current views are: 10

22 Ιουλίου 2020
Δημοσίευση11:55

Διεθνές Δικαστήριο ή πόλεμος: Η Μέρκελ παίζει το παιχνίδι του Ερντογάν;

Κανονικά η Γερμανία και η κ. Μέρκελ θα έπρεπε να υπερασπίζονται τα κοινά «ευρωπαϊκά» σύνορα. Την «ευρωπαϊκή» κυριαρχία και υφαλοκρηπίδα. Η κ. Μέρκελ, όμως, έχει άλλες προτεραιότητες, όπως η επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για το μεταναστευτικό που είναι «καυτό» θέμα για τη Γερμανία. 

Δημοσίευση 11:55’

Κανονικά η Γερμανία και η κ. Μέρκελ θα έπρεπε να υπερασπίζονται τα κοινά «ευρωπαϊκά» σύνορα. Την «ευρωπαϊκή» κυριαρχία και υφαλοκρηπίδα. Η κ. Μέρκελ, όμως, έχει άλλες προτεραιότητες, όπως η επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για το μεταναστευτικό που είναι «καυτό» θέμα για τη Γερμανία. 

Και ενώ  έχει σημάνει γενικός συναγερμός από τις τελευταίες κινήσεις του Ερντογάν με την NAVTEX. Αρχίζουν να πέφτουν τηλεφωνήματα από τη Μέρκελ στον Τούρκο Πρόεδρο και τον Έλληνα πρωθυπουργό. Συνειρμικά μου έρχεται στο μυαλό η φράση που είπε ο Λαοκόων όταν αντίκρισε το Δούρειο  Ίππο, που οι  Δαναοί σαν δώρο είχαν αφήσει στην πολιορκημένη Τροία. Παραφράζοντας την θα έλεγα «Φοβού τους … Γερμανούς…»!

Έχουμε και λέμε, πριν μία εβδομάδα μάθαμε από τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι η Ελλάδα συμμετείχε σε μυστική τριμερή με τη Γερμανία και την Τουρκία στο Βερολίνο.

Μετά απ’ αυτήν τη συνάντηση βλέπουμε τα αποτελέσματα.

Η Μέρκελ έκοψε τη φόρα της Ελλάδας να θέσει το θέμα των κυρώσεων στην Τουρκία στη Σύνοδο Κορυφής και παραπέμπει το θέμα για τον Σεπτέμβριο. Σε προηγούμενο σχόλιο μου αναρωτήθηκα και μέχρι τότε τι μπορεί να συμβεί;

Η απάντηση έρχεται από την Άγκυρα που με NAVTEX μας ανακοινώνει ότι στέλνει ερευνητικό πλοίο εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και βγάζει το στόλο στο Αιγαίο. Και το κάνει αυτό μια ημέρα μετά τη Σύνοδο που η Ευρώπη αρνήθηκε πάλι να συζητήσει για κυρώσεις και ανήμερα της επίσκεψης του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών στην Ελλάδα, ο οποίος επίσης δεν είπε κουβέντα για κυρώσεις.

Την ίδια ώρα, από την επίσημη ενημέρωση της κυβέρνησης για τη συνομιλία Μητσοτάκη – Μέρκελ το μόνο που μάθαμε είναι ότι «τον συνεχάρη για την επιτυχία στη Σύνοδο Κορυφής» και ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός την ενημέρωσε για την τουρκική προκλητικότητα. Από την ίδια, τίποτα απολύτως για την τουρκική επιθετικότητα, παρά το γεγονός ότι  είχε συνομιλία με τον Τούρκο Πρόεδρο που και με αυτόν δεν είπε, επίσημα, τουλάχιστον τίποτα για την προκλητική NAVTEX.  

Παράλληλα, απορία προκαλεί ότι παρά το γεγονός ότι το Ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είναι σε συναγερμό και επιφυλακή την ίδια ώρα να αγνοείται πλήρως το ΚΥΣΕΑ, το οποίο δεν έχει συγκληθεί.  

