current views are: 14

28 Σεπτεμβρίου 2021
Δημοσίευση13:20

Μητσοτάκης – Μακρόν: Γιατί να το κρύψωμεν ότι είναι η συμφωνία του αιώνα

Μητσοτάκης και Μακρόν εμβαθύνουν την στρατηγική αυτή συμμαχία με μια αμυντική-ρήτρα που επιδίωκαν όλες οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις.

Δημοσίευση 13:20’

Μητσοτάκης και Μακρόν εμβαθύνουν την στρατηγική αυτή συμμαχία με μια αμυντική-ρήτρα που επιδίωκαν όλες οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις.

«Στο Παρίσι για ψώνια», συνήθως κάποιος σκέφτεται καλλυντικά ή φαντεζί συνολάκια και όχι φρεγάτες και ραφάλ. Αν και τη δεκαετία του 80 ήταν η πολιτική διαμάχη καννόνια ή βούτυρο, σήμερα κανείς δεν αμφισβητεί την ανάγκη για κανόνια… Κι αυτό από τη στιγμή που τα τουρκικά κανόνια άρχισαν να αμφισβητούν την εθνική μας κυριαρχία, ήταν επιβεβλημένη η κίνηση της ελληνικής κυβέρνησης να θωρακίσει την άμυνα της χώρας που για να είμαστε ειλικρινείς τα τελευταία χρόνια είχε παραδοθεί στην τύχη της…οικονομικής λιτότητας. Μεμψιμοιρίες δεν χωρούν καθώς πρόκειται για στρατιωτικό-διπλωματική αναβάθμιση των σχέσεων με τη Γαλλία ιστορικής σημασίας.

Δημιουργείται μια ελληνο-Γαλλική «ασπίδα» στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με την αμυντική συμφωνία που υπέγραψαν οι δύο πλευρές αλλά και με την ενίσχυση του ελληνικού στόλου με υπερσύγχρονα γαλλικά πολεμικά πλοία, χωρίς να ξεχνάμε τα ραφάλ που κάνουν άτρωτη την πολεμική μας αεροπορία.

Στο μυαλό μου ήρθε, η ιστορική απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου να «σπάσει» τη λεγόμενη «αγορά του αιώνα» στα δύο. Συγκεκριμένα το 1985, ο Παπανδρέου αποφάσισε ότι από τα 80 μαχητικά που θα αγοράζονταν, τα μισά θα ήταν Μιράζ 2000, της γαλλικής βιομηχανίας «Ντασό». Είχε προηγηθεί μια κλειστή συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ο Παπανδρέου, ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν και ο κατασκευαστής των Μιράζ, Σερζ Ντασό. Τότε ο Παπανδρέου είχε ζητήσει από τον Ντασό να υποσχεθεί ότι αν η Ελλάδα αγοράσει Μιράζ οι Γάλλοι δεν πρόκειται να πουλήσουν τα ίδια αεροσκάφη στην Τουρκία. Ο Ντασό συμφώνησε και ο Παπανδρέου αποφάσισε να αγοράσει Μιράζ.

Μητσοτάκης και Μακρόν εμβαθύνουν την στρατηγική αυτή συμμαχία με μια αμυντική-ρήτρα που επιδίωκαν όλες οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις αλλά η υπομονή και η συγκυρία της συμφωνίας ΗΠΑ-Αυστραλίας- Βρετανίας λειτούργησαν καταλυτικά στο επιδιωκόμενο για τα Ελληνικά συμφέροντα αποτέλεσμα. Η κομβικής σημασίας παράμετρος της συμφωνίας είναι το Δόγμα Αμυντικής Συνδρομής, βάσει του οποίου εάν μια από τις δύο χώρες απειληθεί η προκληθεί, τότε η άλλη χώρα θα τη συνδράμει στρατιωτικά. Σε περίπτωση δηλαδή θερμού επεισοδίου με την Τουρκία, η Γαλλία θα μπορεί να στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις, αεροπλάνα, πλοία, στρατό ξηράς για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.

Το Δόγμα Αμυντικής Συνδρομής έχει πολιτικές και διπλωματικές προεκτάσεις και στήνει ένα τείχος αποτροπής απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αυτή η συμφωνία λειτουργεί ως πρόπλασμα για την στενότερη αμυντική συνεργασία εντός της Ε.Ε., ενώ μεγάλος εθνικός στόχος πρέπει να είναι η προστασία των ελληνικών συνόρων ως συνόρων της Ευρώπης.

Η Ελλάδα σ΄ αυτήν την προσπάθεια έχει, πλέον, ένα στρατηγικό σύμμαχο τη Γαλλία με κοινή ατζέντα και συμφέροντα. Εκ του αποτελέσματος ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει σωστά αυτήν την παρτίδα γεωπολιτικού πόκερ με παράλληλη αμυντική ενίσχυση της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Οι εκκρεμότητες ετών που μείωναν τη λειτουργικότητα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων ξεπεράστηκαν και λαμβάνονται αποφάσεις λύνοντας προβλήματα με γρήγορο ρυθμό.

Η Ελλάδα κατάφερε με έξυπνο τρόπο μπροστά στο μέγεθος της Τουρκίας να δημιουργήσει ένα πολλαπλασιαστή ισχύος μέσα από τις συμμαχίες της με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τα Εμιράτα. Το επιστέγασμα αλλά και το «πυρηνικό όπλο» που φέρνει σε αδυναμία την Τουρκία είναι η στρατηγική-αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, μία πυρηνική δύναμη, ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και τη χώρα που συμπληρώνει την πρώτη 5αδα των ισχυρότερων στρατών παγκοσμίως.

Γιατί να το κρύψωμεν, ότι είναι η συμφωνία του αιώνα για τα συμφέροντα της Ελλάδας; Το εθνικό συμφέρον της χώρας ξεπερνά μικροκομματικές προσεγγίσεις.


σχετικα αρθρα