Ο Μπέκετ στο Παράθυρο του δευτέρου

Μια διαφορετική παράσταση βασισμένη στα μονόπρακτα του Μπέκετ «Λίκνισμα», «Ανάσα» και «Πατήματα» ανεβαίνει από την ομάδα Atomic_6 σε ένα διαμέρισμα δευτέρου ορόφου στα Εξάρχεια.

Στην αρχή κοιτάς αμήχανα τα κουδούνια. Μετά βλέπεις το κουδούνι με την ένδειξη «οικογένεια Winter» και θυμάσαι. Χτυπάς και βρίσκεσαι στο χολ μιας περιποιημένης πολυκατοικίας του ’60.

Στον δεύτερο η πόρτα του διαμερίσματος είναι μισάνοιχτη –μια φωνή από μέσα λέει «εδώ είμαστε». Κλασική μουσική στα ηχεία, χαμηλός φωτισμός, καδράκια με κεντήματα στους τοίχους, ένα χαμηλό τραπεζάκι για το μπλοκ με τα εισιτήρια. Η Τέτα και η Έρση εκτελούν χρέη υποδοχής, φέρνουν νεράκι για τους διψασμένους και χαμηλόφωνα σε προσκαλούν να περάσεις στο σαλόνι.

Το σαλόνι. Στο κέντρο κρέμεται ένας ‘70s πολυέλαιος, το παράθυρο κρύβουν κουρτίνες με ασπροκέντημα, στο πάτωμα το κιλίμι είναι ελάχιστα φθαρμένο. Στη μία γωνία μια κουνιστή πολυθρόνα και περιμετρικά στους τοίχους καρέκλες, καθίσματα και σκαμπό. Ο κύριος με το φανελένιο παντελόνι, τις παντόφλες και τα χοντρά μυωπικά γυαλιά σηκώνεται από την πολυθρόνα, κοιτάει έξω από το παράθυρο και ξανακάθεται. Τα ρούχα του, κατόπιν προσεκτικής παρατήρησης, κοντράρουν το νεανικό σουλούπι του.

Ερώτημα νούμερο ένα: Πιάνουμε κουβέντα με τον κύριο ή αποτελεί μέρος του ensemble; Ερώτημα νούμερο δύο: Καθόμαστε στις καρέκλες ή ενοχλούμε;

Στο πρώτο ερώτημα απαντάμε αυθόρμητα «άστο καλύτερα». Το δεύτερο το αγνοούμε και καθόμαστε. Την σιωπή –μετά μουσικής- διακόπτει το κουδούνι. Σε μερικά λεπτά τα καθίσματα και ένα μαξιλάρι είναι όλα γεμάτα –δώδεκα άνθρωποι το σύνολο, χωρίς τον κύριο με τις παντόφλες. Η αλλαγή της μουσικής στα μεγάφωνα μας προειδοποιεί ότι το έργο αρχίζει. Ο κύριος με το φανελένιο παντελόνι αρχίζει να λικνίζεται στη πολυθρόνα και διερωτάται φωναχτά πότε ξεκίνησε όλο αυτό που είναι τώρα η ζωή του.

Συμπέρασμα νούμερο ένα: Ο Αντώνης Γκρίτσης -τον ξέρουμε από τις «Ηρωίδες» του Mega- είναι όντως καλός ηθοποιός. Η φωνή του, οι χειρονομίες του, το βλέμμα του είναι όργανα ακριβείας τα οποία χειρίζεται με οικονομία και ευστοχία. Συμπέρασμα νούμερο δύο: Το διαμέρισμα ως σκηνικό το οποίο χωράει τους πάντες –θεατές, ηθοποιό, τους behind the scenes συντελεστές της παράστασης- είναι αναπάντεχα λειτουργικό. Αναδεικνύει την τονικότητα του λόγου του Μπέκετ και συγκρατεί τα κατακερματισμένα κομμάτια της πλοκής σε ένα χαλαρό ιστό. Συμπέρασμα νούμερο τρία: Η Μάγια Λυμπεροπούλου σε δένει με τα μάγια της ακόμα και όταν η φωνή της ακούγεται η ηχογραφημένη.

Η σκηνική σύνθεση «Μπέκετ_Παράθυρο» που παρουσιάζει η ομάδα Atomic_6 στο διαμέρισμα της οδού Τσιμισκή στα Εξάρχεια είναι μια συρραφή τριών έργων του Μπέκετ («Λίκνισμα», «Ανάσα» και «Πατήματα»). Ένας χωρίς γραμμική εξέλιξη μονόλογος που καταπιάνεται με τα γνωστά θέματα της ανυπαρξίας νοήματος και του παραλογισμού που συνθλίβει κάθε ελπίδα.

Στο τέλος του έργου προσφέρονται σοκολατάκι και λιμοντσέλο, το παράθυρο ανοίγει για να εξυπηρετηθούν οι καπνίζοντες και όποιος θέλει είναι ευπρόσδεκτος για ψιλοκουβέντα.

Η ταυτότητα της παράστασης:

Τέτα Αποστολάκη: οργάνωση παραγωγής
Δάφνη Γιαννουλάτου: σύλληψη / σκηνοθεσία
Έρση Γιαννουλάτου: video & graphicdesign
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος: ηχητικά περιβάλλοντα
Teaser & φωτογραφίες: Έρση Γιαννουλάτου

Αντώνης Γκρίτσης: ερμηνεία
~ και η Μάγια Λυμπεροπούλου: γυναικεία φωνή.

Μπέκετ_Παράθυρο, Τσιμισκή 28-30, Αθήνα, 2ος όροφος, κουδούνι Οικογένεια Winter. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκεύη – Σάββατο – Κυριακή – Δευτέρα στις 20:30, έως τις αρχές Φεβρουαρίου. Τιμές εισιτηρίων: 7 ευρώ. Κρατήσεις θέσεων: 6983723348.

Μετά το τέλος των παραστάσεων στην Αθήνα, το έργο θα μεταφερθεί στην Πάτρα σε αντίστοιχο χώρο ο οποίος αναζητείται.

• Αντώνης Γκρίτσης
• Σάμιουελ Μπέκετ