Ο κ. Τσίπρας πάντως από χθες είπε το δικό του βυθίσατε το Χόρα», δηλαδή «μην κάνουν τίποτα λιγότερο από ότι κάναμε εμείς τον Οκτώβριο του 2018, όταν το «Μπαρμπαρός» απετράπη από το «Νικηφόρος Φωκάς» από το να κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας ανοιχτά του Καστελόριζου.

Είναι ξεκάθαρο ότι παρασκηνιακά «τρέχει» η γερμανική πρωτοβουλία μεσολάβησης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Δεν γνωρίζουμε το  περιεχόμενό της και τη κατεύθυνσή της.

Παίζει η Μέρκελ το «παιχνίδι» του Ερντογάν προς την κατεύθυνση του ελληνοτουρκικού διαλόγου για ζητήματα που βάζει στο τραπέζι η Τουρκία και  αφορούν ξεκάθαρα την ελληνική εθνική κυριαρχία;

Οι Γερμανοί θα παίξουν τον διαχρονικό ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας με «αντάλλαγμα» την επικράτηση «ηρεμίας» και «σταθερότητας» στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, το μεταναστευτικό και τις δουλειές των γερμανικών επιχειρήσεων στην Τουρκία;

Όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι αυτή η παρέμβαση συμβαίνει την ώρα που οι σχέσεις της Τουρκίας με την κύρια στρατιωτική δύναμη της ΕΕ, τη Γαλλία, έχουν φτάσει στο χειρότερο σημείο. Ο Μακρόν έχει πιέσει τη Μέρκελ να πάρει θέση για την προκλητικότητα του Ερντογάν, αλλά ακόμα ούτε φωνή, ούτε ακρόαση…

Αλλά στο Βερολίνο παραβλέπουν το γεγονός ότι καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάτσει στο τραπέζι του διαλόγου υπό την απειλή των όπλων.

Ο Ερντογάν έχει τορπιλίσει την όποια προσπάθεια διαλόγου πριν καν ξεκινήσει με τις παρανοϊκές διεκδικήσεις του, την  προσβολή με την απόφαση για την Αγιά Σοφιά και τώρα με τη NAVTEX.

Κανονικά η Γερμανία και η κ. Μέρκελ θα έπρεπε να υπερασπίζονται τα κοινά «ευρωπαϊκά» σύνορα. Την «ευρωπαϊκή» κυριαρχία και υφαλοκρηπίδα.    

Η κ. Μέρκελ, όμως, έχει άλλες προτεραιότητες, όπως η επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για το μεταναστευτικό που είναι «καυτό» θέμα για τη Γερμανία. Μην παραβλέπουμε την στενή οικονομική σχέση Βερολίνου- Άγκυρας, η Τουρκία αγοράζει μεγάλο κομμάτι της παραγωγής οπλικών συστημάτων, ενώ περίπου 7000 γερμανικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στη γείτονα.   

Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν ο Ερντογάν θα το πάει μέχρι τέλους ή όλα γίνονται για να καθίσει η Ελλάδα στο τραπέζι του διαλόγου;

Αν ο Ερντογάν ανοίξει την «πόρτα του φρενοκομείου», στέλνοντας ερευνητικά στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, τι θέση θα πάρουν οι Γερμανοί;

Και αν υπό τη πίεση η Ελλάδα ξεκινήσει διάλογο, ποια θα είναι η ατζέντα; Όλες οι διεκδικήσεις του Ερντογάν; Η Γερμανία και η ΕΕ θα τηρήσουν ίσες αποστάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;  

Την ίδια ώρα η Κομισιόν- όχι τυχαία- καλεί την Τουρκία να δεσμευθεί κατηγορηματικά σε σχέσεις καλής γειτονίας και σε ειρηνική επίλυση των διαφορών της, προσφεύγοντας, εάν είναι απαραίτητο σε Διεθνές Δικαστήριο και ξεκαθαρίζει ότι η οριοθέτηση αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και η υφαλοκρηπίδα πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων με καλή πίστη.

