Δυο χρόνια πανδημία, δυο χρόνια κονόμα…

Να κάνω πρώτα τις συστάσεις, για να μην είμαστε ξένοι:
«O μη κυβερνητικός οργανισμός Oxfam GB αριθμεί περισσότερους από 1.000 συνεργάτες σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ζητήματα αντιμετώπισης της φτώχειας και της δυστυχίας. Είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός (εγγεγραμμένο φιλανθρωπικό ίδρυμα στο Ηνωμένο Βασίλειο), συνδεδεμένο με την Oxfam International, μια παγκόσμια συνομοσπονδία 18 οργανισμών Oxfam σε περισσότερες από 90 χώρες, με τον ίδιο σκοπό και την ίδια προσέγγιση για τα δικαιώματα. Ο οργανισμός Oxfam GΒ απασχολεί προσωπικό που αριθμεί περίπου 1.700 υπαλλήλους εντός της Μεγάλης Βρετανίας και 5.000 περίπου υπαλλήλους εκτός. Παράλληλα, έχει περισσότερους από 22.000 εθελοντές που εργάζονται σε διάφορους ρόλους σε όλο τον οργανισμό στη Μεγάλη Βρετανία.

Το όραμα του οργανισμού Oxfam είναι η ύπαρξη ενός δίκαιου κόσμου χωρίς φτώχεια, ενός κόσμου στον οποίο οι άνθρωποι να μπορούν να έχουν λόγο για τις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους, να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους κλπ. κλπ. κλπ.»

Κάτι σαν τους Δημοσιογράφους Χωρίς Συνορα, μόνο που τους απασχολούν η Φτώχεια και η Πείνα και όχι η Ελευθερία του Τύπου ανά την υφήλιο. Το γράφω για να μην σκάσει κάνας γίγαντας σαν τον Οικονόμου και αρχίσει τα γνωστά:
«Μην τους ακούτε είναι Μη-Κι-Ο».
Μωρέ δεν πάνε να είναι κι ο Σόρος αυτοπροσώπως και ένα στόμα να ταΐσουν κι ένα ζευγάρι πόδια να ποδέσουν, εγώ είμαι μαζί τους!

Κι αφού τα ξεκαθαρίσαμε αυτά, να καταθέσω εδώ ότι στο Νταβός δεν πάνε μόνο κάτι καϊνάρια σαν τον Χένρυ Κίσινγκερ, πάει και η Oxfam. Όχι για να συμφάγει, όμως, με τους πλουτοκράτες, αλλά για να τους καταγγείλει. Με στοιχεία, με νούμερα, με στατιστικές, όπως κάνει κάθε οργανισμός που σέβεται τον εαυτό του. Με μια έκθεση ολόκληρη, που αποκαλύπτει ότι τα δύο τελευταία χρόνια, τα χρόνια της πανδημίας, οι πλούσιοι στους τομείς της ενέργειας και των τροφίμων αποκόμισαν παγκοσμίως 453 δισεκατομμύρια δολλάρια! Εξτρά απ’ αυτά που είχαν, καινούρια, φρέσκο πράγμα, ενώ την ίδια ώρα 263 εκατομμύρια άνθρωποι ανά την υφήλιο θα βιώσουν την ακραία φτώχεια και πείνα. Τυχαίο είναι που το Oxfam ονόμασε «Τα Κέρδη του Πόνου» την έρευνά του;

Και συνεχίζω για να καταλαβαινόμαστε ακόμη καλύτερα. Σύμφωνα πάντα με τον βρετανικό οργανισμό, τα δύο χρόνια της πανδημίας αναδείχθηκαν 573 καινούριοι δισεκατομμυριούχοι στον κόσμο –ένας κάθε 30 ώρες. Στην οικογένεια Cargill, που μαζί με άλλες τρεις εταιρείες ελέγχει το 70 % της παγκόσμιας αγροτικής παραγωγής, οι δισεκατομμυριούχοι ήταν οκτώ και γίνανε δώδεκα. Πέρυσι η φαμίλια κατέγραψε καθαρά κέρδη ρεκόρ 5 δισεκατομμυρίων δολλαρίων και φέτος αναμένεται να κατακτήσει νέα ύψη!

Συνολικά, ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων αυξήθηκε περισσότερο στα δύο έτη της πανδημίας απ’ ότι στα προηγούμενα 23 χρόνια. Όπως ανέφερε η Oxfam οι δισεκατομμυριούχοι ελέγχουν πλέον το 13,9 % του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος, τρεις φορές επάνω δηλαδή σε σχέση με το 2000 οπότε και ήλεγχαν «μόλις» το 4,4 %. Και έπεται περαιτέρω άνοδος, με την παγκόσμια επισιτιστική κρίση να μας χτυπάει την πόρτα…

Η λύση; Βαράτε τους πλούσιους με φόρους, προτείνει η Oxfam, γιατί μόνο έτσι θα βρεθούν τα λεφτά για φαγητό, στέγη και περίθαλψη των πάμφτωχων. Καλή τύχη λέω εγώ, γιατί οι πλούσιοι δεν ελέγχουν μόνο τις ροές του χρήματος, ελέγχουν και τις ροές της πληροφορίας. Κι άμα όλα γύρω σου, σου λένε «κάτσε στον καναπέ»…

• ακρίβεια
• πανδημία
• πείνα