Λουκέτο στα γήπεδα. Μπορούμε;

Να ξεκινήσουμε με κάτι που έχω ανάγκη να πω και συγχωρέστε μου τον πρώτο ενικό: Όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, μου ‘ρχονται στο μυαλό μεγάλα λόγια για την πάταξη της βίας στα γήπεδα. Από τον Μπλιόνα και μετά, στο Αλκαζάρ. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.

Αυτό, λοιπόν, που ξέρω, είναι πως όταν θες να κάνεις κάτι, απλά το κάνεις. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από τη θέληση και την αποφασιστικότητα, ειδικά αν πρόκειται να διορθώσεις ένα τόσο… κακό κείμενο, όπως το ανελέητο ξύλο στα γήπεδα με τραγικές -μερικές φορές- συνέπειες. Ολέθριες, όπως ο χαμός του Κώστα Κατσούλη.

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω, μερικά στοιχειώδη μέτρα, δηλαδή, για να μπουν οι βάσεις μήπως και δούμε ποτέ προκοπή, δεν προέρχονται από παρθενογένεση. Είναι πράγματα που έχουν ειπωθεί ξανά, έχουν αποτυπωθεί σε χαρτί και οθόνες και οι μισοί τουλάχιστον τα έχουν σκεφτεί από μόνοι τους. Όσοι έχουν λίγη “αχρωματοψία” και κάθονται στη “μέση” της εξέδρας και όχι σε κάποιο… καυτό πέταλο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο provocateur.gr

• βία
• Κώστας Κατσούλης