Πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από την ένταση στην Μέση Ανατολή

Ο κάθε αντικειμενικός παρατηρητής αναζητώντας τα βαθύτερα αιτία που οδήγησαν στην τρέχουσα έξαρση των εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων διαπιστώνει ότι πίσω από την φρικαλεότητα και την αιματοχυσία μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων που επι δεκαετίες αποτυγχάνουν να ζουν αρμονικά στην ευλογημένη -και από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες- ιερή άκρη της Μέσης Ανατολής , πίσω από τα εντυπωσιακά πλάνα με τις καταστροφές που προκαλούν οι πύραυλοι ακριβείας του Ισραηλινού οπλοστασίου, υπάρχουν και κοινά σημεία καθώς σκάνδαλα ξεσπούν ταυτόχρονα και στις δυο πλευρές ενεργοποιώντας το ηφαίστειο που σιγοβράζει.

Η ταχέως επιδεινούμενη κατάσταση στην Ιερουσαλήμ και την Γάζα ,  το αδιέξοδο στην ειρηνευτική διαδικασία και η ταλάντευση στο εύθραυστο status quo, επηρεάζει την αστάθεια των τριών πολιτικών συστημάτων που εμπλέκονται σε αυτήν τη σύγκρουση -Ισραήλ , Παλαιστινιακή Αρχή που είναι υπεύθυνη για τη Δυτική Όχθη και η κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα.  Οι πολιτικές δυνάμεις και στις τρεις πλευρές εμφανίζουν τεράστιες αδυναμίες ως προς την λειτουργία τους καθώς οι ηγεσίες τους πάσχουν από έλλειμμα νομιμότητας και ανά πάσα στιγμή βρίσκεται στα πρόθυρα της αποτυχίας.

Η Διεθνής κοινότητα συνήθως όταν ξεσπά μια ένταση μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων επικεντρώνεται το ενδιαφέρον της στα γεγονότα που προκάλεσαν την ένταση και όταν η κατάσταση ηρεμήσει παύει το ενδιαφέρον για την επόμενη μέρα και για το νέο καθεστώς status quo που δημιουργήθηκε ανάμεσα στις δυο πλευρές. Τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στην Μέση Ανατολή διαλύουν τον μύθο της σταθερότητας στις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων. Αυτός ο μύθος ήταν εξαιρετικά χρήσιμος για το Ισραήλ, αλλά αποδείχτηκε επικίνδυνος καθώς οδηγούσε την Διεθνή Κοινότητα και πρωτίστως τον Αραβικό κόσμο στην εσφαλμένη αντίληψη ότι είναι δεδομένη για το Ισραήλ η εδραίωση κατοχής της Δυτικής Όχθης , της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και του σκληρού αποκλεισμού της Γάζας και η μείωση του καθεστώτος Παλαιστινίων-Ισραηλινών!

Το Ισραήλ έδινε την αίσθηση ότι είχε μπορέσει χωρίς κόστος να επιβάλει ένα status quo εντός της χώρας με τους Παλαιστινίους ως πολίτες β´ κατηγορίας. Στην πιο δύσκολη κατάσταση βρίσκεται ο λαός της Γάζας, που παραμένει παγιδευμένος ανάμεσα σ´ έναν σκληρό ισραηλινό αποκλεισμό και μια καταπιεστική κυβέρνηση της Χαμάς, που πρέπει τώρα να υπομείνει έναν βομβαρδισμό μεγάλης έκτασης που σπέρνει τον θάνατο και την καταστροφή αφήνοντας ελάχιστη ελπίδα ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί ποτέ. Ένας συνδυασμός αυθαίρετων πολιτικών και μέτρων από τις ισραηλινές αρχές και το δικαστικό σύστημα μετέτρεψε μια ασταθή κατάσταση σ ένα ηφαίστειο που η λάβα του κατακλύζει όλα τα σημεία τριβής μεταξύ Εβραίων και Αράβων στους Αγίους Τόπους.  Η αλυσίδα των βίαιων γεγονότων που ξεκίνησαν στην Ιερουσαλήμ έχει επεκταθεί και εξαπλωθεί στη Γάζα και σε άλλες περιοχές του Ισραήλ, πρόκειται για μια ένταση ισοδύναμης με εκείνη του 2014.

Η  Διεθνής κοινότητα τις τελευταίες μέρες εστίασε την προσοχή της στον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς. Οι Ισραηλινοί υπεύθυνοι αγνόησαν ότι αν κάτι θα μπορούσε να δώσει στη Χαμάς το έναυσμα των επιθέσεων θα ήταν η δημιουργία εντάσεων και συγκρούσεων στην Ιερουσαλήμ, και ειδικότερα όταν η Ισραηλινή αστυνομία και ο Στρατός εισέρχονταν στο Al-Aqsa, ιερό τόπο τψν Μουσουλμάνων. Εάν υπάρχει ένα πράγμα που ενώνει όλους τους Παλαιστίνιους και προκαλεί έντονα συναισθήματα, είναι η Ιερουσαλήμ. Επομένως κάθε φορά που ανοίγει το «κουτί της Πανδώρας», όλα τα άλλα διχαστικά και αμφιλεγόμενα ζητήματα μεταξύ Εβραίων και Αράβων βγαίνουν στην επιφάνεια με πλήρη αγριότητα. 

