Πως το έκανε αυτό ο Τσίπρας; Ο Μητσοτάκης φταίει!

Σε πολλές συζητήσεις που βρέθηκα τις τελευταίες μέρες με ομοτράπεζους από το φάσμα του δημοκρατικού τόξου (πλην ΚΚΕ και ΜέΡΑ25), οι περισσότεροι ακόμα και υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν μια ερώτηση: «Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Τσίπρας καταψήφισε την ελληνογαλλική συμφωνία στη Βουλή. Πως το έκανε αυτό ο Τσίπρας;».

Μάλιστα οι περισσότεροι που πριν τη συζήτηση στη βουλή, θεωρούσαν ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την παρουσία του στη ΔΕΘ έδειξε να έχει ωριμάσει, πολιτικά και να ετοιμάζεται για επιστροφή στην εξουσία, απογοητευθήκαν. Την απάντηση τη γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Αλλά τα σενάρια για την απόφαση αυτή είναι πολλά και τα παρουσιάζω χωρίς να το υιοθετώ καθώς, «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος». 

Αρκετοί, λοιπόν, είναι αυτοί που εκτιμούν ότι αυτοκτόνησε πολιτικά και ανατίναξε τη γέφυρα που θα τον οδηγούσε στην εξουσία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι εκλογές κρίνονται από την τσέπη και όχι από την εξωτερική πολιτική. Υπάρχουν κι αυτοί που εκτιμούν ότι είναι σε ομηρία από την εσωκομματική αντιπολίτευση και υποκύπτει σε εκβιασμούς.

Άλλοι που εκστασιάζονται με την πολιτική ίντριγκα, θεωρούν ότι καθόλου τυχαία δεν ήταν η είδηση ότι στήνεται καινούργιο Ινστιτούτο Ερευνών με προοδευτικό πρόσημο και με την έναρξή του να υπολογίζεται για τον Δεκέμβριο. Επικεφαλής του θα είναι ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Για όσους δεν κατάλαβαν και παρά τις διαψεύσεις του στο παρελθόν, ο Γαβριήλ επιστρέφει στην πολιτική, έστω κι αν λέει ότι δεν θα διεκδικήσει τη θέση του Αλέξη Τσίπρα μετά τις εκλογές. Ωστόσο η εσωκομματική αντιπολίτευση δείχνει τις προτιμήσεις της, στον «άμεμπτό» των μνημονίων και της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Σακελλαρίδη και ονειρεύονται επιστροφή στα κινήματα, στην καθαρή ριζοσπαστική αριστερά χωρίς τους «μιαρούς» πασοκογενείς. Εγώ θα έλεγα, περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα

Όλα αυτά είναι σενάρια, το μόνο σίγουρο είναι ότι η γκρίνια έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Κουμουνδούρου και προστέθηκε και αυτή για την καταψήφιση της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας. Αποστάσεις, λένε άλλοι, από τον ΣΥΡΙΖΑ κρατά και ο πρώην υπουργός Άμυνας Βαγγέλης Αποστολάκης και κατά δήλωση του Αλέξη Τσίπρα στενός συνεργάτης του, ο οποίος σε συνέντευξή του τάσσεται υπέρ της ελληνογαλλικής συμφωνίας.

Ο κ. Αποστολάκης μιλώντας στη «Βραδυνή της Κυριακής» επισημαίνει ότι ο συνδυασμός των φρεγατών με τα αεροσκάφη Ραφάλ είναι ιδανικός και θα έχει πολύ καλά αποτελέσματα στον έλεγχο της περιοχής και τις επιχειρήσεις. Ναι αλλά τι άλλο θα έλεγε ένας… ναύαρχος.

Τελικά η αριστερή τάση του ΣΥΡΙΖΑ επιβλήθηκε και επηρέασε τον κ. Τσίπρα στην τελική του απόφαση; Αλλά αυτή η απόφαση αποδυναμώνει την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ότι είναι κόμμα εξουσίας. Υπάρχουν κι αυτοί που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και «πεινασμένοι» για καρέκλες και εξουσία σου λένε, η περιχαράκωση του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και όταν ήταν στην εξουσία με κόμμα που δεν «άνοιξε» ποτέ την πόρτα του στους υποστηρικτές του. Και το πλήρωσε και το πληρώνει καθώς δεν έχει ανάλογη εκπροσώπηση σε συνδικαλιστικούς, φοιτητικούς φορείς ενώ είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και για τις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, του μεγαλύτερου επιστημονικού συλλόγου της χώρας, αποφασίστηκε να μην υπάρχει υποψήφιος που να στηριχθεί επίσημα από το κόμμα. Ναι είναι αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ μεγάλωσε απότομα εκλογικά την τελευταία δεκαετία, δεν απέκτησε οπαδούς όπως τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας γιατί δεν έφτιαξε μηχανισμούς εξυπηρέτησης «ρουσφετιών», αλλά παρέμεινε ένα μικρό κόμμα, με λίγα μέλη. Δεν έγινε ποτέ το μαζικό κόμμα που ήταν το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί να φτιάξει κλαδικές ο Τσίπρας όπως ο Αντρέας; Όχι! Μόνο να μιλήσει με ρεαλισμό για το μέλλον, να παρουσιάσει σχέδιο και αξιόπιστα στελέχη που θα το υλοποιήσουν και όχι παραπλανημένους από τις αυταπάτες για παγκόσμια ειρήνη που θα αλλάξουν τον κόσμο.

