current views are: 11

15 Μαΐου 2021
Δημοσίευση10:00

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι… άσφαιρος – Το πάθημα με το 8ωρο

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι το 8ωρο αλλά η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η παγίδα που δεν είδαν όσοι ασχολούνται με τα εργασιακά στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι εκεί ακριβώς τους οδήγησαν οι κυβερνώντες.

Δημοσίευση 10:00’

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι το 8ωρο αλλά η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η παγίδα που δεν είδαν όσοι ασχολούνται με τα εργασιακά στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι εκεί ακριβώς τους οδήγησαν οι κυβερνώντες.

Το ερώτημα που πλανάται σε πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες της χώρας, είναι πως καταφέρνει η κυβέρνηση και διατηρεί τόσο μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τα σημαντικά λάθη που κάνει στη διαχείριση των κρίσεων και της καθημερινότητας. Από την άλλη συνομιλώντας με κυβερνητικούς παράγοντες καταλαβαίνεις ότι  η αξιωματική αντιπολίτευση δεν τους φοβίζει. Και μάλιστα στη δυσκολότερη περίοδο για την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα, αφενός δημοσκοπικά δεν της κοστίζει, αφετέρου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανακάμπτει και έχει  ποσοστό χαμηλότερο από τις εκλογές του 2019.

Στην επικοινωνία αλλά και στη δημοσιογραφία μεγάλη σημασία έχει ο τίτλος προς προσέλκυση αναγνωστών και τηλεθεατών, το ίδιο συμβαίνει και στην πολιτική. Όπως και στη διαφήμιση έτσι και στην πολιτική αν ο τίτλος- το μήνυμα- δεν περάσει και δεν προκαλέσει τον ενδιαφέρον τότε τσάμπα ο κόπος. Θέλω να πω ότι το πολιτικό μήνυμα πρέπει να είναι μοναδικό, απόλυτα ακριβές, να υπόσχεται απάντηση σε καίρια ερωτήματα και τέλος να είναι χρήσιμο. Η υπερβολή μπορεί και να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Στην εποχή μας έχουμε υπερπληροφόρηση και ο πολίτης που βομβαρδίζεται από χιλιάδες πληροφορίες δεν πρόκειται να προσπαθήσει να αποκωδικοποιήσει το οτιδήποτε εκτός αν, από τον τίτλο- μήνυμα θα κρίνει ότι τον αφορά και θα αποζημιωθεί με γνώση και προτάσεις από αυτό που θα διαβάσει.

Στον ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζουν οι άνθρωποι που θα μεταφέρουν το καθαρό πολιτικό μήνυμα αλλά συμβαίνει και το χειρότερο, πολλές φόρες στελέχη πρώτης γραμμής με δηλώσεις τους να δημιουργούν αρνητική εικόνα και σύγχυση για τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην πολιτική ένα ακόμα καταλυτικής σημασίας προσόν είναι να διαθέτεις ορατότητα. Να μπορείς να δεις καθαρά τον πολιτικό ορίζοντα, όχι αυτό που θέλεις να βλέπεις και όχι να πέφτεις στην παγίδα της υπερβολής για χάρη της προσωρινής πόλωσης που έχεις ανάγκη για να συσπειρώσεις ψηφοφόρους και κομματικούς στρατούς.

Τα παραδείγματα πολλά από την κατάρρευση του ΕΣΥ, μέχρι τα νέα μνημόνια λόγω λανθασμένης οικονομικής διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση. Να προαναγγέλλεις καταστροφές, καταρρεύσεις και μνημόνια δεν είναι πολιτική αλλά μελλοντολογία που κρύβει πολλούς κινδύνους όταν τα άστρα δεν σε ευνοούν. Ο Αλέξης Τσίπρας σε συνομιλία που είχε στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών άδειασε πολλά στελέχη του που έβγαιναν στα κανάλια και προέβλεπαν ότι σύντομα θα έρθει νέο μνημόνιο. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απαντώντας σε ερώτημα για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας τόνισε ότι δεν φοβάται άμεσα την επιστροφή στις μαύρες ημέρες των μνημονίων, τις κρίσεις χρέους δηλαδή. Ακριβώς διότι η αναδιάρθρωση του χρέους «που κάναμε μας δίνει τη βεβαιότητα πως μέχρι το 2032 δεν θα έχουμε τέτοιο πρόβλημα».

Αντί λοιπόν, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η επικοινωνιακή γραμμή να είναι ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, έχει ένα ισχυρό όπλο για τις δύσκολες μέρες δηλαδή το μαξιλάρι που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ , προέβλεπαν καταστροφές. Προβλέψεις που θα τις χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για να πανηγυρίσει ότι μας έσωσε από την καταστροφή… Το άλλο μεγάλο παράδειγμα είναι οι αλλαγές στα εργασιακά και ο λάθος τίτλος περί κατάργησης του 8ωρου που έβαλαν οι αρμόδιοι του ΣΥΡΙΖΑ για τη «μητέρα των μαχών».

