Ο Τσίπρας εγκλωβισμένος στη… χρονοκάψουλα του 2012

Τον Μάιο του 2012 οι πολίτες με τη ψήφο τους προκάλεσαν τη μεγάλη πολιτική ανατροπή που έφερε την αλλαγή στο μεταπολιτευτικό σύστημα εξουσίας  ανοίγοντας τον δρόμο για την εκλογική νίκη την οποία πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ με το κομματικό προσωπικό που διέθετε δεν κατάφεραν να το εκμεταλλευτούν και να αλλάξουν τις δυναμικές και πολιτικές προοπτικές της χώρες.

Η προεκλογική ωραιοποίηση λύσεων διαψεύστηκε με δραματικό τρόπο για τη μεσαία τάξη, η μισή αλήθεια, οι συνεχείς υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, και η παντελής έλλειψη τεκμηρίωσης στο δημόσιο διάλογο οδήγησαν σε πολλαπλές εκλογικές ήττες τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πρακτικές αυτές συνεχίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ σαν να μην άλλαξε τίποτα.

Ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν δυο επιλογές για να μπορέσουν να επανέλθουν στη εξουσία, ή να παραιτηθεί ο πρώτος ώστε ο επόμενος αρχηγός χωρίς «βαρίδια» να δώσει την πολιτική μάχη ή να διδαχθούν από τα λάθη. Το πρώτο δεν έγινε επομένως θα έπρεπε να είχε αναπροσαρμόσει την τακτική του στην νέα κατάσταση. Φαίνεται όμως, από την καθημερνή παρουσία του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών του, πως δεν κατάλαβαν τίποτα. Και ως εκ τούτου δεν άλλαξε καθόλου η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρακολουθούμε σε κάθε κρίση έναν ΣΥΡΙΖΑ επιθετικό, διχαστικό, με τις γνωστές στερεότυπες εκφράσεις του από τα παλιά, χωρίς επίγνωση του νέου ρόλου του. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει σαν να μην έχει συνειδητοποιήσει τι έγινε στις 7 Ιουλίου και έχασε τις εκλογές. Ο Αλέξης Τσίπρας ηττήθηκε τέσσερις φορές μέσα σε 40 ημέρες και οι επόμενες εκλογές θα είναι επαναλαμβανόμενες εξαιτίας της απλής αναλογικής.

Τίποτα καινούριο δεν παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά το χειρότερο είναι ότι ακολουθεί τη γνωστή δοκιμασμένη συνταγή από την περίοδο 2012-2015 που αποδοκιμάστηκε και απέτυχε. Με τοξικό, καταγγελτικό λόγο, περιμένει στη γωνία τη φθορά της κυβέρνησης. Αυτή έρχεται όχι από την αντιπολίτευση αλλά από την καθημερινότητα και τις παγκόσμιες κρίσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει με τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία να είναι χειρότερα για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης γνωρίζει πως το 22% ή 25%, χαμηλότερα και από  το 31,5% που πήρε στις προηγούμενες εκλογές, δεν του αρκεί για να επανέλθει στην εξουσία. Και ο προνομιακός του χώρος της Κεντροαριστεράς τον εγκαταλείπει, δεδομένης και της δυναμικής που έδωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης στο ΚΙΝΑΛ και που φαίνεται να μπορεί να τον εκφράσει πλήρως.

Στον ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύουν σχεδόν κάθε μέρα μέσα από παγκόσμιες κρίσεις πως όσα έλεγαν το 2012 ή το 2014 δεν μπορούν να επαναλαμβάνονται και να βρίσκουν ευήκοα ώτα το 2022. Οι απαντήσεις έρχονται μέσα από τα δικά τους χρόνια διακυβέρνησης και κρίθηκαν αρνητικά από τους πολίτες.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει αρκετό χρόνο αν θέλει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον πρωθυπουργό, και θα πρέπει να αναθεωρήσει όλη την αντιπολιτευτική τακτική του. Οι γραφικότητες ότι Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο «βρικόλακας» που θα πιεί το αίμα των εργαζομένων, ό,τι θέλει να επαναφέρει τον Βασιλιά ή ότι είναι κάτι μεταξύ Όρμπαν και Σαλβίνι ακυρώνεται από τα ίδια τα πεπραγμένα του.

• Αλέξης Τσίπρας
• Νίκος Παναγιωτόπουλος
• ΣΥΡIZA