Κάποιοι το προχωρούν περισσότερο, είναι τόσο όμηρος που δεν τον μπλοκάρουν μόνο στην μετεξέλιξη του κόμματος αλλά και σε κρίσιμες αποφάσεις που καθορίζουν την «κυβερνητική» φυσιογνωμία του. Μερικοί πιάνονται από την αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα από το βήμα της Βουλής ότι η Ελλάδα θα γεμίσει «φέρετρα με την ελληνική σημαία» από το Σαχέλ, μας μετέφερε απότομα στο παρελθόν και σε κόμματα διαμαρτυρίας, λένε. Και συνεχίζουν, ότι την ίδια ώρα, μας μπέρδεψαν στον ΣΥΡΙΖΑ από τη μία ο εισηγητής του κόμματος Γιώργοςς Κατρούγκαλος στην αρμόδια επιτροπή είπε για μια «στρατηγικά ορθή» συμφωνία με τις γνωστές επιφυλάξεις από την άλλη, ο Νίκος Φίλης που ήταν κατά  της συμφωνίας γιατί «καθορίζεται από τον συσχετισμό δύναμης και ο συσχετισμός δύναμης είναι γνωστός ανάμεσα σε Ελλάδα και Γαλλία». Μια Γαλλία που όπως επισήμανε «…σήμερα αυτή η χώρα ανασυστήνεται στη βάση ενός αυτοκρατορικού δόγματος για τη Μεσόγειο -Mare Nostrum (“η θάλασσά μας”) είπε ο πρόεδρος Μακρόν».

Υπάρχουν κι αυτοί που προβλέπουν, ότι το αδιέξοδο για τον Αλέξη Τσίπρα θα έρθει σύντομα ξανά στη Βουλή γιατί μετά την επικύρωση της ελληνογαλλικής αμυντικής συμφωνίας θα έρθει και η ανανέωση της πολυσυζητημένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Θα πει ναι στις «Βάσεις του Θανάτου»; Αφού αυτό το αφήγημα επέλεξε. Δηλαδή θα πει στον ελληνικό λαό ότι στην κρισιμότερη φάση των σχέσεων με την Τουρκία και με τον Ερντογάν να εξαπολύει πολεμικές απειλές θα αφήσει τη χώρα χωρίς συμμάχους και αμυντικές συμφωνίες; Βέβαια αν πει «ΝΑΙ» στους ιμπεριαλιστές Αμερικάνους που θέλουν να κάνουν προτεκτοράτο την Ελλάδα, όχι μόνο θα παρεξηγηθεί από το κοινό που επέλεξε να απευθυνθεί αλλά καμιά δεκαριά βουλευτές του δεν θα ψηφίσουν.

Έχει γίνει πλέον αστικός μύθος ότι τα εσωκομματικά είναι στα χέρια του κ. Τσίπρα και ότι πρέπει να προχωρήσει σε ρήξεις με το βαθύ κομματικό κατεστημένο. Αλλά δεν έκανε τίποτα, σημειώνουν οι «μουσαφιραίοι» και σημειώνουν ότι ο χρόνος πέρασε και τώρα με τον κίνδυνο να προκηρύξει εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα περιθώρια του είναι ελάχιστα.

Και επανέρχομαι στο ερώτημα μας, πως το έκανε; Και απαντώ, το έκανε, όχι γιατί λειτούργησε ως πρόεδρος «συνομοσπονδίας τάσεων» αλλά γιατί φταίει ο Μητσοτάκης! Μα, γιατί, φταίει ο Μητσοτάκης; Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανε ο πρώην αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργός; Τότε που η χώρα ήταν ακόμα στα μνημόνια και δεν συναινούσε σε τίποτα και χτυπούσε τον Τσίπρα αλύπητα και στα εθνικά και στα οικονομικά αν και η Ελλάδα ακροβατούσε. Παραδείγματα παρά πολλά, από τις οικονομικές ανάσες που έδινε το Βερολίνο στην χώρα αλλά στη ΝΔ φώναζαν για «ανταλλάγματα» μέχρι τη συμφωνία των Πρεσπών που ενθάρρυναν τους ακροδεξιούς γραφικούς που σήμερα έγιναν αντιεμβολιαστές.

Αν ο Πρωθυπουργός ήθελε συναίνεση θα μπορούσε να ενημερώσει νωρίτερα τον Αλέξη Τσίπρα και όχι μετά τις ανακοινώσεις να τον καλεί να συναινέσει ως… απατημένος σύζυγος. Αν το εθνικό ήταν πάνω από το κομματικό, ο κυβερνητικός σχεδιασμός δεν θα ήταν απλώς για να εκτεθεί ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπως επιχειρήθηκε με την περίπτωση Αποστολάκη στον ανασχηματισμό -φιάσκο.

«Μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις». Πιο απλά, ό,τι δίνεις, αυτό παίρνεις πίσω ας μην ψάχνουν λοιπόν άλλες ερμηνείες για την απόφαση του Τσίπρα…

ΥΓ. Ανεξάρτητα από τα κίνητρα ή τους λόγους μιας απόφασης αυτό που έχει σημασία είναι να μην βρεθείς στη λάθος πλευρά και απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης. Γιατί τότε ο λογαριασμός θα είναι βαρύς όταν θα έρθει η ώρα της κάλπης.

• Αλέξης Τσίπρας
• Βουλή
• Γαβριήλ Σακελλαρίδης
• Ελληνογαλλική συμφωνία
• Κυριάκος Μητσοτάκης
• φρεγάτες