Μια προσεκτική όμως ανάγνωση των δεδομένων αποδεικνύει ότι η προσφυγή κρύβει παγίδες για τη χώρα μας.

Συμπερασματικά, μας οδηγούν στο Διεθνές Δικαστήριο αλλά στις λεπτομέρειες κρύβονται οι παγίδες, η Ελλάδα δεν μπορεί να προσφύγει στη Χάγη, καθώς πρέπει να υπάρχει υπογεγραμμένο συνυποσχετικό με την Τουρκία. Πάμε τώρα στο διακύβευμα, στο συνυποσχετικό θα πρέπει να οριστούν οι διαφορές που θα παραπεμφθούν στο Δικαστήριο.

Η εθνική θέση της Ελλάδα είναι ότι αναγνωρίζει ως διαφορά της με την Τουρκία μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και προσφάτως και την οριοθέτηση ΑΟΖ.

Η Τουρκία, όμως έχει ανοίξει βεντάλια διεκδικήσεων:

• Καθεστώς αποστρατικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου (1964-1974).

• Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου (1974).

• Όρια του FIR Αθηνών (1974).

• Μη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν του σημερινού ορίου των 6 ν. μιλίων (1974), που συνδέεται με την απειλή χρήσης βίας – casus belli (1974) σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα αλλά και με τον ορισμό συγκεκριμένων θαλάσσιων περασμάτων στο Αιγαίο, από τα πολλά που υπάρχουν, ως «διεθνών στενών» ναυσιπλοΐας (1982).

• Εύρος εναέριου χώρου 10 ν. μιλίων σε σχέση προς χωρικά ύδατα 6 ν. μιλίων (1975).

• Όρια της Ζώνης Έρευνας και Διάσωσης – SAR στο Αιγαίο (1980).

• Τις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας απροσδιόριστου αριθμού ελληνικών νησιών στο Αιγαίο και πέριξ της Κρήτης (1996).

• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας στα νησιά του συμπλέγματος του Καστελόριζου (2012).

• Μη αναγνώριση υφαλοκρηπίδας σε Ρόδο, Κάρπαθο, Κάσο και Κρήτη (2019).

 Ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι να μπει η Ελλάδα σε ένα πολιτικό παζάρι με την Τουρκία και ανεξάρτητα αν θα οδηγηθούμε στο Διεθνές Δικαστήριο ο Ερντογάν θα έχει πετύχει να βάλει όλες τις διεκδικήσεις στις συνομιλίες μας. Ο δεύτερος και μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η «σαλαμοποίηση» των ελληνοτουρκικών. 

Άλλωστε ήταν σταθερή η θέση της Τουρκίας στο παρελθόν η συζήτηση να περιορίζεται μόνον στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου (και κατ’ ανάγκην στο θέμα του εύρους των χωρικών υδάτων). Η Άγκυρα επέμενε  σθεναρά ότι δεν θα συζητηθεί το επίκαιρο θέμα της ΑΟΖ και ιδιαιτέρως το θέμα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο, που θα κρίνει και το «θέμα» του Καστελόριζου.  

Σήμερα αυτό είναι το «καυτό» θέμα, επομένως Θα είναι μείζον λάθος εάν η Ελλάδα παρασυρθεί σε «σαλαμοποίηση» των ελληνοτουρκικών. Ο διάλογος με την Τουρκία θα πρέπει να βασιστεί σε δύο συγκεκριμένες προϋποθέσεις: την άμεση αποκλιμάκωση της έντασης και τη ρητή διαβεβαίωση της Τουρκίας ότι αποσύρει όλες τις διεκδικήσεις εκτός από αυτές που θα συμφωνηθούν στο υπογεγραμμένο συνυποσχετικό.   

Εν κατακλείδι, το δίλλημα είναι διεθνές δικαστήριο ή πόλεμος; Και με ποιο συνυποσχετικό; Οι επόμενες μέρες θα δείξουν γιατί η ώρα της αλήθειας πλησιάζει αλλά να μην ξεχνάμε…«Φοβού τους … Γερμανούς…»