Προφανώς οι ταραχές στην Ιερουσαλήμ αποτέλεσαν ευκαιρία και λόγο ύπαρξης για την Χαμάς σε σχέση τόσο με το Ισραήλ όσο και με την Παλαιστινιακή Αρχή υπό την ηγεσία της Φατάχ. Αυτομάτως η Χαμάς αντέδρασε στρατιωτικά κατα Ισραηλινών στόχων ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να προκαλέσει καταστροφή στον λαό της Γάζας.  Παρ ‘όλα αυτά, η Χαμάς με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να αναδείξει και το στρατηγικό αδιέξοδο του Ισραήλ ! Μέσα σε λίγες μέρες κατάφερε να δημιουργήσει μια νέα εξίσωση που συνδέει τα μέτωπα της Ιερουσαλήμ, της Δυτικής Όχθης και της Γάζας. Επιπλέον άλλο ένα μέτωπο βίαιων συγκρούσεων μεταξύ Εβραίων και Αράβων εντός του Ισραήλ προστίθεται στην εξίσωση.

Το Ισραήλ καλείται να εξηγήσει στην Διεθνή Κοινότητα χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει τα δυσανάλογα αντίποινα που εξαπέλυσε κατά του άμαχου πληθυσμού των Παλαιστινίων.  Η Χαμάς γνώριζε εκ των προτέρων ότι δεν επρόκειτο να κερδίσει τη στρατιωτική μάχη με το Ισραήλ, ωστόσο πόνταρε να κερδίσει την ψυχολογική μάχη και φαίνεται ότι το πέτυχε. Το Ισραήλ προφανώς έχει υποτιμήσει τόσο τις δυνατότητες όσο και τις προθέσεις αυτής της μαχητικής ισλαμιστικής ομάδας.  Γιατί η Χαμάς, μαζί με την Ισλαμική Τζιχάντ, να τους δόθηκε η ευκαιρία να θεωρηθούν ως υπερασπιστές της Ιερουσαλήμ και να είναι οι τελευταίοι που έμειναν για να συνεχίσουν τον ένοπλο αγώνα ενάντια στο Ισραήλ.

Από την πλευρά του Ισραήλ, οι πυραυλικές επιθέσεις που δέχτηκε από την Χαμάς αλλά τα σκληρά αντίποινα που ακολούθησαν, είναι βεβαιον ότι θα επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ, τόσο στις τρέχουσες διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό συνασπισμού όσο και σε γενικές εκλογές που θα γίνουν σύντομα σε περίπτωση αποτυχίας αυτών των συνομιλιών. Σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές στο Ισραήλ αυτή την στιγμή απαιτείται εκεχειρία  παρ´ ότι  η χώρα συνεχίζει να χτυπά τη Γάζα και να μαζεύει τα στρατεύματά του στα σύνορα, και ενώ εκατοντάδες ρουκέτες εξακολουθούν να εκτοξεύονται από την Γάζα προς στο Ισραήλ…Αλλά μέχρι στιγμής η διεθνής κοινότητα δεν κατάφερε να ασκήσει την επιρροή της για να σταματήσει τις εχθροπραξίες.  Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν μπορούσε να καταλήξει σε κοινό ψήφισμα που θα έστελνε ένα γενικόλογο μήνυμα σε όλους τους εμπλεκόμενους, με σε αβέβαιους όρους και παρά μόνο με την έκκληση να σταματήσει αμέσως η βία. 

Είναι σαφές ότι καμία πλευρά δεν έχει πραγματικό συμφέρον να παρατείνει αυτόν τον ατελείωτο κύκλο θανάτου και καταστροφής στην Μέση Ανατολή , αλλά οι δύο πλευρές χρειάζονται εξωτερική βοήθεια για να σταματήσουν. Όπως και στο παρελθόν, ενδέχεται να εξαρτηθεί από μια περιφερειακή δύναμη να μεσολαβήσει κατάπαυση του πυρός.  Η Αίγυπτος, με την ενεργή υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας και άλλων χωρών του Κόλπου, κατάφερε να το κάνει αυτό στο παρελθόν και δεν υπάρχει λόγος να πιστεύει κανείς ότι δεν μπορεί να το ξανακάνει.

• Ισραήλ
• Λωρίδα της Γάζας
• Παλαιστίνη