Για να απαντήσει η κυβέρνηση ότι το 8ωρο ήταν, είναι και θα παραμείνει κατοχυρωμένο! Δυστυχώς ο τίτλος είναι ανόητος γιατί δεν λέει την αλήθεια και δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και να καλύψει τα χειρότερα που έρχονται. Η όλη συζήτηση περί κατάργησής του είναι αποπροσανατολιστική, αδιάφορη για τους νέους ανθρώπους αλλά και τους άνεργους. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε συνεχίζει να κατοχυρώνει όχι μόνο το 8ωρο, αλλά και το 40ωρο και το 5ήμερο την εβδομάδα.

Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι το 8ωρο αλλά η διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η παγίδα που δεν είδαν όσοι ασχολούνται με τα εργασιακά στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι εκεί ακριβώς τους οδήγησαν οι κυβερνώντες. Για να υποστηρίξουν ότι αυτή είναι νόμος του κράτους εδώ και 30 χρόνια (νόμος 1892 του 1990). Ενώ υπάρχει και αντίστοιχη ευρωπαϊκή οδηγία που ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Ο νόμος αυτός ίσχυε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, αλλά και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, που κατά τον ΣΥΡΙΖΑ καταργεί το 8ωρο, ίσχυε και επί διακυβέρνησής του.

Τι ισχύει λοιπόν; Με τον νόμο του 1990 παρέχεται η δυνατότητα (και όχι η υποχρέωση) στους εργαζόμενους που απασχολούνται με 8ωρο, μέσω συμφωνίας με συλλογική σύμβαση εργοδοτών και εργαζομένων, να μπορούν σε περιόδους αυξημένης απασχόλησης να δουλεύουν 2 ώρες επιπλέον την ημέρα, με ανάλογη μείωση του ωραρίου ή πληρωμένες επιπλέον άδειες κατά τις περιόδους μειωμένης απασχόλησης. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας εφαρμόζεται ήδη στη χώρα μας σε αρκετές περιπτώσεις και έχει εφαρμοστεί και επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε συγκεκριμένες εταιρείες όπως: ο ΟΤΕ, η Alpha Bank, o Παπαστράτος, η ΗΒΗ, κλπ.

Ποια είναι, όμως, η κρίσιμη διαφορά που κάνει χειρότερες τις συνθήκες για τους εργαζόμενους; Πράγματι, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ισχύει στην Ελλάδα όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι o νόμος (ν.3986/2011) στην Ελλάδα, ακόμα, και κατά την περίοδο των μνημονίων, ουδέποτε προέβλεψε την ρύθμιση του χρόνου εργασίας, με ατομική σύμβαση μεταξύ εργαζομένου και εργοδότη, αλλά αποκλειστικά με συλλογική συμφωνία, αναγνωρίζοντας την ανισότητα στην διαπραγματευτική ισχύ, ανάμεσα στον εργαζόμενο μόνο του και τον εργοδότη.

Η μεγάλη ανατροπή και παρά το προπέτασμα περί αίτησης του εργαζόμενου είναι ότι παραδίδεται στους εργοδότες η δυνατότητα να διαχειρίζονται το 8ωρο, να το κατανέμουν σύμφωνα με τις επιδιώξεις τους και να αυξάνουν τον ημερήσιο χρόνο εργασίας μέχρι την εξόντωση των εργαζομένων, χωρίς να πληρώνουν υπερωριακή αμοιβή. Είναι ξεκάθαρα εφαρμογή αντεργατικού μέτρου που δεν καταργεί το 8ωρο αλλά και το χειρότερο, θα αυξήσει τη στρατιά των απασχολήσιμων, των μισοανέργων και των ανέργων, γιατί εκτός των άλλων με την ελαστικότητα του ωραρίου και τη διευθέτηση οι εργοδότες θα καλύπτουν μεγάλο μέρος των παραγωγικών αναγκών με την αύξηση του εργάσιμου χρόνου. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι ο εργαζόμενος που θα ρυθμίζει τη ζωή του και τον ελεύθερο χρόνο του αλλά θα έχει «μπάστακα» τον εργοδότη με την «αξιοποίηση» του 8ωρου, τη διευθέτηση του και τις υπερωρίες, με την εντατικοποίηση της δουλειάς.

Όχι δεν είναι κατάργηση του 8ωρου, αλλά κατάργηση του ελεύθερου χρόνου και απορρύθμιση της προσωπικής ισορροπίας του εργαζομένου.