current views are: 10

12 Οκτωβρίου 2020
Δημοσίευση11:01

«Έκρηξη θυμού»: Στις 15 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους

Έρχεται το καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ «Έκρηξη» για την έκρηξη οργής πίσω από το τιμόνι, που κάποιοι έχουμε συναντήσει, αλλά όχι σε αυτόν τον έκρυθμο βαθμό και σε αυτή την τρομαχτική και αναπάντεχη διάσταση.

Δημοσίευση 11:01’

Έρχεται το καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ «Έκρηξη» για την έκρηξη οργής πίσω από το τιμόνι, που κάποιοι έχουμε συναντήσει, αλλά όχι σε αυτόν τον έκρυθμο βαθμό και σε αυτή την τρομαχτική και αναπάντεχη διάσταση.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Ράσελ Κρόου («Μονομάχος», «Ένας Υπέροχος Άνθρωπος») και η Κάρεν Πιστόριους («Slow West») πρωταγωνιστούν σε ένα καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ για την έκρηξη οργής πίσω από το τιμόνι, που κάποιοι έχουμε συναντήσει, αλλά όχι σε αυτόν τον έκρυθμο βαθμό και σε αυτή την τρομαχτική και αναπάντεχη διάσταση.

Ο Ντέρικ Μπόρτε («London Town», «Μια οικογένεια…ψώνιο») σκηνοθετεί αυτή την εφιαλτική και αγωνιώδη ιστορία που πυροδοτείται, όταν ένας ακραία επιθετικός οδηγός αποφασίζει να εκδικηθεί με κάθε τίμημα μια άγνωστη σ’ αυτόν γυναίκα.

Σύνοψη

Η Ρέιτσελ (Κάρεν Πιστόριους) έχει καθυστερήσει να πάει στη δουλειά. Είναι ήδη εκνευρισμένη πίσω από το τιμόνι της, όταν πέφτει πάνω σε έναν άγνωστο οδηγό (Ράσελ Κρόου) με ψυχολογικά προβλήματα. Πολύ σύντομα, η Ρέιτσελ και οι άνθρωποι που αγαπά γίνονται ο στόχος αυτού του άντρα, που αποφασίζει να αφήσει το σημάδι του σε έναν κόσμο που τον αγνοεί, μέσα από διάφορα τρομαχτικά μαθήματα. Έτσι ξεκινά ένα επικίνδυνο παιχνίδι γάτας και ποντικιού που αποδεικνύει ότι δεν ξέρεις ποτέ πόσο κοντά θα βρεθείς σε κάποιον που έχει χάσει κάθε έλεγχο.

Δείτε το τρέιλερ:

Σκηνοθεσία: Ντέρικ Μπόρτε

Σενάριο: Κάρλ Έλσγουορθ

Πρωταγωνιστούν: Ράσελ Κρόου, Κάρεν Πιστόριους, Τζίμι Σίμπσον, Γκάμπριελ Μπέιτμαν

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Μπρένταν Γκάλβιν

Μοντάζ: Μάικλ ΜακΚάσκερ, Στίβεν και Τιμ Μίρκοβιτς

Μουσική: Ντέιβιντ Μπάκλεϋ

Ημερομηνία Εξόδου: 15 Σεπτεμβρίου 2020

Διάρκεια: 1 ώρα και 31 λεπτά

Αυτός μπορεί να συμβεί στον καθένα

Η πλοκή της ταινίας περιγράφει εκείνη την τυχαία συνάντηση με έναν άγνωστο που μπορεί να προκαλέσει μία σειρά από γεγονότα με άκρως επικίνδυνες συνέπειες. Η ιστορία επικεντρώνεται στην κοινή σε όλους εμπειρία της οργής στον δρόμο, που μπορεί να διακατέχει ορισμένους οδηγούς, αλλά την πάει σε άλλο επίπεδο, αποκαλύπτοντας την έκρηξη θυμού ενός έκρυθμου ανθρώπου. «Κι όλα αυτά κουμπώνουν σε μία στιγμή, μία τυχαία συνάντηση που θα μπορούσε να έχει οποιοσδήποτε από εμάς ανά πάσα στιγμή» δηλώνει ο σεναριογράφος Καρλ Έλσγουορθ.

Ο σεναριογράφος λατρεύει τα ψυχολογικά θρίλερ που έχουν ως αφετηρία μία οικεία και τρομαχτική κατάσταση που μπορεί να συμβεί σε όλους. Έχοντας παρατηρήσει την κλιμάκωση της οργής των οδηγών παγκοσμίως, αναρωτιέται γιατί τόσοι άνθρωποι ζουν τις ζωές τους με τόσο θυμό. «Με την ταινία ήθελα να γράψω το πιο έντονο σενάριο μου με αμείωτο ρυθμό, το οποίο ξετυλίγεται σε πραγματικό χρόνο και δεν μας αφήνει σε ησυχία μέχρι να τελειώσει».

Όταν ο πρωταγωνιστής Ράσελ Κρόου διάβασε το σενάριο, η ενστικτώδης αντίδραση ήταν: «Με τίποτα. Δεν κάνω αυτή την ταινία, με τρομάζει, ο χαρακτήρας είναι πολύ σκοτεινός… και όταν άκουσα αυτά τα λόγια να βγαίνουν από το στόμα μου, σκέφτηκα πότε σταμάτησα να κάνω τέτοιες ταινίες; Γιατί, βασικά, κάτι τέτοιο αναζητώ. Ψάχνω τις προκλήσεις».

