current views are: 1

5 Ιουνίου 2019
Δημοσίευση13:57

Ο ερειπιώνας του κράτους, η ψηφιακή επανάσταση και τα χασμώμενα κόμματα

Tο ελληνικό κράτος είναι προβληματικό.

Δημοσίευση 13:57’
αρθρο-newpost

Tο ελληνικό κράτος είναι προβληματικό.

Όλοι το παραδέχονται: το ελληνικό κράτος είναι προβληματικό. Δημόσια διοίκηση που πάσχει, γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί την κοινωνία, θεσμικό πλαίσιο παρωχημένο και ελλιπές. Με δυο λόγια, πρόκειται για έναν ερειπιώνα που θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο από την αρχή.

Κάποιοι εντόπισαν το πρόβλημα, αλλά έμειναν στα λόγια και στις ηχηρές διακηρύξεις. Έτσι, ο περιώνυμος εκσυγχρονισμός του Σημίτη και η επανίδρυση του κράτους του Κώστα Καραμανλή απέτυχαν παταγωδώς. Το κράτος παρέμεινε αρχαϊκό. Ώσπου ήρθε το Μνημόνιο…

Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Βαρουφάκης προέβη σε μια αξιοσημείωτη δήλωση: Το 70% του Μνημονίου είναι σωστό! Εννοούσε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για την ανακαίνιση του κράτους. Και τις οποίες έπρεπε-και μπορούσαμε- να κάνουμε εμείς προ πολλού.
Όμως, το υπόλοιπο 30% (δημοσιονομικά κλπ) και ο τρόπος με τον οποίο αποφασίστηκε από τους δανειστές να υλοποιηθεί- δυναστικός και καταστροφικός- όχι μόνο έστειλε τη χώρα στα τάρταρα, αλλά δεν βοήθησε παρά ελάχιστα στην αντιμετώπιση των δομικών προβλημάτων της δημόσιας διοίκησης.
Είναι τραγικό, πλην αληθές: μεταπολιτευτικά, ανάμεσα σε πλήθος θεσμικών ρυθμίσεων και φιλότιμων προσπαθειών (π.χ. OpenGove), μονάχα δύο τομές μνημονεύονται ακόμη. Τα ΚΕΠ του Μπένου και το ΑΣΕΠ του αείμνηστου Αναστάση Πεπονή.

Φεύ! Ο Μπένος είδε την έξοδο από την κυβέρνηση Σημίτη και ο Πεπονής πολεμήθηκε όσο κανείς από το σύστημα Τσουκάτου για να μην εκλεγεί. Οπως και έγινε.

Και σήμερα; Δυστυχώς, χειμέρια τα πράγματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε και κατάφερε κάποιες μεταρρυθμίσεις (π.χ δασικοί χάρτες ), συνέχισε να προωθεί την υπόθεση του Κτηματολογίου και έκανε κάποια δειλά βήματα στο μέγα θέμα της ψηφιακής/ηλεκτρονικής επανάστασης. Βήματα δειλά και ανολοκλήρωτα σε σύγκριση με τις απαιτήσεις της εποχής και την ιλιγγιώδη ανάπτυξη άλλων χωρών στον συγκεκριμένο τομέα (π.χ. Εσθονία, Σιγκαπούρη κ.α.).

Εν όψει εκλογών, θα περίμενε κανείς ότι κάποιο από τα κόμματα-και κυρίως τα δύο μεγάλα- θα δώσει έμφαση ή μάλλον προτεραιότητα στο θέμα του εκσυγχρονισμού. Οτι θα καταθέσει ουσιαστικές προτάσεις, υλοποιήσιμες και κοστολογημένες κι όχι σαν κι αυτές που εμπεριέχονται στα ιλουστρέ προεκλογικά «προγράμματα».

Θα αναμένουμε, φυσικά, μιας και σε λίγο αρχίζει η προεκλογική καταιγίδα των εξαγγελιών, των μηνυμάτων και των δηλώσεων. Θα περιμένουμε να δούμε αν έχουν εγκύψει τα κόμματα στο μείζον αυτό θέμα ή θα το υποτιμήσουν και θα το προσπεράσουν…


σχετικα αρθρα