλων από πολίτες που δεν έχουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά έγγραφα για την κατοχή τους.

Βλέπετε εδώ στην Ευρώπη σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στις ΗΠΑ ο πολίτης δεν έχει δικαίωμα να οπλοφορεί παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Τα όπλα βέβαια που δεν μπορεί να έχει ο κάθε πολίτης τα έχουν  και σε πληθώρα μάλιστα όλα εκείνα τα κακοποιά στοιχεία  που νιώθουν αλλά και υπερτερούν έναντι των άοπλων θυμάτων του.

Αλλά δεν είναι μόνο το «άβατο» του Μενιδίου, έχουμε ανάλογο στα Εξάρχεια , στο Ζεφύρι, στον Ασπρόπυργο , στα Άνω Λιόσια αλλά και στην Ελευσίνα. Η αστυνομία που αντιμετωπίζει καθημερινά την όλο και αυξανόμενη εγκληματικότητα θα μπορούσε να ενημερώσει ό,τι όλοι μας έχουμε αντιληφθεί εδώ και χρόνια.

Πως το πράγμα έχει ξεφύγει και πως το κράτος δείχνει παντελώς ανήμπορο να μας προστατεύσει.

Και επειδή φυσικά η αυτοδικία δεν είναι λύση ας καθίσουν όλοι γύρω από ένα τραπέζι μέχρι να σχεδιάσουν μέτρα που θα οδηγήσουν στη λύση. Βέβαια για να κάτσουν όλοι γύρω από ένα τραπέζι θα πρέπει να έχουν και μια κοινή βάση αντιμετώπισης του προβλήματος.

Γιατί δεν μπορείς να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι με αυτόν που σου προτείνει ως λύση την ενσωμάτωση όσων εδώ και αιώνες δεν θέλουν να ενσωματωθούν σε οργανωμένες κοινωνίες. Γιατί δεν μπορεί να φταίει όλος ο δυτικός κόσμος που δεν κατάφερε να ενσωματώσει τους Ρομά ,σίγουρα οι δικές τους ευθύνες είναι πολύ περισσότερες.

Εάν λοιπόν περιμένουμε να «αλλάξουν»,εάν δείχνουμε κάθε φορά επιείκεια σε όσους παρανομούν ψάχνοντας τα κοινωνικά ή οικονομικά αίτια  που τους οδήγησαν στο έγκλημα , θα θρηνήσουμε πολλά ακόμα αθώα θύματα όπως τον 11χρονο Μάριο. 

Εάν είμαστε ανεκτικοί στην ανομία αργά ή γρήγορα θα γίνουμε θύμα της. Και είναι απολύτως βέβαιο πως όταν ο θόρυβος κοπάσει όλοι θα ξεχάσουμε τα «άβατα» εκτός από τους συμπολίτες μας που έχουν την ατυχία να ζουν μέσα σε αυτά.

Γιατί αυτοί τελικά θα κληθούν και πάλι να αντιμετωπίσουν μόνοι τους , τους «γλεντζέδες» Ρομά , τους αλλοδαπούς με τα Καλάσνικοφ, ή τους ημεδαπούς «επαναστάτες» που καίνε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για να χτυπήσουν το μεγάλο κεφάλαιο!

Όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα δείξουμε για ακόμη μια φορά (και για το σινάφι μου μιλάω) πόσο επιφανειακά κινούμαστε για θέματα που γίνονται πρώτα μόνο άμα τρέξει αίμα. 

Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις ( ΜΜΕ με σταθερή πορεία σε«άστατους» και δύσκολους καιρούς) αλλά αυτά απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Έναν κανόνα που οδήγησε στην πλήρη απαξίωση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.