current views are: 8

18 Νοεμβρίου 2019
Δημοσίευση16:25

Μηδέν άγαν…

Οι υπερβολές εντυπωσιάζουν, αλλά κρατάνε λίγο

Δημοσίευση 16:25’

Οι υπερβολές εντυπωσιάζουν, αλλά κρατάνε λίγο

Οι υπερβολές εντυπωσιάζουν, αλλά κρατάνε λίγο. Οπως και τα κέρδη εκείνων που τις επιστρατεύουν. Αυτό που μένει, όσο κι αν ενίοτε αργεί να λαγαρίσει και να κρυσταλλωθεί σε πραγματικότητα, διαψεύδει- ή γίνεται μπούμερανγκ  για-τους λογάδες και τους κατηχητές.

Αφορμή για τις εισαγωγικές σκέψεις ήταν το τριήμερο για την 46η επέτειο του Πολυτεχνείου. Ενδεικτικώς ορισμένες επισημάνσεις και παρατηρήσεις:

1)Το Πολυτεχνείο-και  πρίν από αυτό, η Νομική- δεν ήταν λαϊκός ξεσηκωμός εναντίον της χούντας. Ηταν η ηρωϊκή απόφαση μιάς δράκας φοιτητών να εναντιωθούν στους δικτάτορες, παίζοντας τη ζωή τους κορόνα-γράμματα. Δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία ήταν τότε φοβισμένη και άπραγη. Με εξαίρεση λίγους αντιστασιακούς, που φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν.

Η μόνη αξιοσημείωτη λαϊκή εξέγερση  ήταν τοπικής κλίμακος. Εγινε στα Μέγαρα (Μάιος 1973) μετά από τη Νομική (Φεβρουάριος 1973) και πριν από το Πολυτεχνείο, όπου έστειλαν αντιπροσωπεία οι Μεγαρείς (Οι κάτοικοι των Μεγάρων είχαν αντιδράσει δυναμικά στην απόφαση της χούντας να ξερριζωθούν οι ελαιώνες της περιοχής για να γίνει διυλιστήριο του Ανδρεάδη).

2) Ναι,το Πολυτεχνείο δεν έριξε τη χούντα. Όμως τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους δικτάτορες. Ηταν η μεγάλη ρωγμή, που αφενός επέφερε ανακατατάξεις στο εσωτερικό της και αφετέρου επηρέασε καθοριστικά το διεθνές, αρνητικό για τη χούντα, κλίμα. Γι αυτό, είναι γελοίο-και δείγμα δυσανεξίας απέναντι στην εξέγερση των φοιτητών- να προτάσσουν ορισμένοι το στοιχείο αυτό.

3)Αρκετά με τις χαιρέκακες αναφορές και τα τοξικά σχόλια για το πώς πορεύτηκαν στη ζωή τους μετά το Πολυτεχνείο οι πρωταγωνιστές, αλλά και όσοι μετέσχον στην εξέγερση. Τα λένε όσοι δεν είχαν τα κότσια να τα βάλουν με τη χούντα, αλλά και αρκετοί νεότεροι που δεν ξέρουν-ή δεν θέλουν να καταλάβουν- ότι η εναντίωση στη δικτατορία δεν  ήταν παίξε-γέλασε. Ηταν απόφαση ζωής. Με όλες τις συνέπειες πιθανές. Ακόμη και για την ίδια τους τη ζωή.

Γι΄αυτό, ας σιωπήσουν οι ιμάντες της ευκολίας. Η πράξη εκείνων των  παιδιών, όποιο δρόμο κι αν πήραν μετά οι πρωταγωνιστές, διατηρεί ακέραιη την αυταξία της. Κατά τούτο, δεν διεκδικεί τον γενικό σεβασμό και μια περίοπτη θέση στην ιστορία του τόπου. Τα έχει κατακτήσει. Και τα δυό.

4) Ναι, για πρώτη φορά μετά από αρκετά ,είχε πολύ κόσμο η ειρηνική πορεία. Αλλά για πρώτη φορά επίσης δεν είχε χορογραφίες εντυπώσεων από τους συνήθεις σαματαζήδες των μολότοφ. Αυτό πιστώνεται στην πολιτική ηγεσία και στην απόφασή της να τελειώνει με -ή να περιοριστεί- το πανηγυράκι της ανέξοδης και ψευδαίσθητης  αντίστασης στο κράτος και στους μηχανισμούς του.

Όμως, οι παρεκβάσεις δεν ήταν -και πάλι- ασήμαντες. Τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας που σημειώνονται, είναι ανησυχητικά. Τίποτε δεν τα νομιμοποιεί ούτε τα καθαγιάζει. Το μηδέν άγαν ισχύει κι εδώ. Απολύτως.

5)Όχι, δεν με ενθουσίασαν τα μικρά παιδιά που πήγαν με γαρύφαλλα και ζωγραφιές να τιμήσουν την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έκαναν δηλώσεις στις κάμερες. Λογικό να ρωτούν- και να μαθαίνουν από τους γονείς τους- τι ήταν το Πολυτεχνείο. Αλλά είναι τόσο παράταιρο για την ηλικία και τον ψυχισμό τους να διατυπώνουν θέσεις και απόψεις που   τους επιβάλει ο διδακτισμός των γονέων χωρίς να τις έχουν  χωνέψει.

6)Ο,τι πιο φτηνό, στο όριο του χυδαίου, και λαϊκίστικο ακούστηκε εναντίον του Τσίπρα για την συμμετοχή του στην πορεία, ήταν από το στέλεχος του ΚΙΝΑΛ, Σπύρο Καρανικόλα, που είπε: «Προσπάθησε να πουλήσει επανάσταση, αλλά δεν του έβγαινε. Μετά από 4μιση χρόνια  στην εξουσία, τα κότερα, και τη χλίδα με την οποία πορευόταν ,ο Τσίπρας τα είχε χαμένα» κλπ κλπ.

Δυστυχώς, από έναν νέο και αξιόλογο πολιτικό τα ανωτέρω. Που δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τι εστί μέτρο ούτε ποιες είναι οι επιπτώσεις της ιλαρής υπερβολής. Εδώ κι αν ισχύει το μηδέν άγαν…

 

σχετικα αρθρα