Διπλωματία αλά Τούρκα

Και τι να πεις δηλαδή στα παιδάκια που ονειρεύονται πτώση της κυβέρνησης λόγω εισβολής του Ιβάν; Να τους πεις ακούστε καλά μου παιδάκια, εδώ δεν έπεσαν κυβερνήσεις για τους νεκρούς της Θύρας 7, για τη δολοφονία του Μπλιώνα και τα ούρα του Τσίγκωφ και θα πέσουν γιατί μπούκαρε ο Σαββίδης με το όπλο στη θήκη; Αυτά κάνει η έλλειψη ΕΣΠΑ, σύνδρομο στέρησης το λένε και άμα δεν βρεις αυτά που θέλεις στην πιάτσα, άμα σε κοροϊδέψει το ντιλέρι κινδυνεύεις να πέσεις στα ληγμένα…

Ας αφήσουμε όμως τα όνειρα των παιδιών και ας πάμε στις δουλειές των ενηλίκων. Στο στόρι με τα Ελληνοτουρκικά που μας απασχολεί όλες τις τελευταίες ημέρες. Με χαρά λοιπόν μαθαίνω από το σχετικό ρεπορτάζ του Newpost ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάει Αμερική με τις σωστές θέσεις επί του ζητήματος.

Ορίστε όπως τα γράφει ο συνάδελφος Γιώργος Δ. Ευθυμίου:

«Ο ίδιος, σύμφωνα με τις πληροφορίες του newpost.gr, προτείνει πρώτα από όλα ψυχραιμία, τονίζοντας ότι δεν χρειάζεται πανικός και σπασμωδικές κινήσεις, αλλά αντιθέτως, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να διαβάσει σωστά τις εξελίξεις. Επίσης ο κ. Μητσοτάκης, στις σχετικές ερωτήσεις συνομιλητών του από την ομογένεια σχετικά με τη στάση της ΝΔ στα εξωτερικά θέματα, επισημαίνει ότι πρέπει πάνω από όλα “να πρυτανεύσει η ενότητα του έθνους”».

Αμήν ρε παιδιά, αυτό θέλουμε. Ψυχραιμία, ηρεμία, ενότητα! Ούτε υστερικές κραυγές, ούτε παρανάλωμα, ούτε το άλλο το καϊνάρι που προτιμάει τον Ταγίπ από τον Τσίπρα. Μια χαρίτσα τα έχει βάλει στη σειρά ο Κυριάκος και μια χαρίτσα θα πάει να τα πει στα Αμερικανάκια, οφείλουμε να του το πιστώσουμε αυτό. Έστω κι αν στο κόμμα του περισσεύουν οι φωνές εκείνες που μοιάζουν με ξεκούρδιστο μπαγλαμαδάκι…

Και όχι μόνο στο κόμμα του. Διαβάζω, για παράδειγμα, την Κυριακή τον έγκριτο αρθρογράφο Γιάννη Πρετεντέρη στο ακόμη πιο έγκριτο «Βήμα» και μόνο το κουμπούρι δεν έχει βγάλει ως άλλος Ιβάν. Μόνο το Μάνλιχερ υπό μάλης δεν έχει τσακώσει, να βγει στο βουνό και να φωνάξει «αέρα». Να τόνε δούνε τα Τουρκάκια και να τους φτάσει κάλτσα ο γιαλαντζή ντολμάς!

Στο άρθρο του με τίτλο «Δυστυχώς ο Τσίπρας φοβάται» όλα αυτά, όπου, μεταξύ άλλων, σημειώνει:

«Και σχεδόν φυσιολογικά ο Τσίπρας καταφεύγει στην υποτίμηση των κινδύνων, στην υποβάθμιση των περιστατικών, στην αποδόμηση της τουρκικής επιθετικότητας ως στοιχείο της πολιτικής του. Με άλλα λόγια, στον κατευνασμό.
Μόνο που ο κατευνασμός μπορεί να ήταν ήδη από τον Μεσοπόλεμο το καταφύγιο των φοβισμένων αλλά είναι ταυτοχρόνως και μια παγίως αποτυχημένη πολιτική. Πριν ακόμη από τη συμφωνία του Μονάχου ο Τσόρτσιλ έγραφε στον Λόιντ Τζορτζ: “Στην Αγγλία προσφέρθηκε να επιλέξει ανάμεσα στον πόλεμο και στην ντροπή. Επέλεξε την ντροπή και θα πάρει τον πόλεμο.”»

Κι αντί να πάρει ρε φίλε ο Γκάρι Όλντμαν τον Πρετεντέρη να του γράψει το λόγο στα Όσκαρ, σηκώθηκε ο κόπανος και είπε αυτές τις αηδίες που είπε…

• Γιάννης Πρετεντέρης
• Ιβάν Σαββίδης
• Κυριάκος Μητσοτάκης
• Τουρκία