Για τον σκηνοθέτη, τον Ντέρικ Μπόρτε, το σενάριο είχε έντονο ενδιαφέρον. «Ήταν από τα σενάρια που δεν μπορείς να τα αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να μάθεις τι θα γίνει. Όσο κι αν η πλοκή επικεντρώνεται στην επιθετική οδήγηση, η ιστορία ψηλαφίζει τα λεπτά νήματα που κρατάνε τη συνοχή της κοινωνίας και τις σκοτεινές τάσεις που καιροφυλακτούν κάτω από την επιφάνεια. Όλοι έχουμε τις κακές μας μέρες και η ιστορία ωθεί αυτές τις τάσεις στα άκρα».

«Με το που διάβασα το σενάριο ήξερα ότι οι άνθρωποι θα καταλάβουν την ιδέα» λέει η παραγωγός της ταινίας Λίζα Έλζι. «Οι χαρακτήρες είναι περίπλοκοι και ενδιαφέροντες. Ενώ ο χαρακτήρας του Ράσελ είναι προφανώς ανταγωνιστικός και βίαιος, το κοινό θα συνδεθεί με πτυχές του χαρακτήρα του στην πρώτη συνάντηση μαζί του κι αυτό θα τους τραβήξει το ενδιαφέρον».

Ο σκηνοθέτης είχε συγκεκριμένο όραμα για τον βασικό χαρακτήρα. «Ο Άντρας (Κρόου) είναι σαν τον καρχαρία από την ταινία “Τα Σαγόνια του Καρχαρία”: είναι φονικός, απρόβλεπτος, σκληρός και αξέχαστος. Για τον λόγο αυτό, ο χαρακτήρας δεν έχει όνομα στην ταινία. Είναι ο Άντρας. Μία μεγάλη δύναμη».

«Είναι απόλυτα τρομαχτικός» συμφωνεί ο Κρόου. «Όταν ξεκινάει, εμφανίζεται από πίσω… δεν ξέρουμε πού είναι, μετά πλησιάζει, χτυπάει και εξαφανίζεται ξανά μέχρι την επόμενη φορά. Κυνηγάει το θήραμα του. Η Ρέιτσελ απλώς φωνάζει στον λάθος άνθρωπο τη λάθος μέρα. Εκείνος δεν νοιάζεται για τις συνέπειες των πράξεων του σε βάρος της, γιατί έχει ήδη ξεπεράσει το όριο».

Όταν συναντάμε τον «Άντρα», έχει πια φτάσει στον πάτο. Έχει χάσει τη δουλειά του, τη γυναίκα του και είναι στα πρόθυρα να χάσει το σπίτι του, οπότε δεν νιώθει καθόλου συμπάθεια για τους άλλους ανθρώπους. Έχει χάσει την πίστη του σε όσα πίστευε και νιώθει ότι όλοι τον έχουν απογοητεύσει. Από την πλευρά του, δεν έχει να χάσει κάτι.

Εντωμεταξύ, η Ρέιτσελ (Κάρεν Πιστόριους) περνάει κι αυτή δύσκολα. Μεγαλώνει μόνη της τον γιο της, περνάει ένα διαζύγιο, το οποίο την επιβαρύνει συναισθηματικά και οικονομικά, φροντίζει την ηλικιωμένη μητέρα της και τον μικρότερο αδερφό της.

Όμως, αντί για τον καλό και τον κακό της ιστορίας, η Πιστόριους πιστεύει ότι οι χαρακτήρες αυτοί έχουν βάθος. «Δεν ξέρεις τι περνάει ο άλλος. Είναι εύκολο να κρίνεις τον “Άντρα” και τη Ρέιτσελ, αλλά και στις δύο περιπτώσεις ο κόσμος τους καταρρέει με διαφορετικό τρόπο» εξηγεί η ηθοποιός.

«Άρχισα να βλέπω πώς η ταινία σχετίζεται με το γεγονός ότι είμαστε ανίκανοι να μιλήσουμε ευγενικά με όσους έχουν διαφορετική άποψη» λέει ο Κρόου.

«Όταν ανακάλυψα ότι ο Κρόου ήθελε να υποδυθεί τον ρόλο, δεν μπορούσα να φανταστώ κάποιον άλλο. Είναι τόσο καλός και παίζει με ωμή ένταση» λέει η παραγωγός. «Τον έχουμε δει σε τόσους διαφορετικούς ρόλους, αλλά το να παίζει έναν δολοφονικό μανιακό τύπο αναδεικνύει το εύρος του. Κι όμως την ίδια στιγμή, έχει δημιουργήσει έναν χαρακτήρα με απίστευτες λεπτομέρειες και βάθος» δηλώνει η παραγωγός.

«Έχει κάνει μια ολοκληρωμένη βιοψία του χαρακτήρα και είναι ο μόνος που θα μπορούσε να πάει τόσο βαθιά και να δημιουργήσει έναν άντρα που μπορούμε να καταλάβουμε. Συνειδητοποιούμε ότι τα πάντα έχουν διαλυθεί στη ζωή του και ότι ξεσπάει. Είναι απειλητικός και απρόβλεπτος, όπως ο Τζακ Νίκολσον στη “Λάμψη”, ο ΝτεΝίρο στο “Ακρωτήρι του Φόβου” και ο Μάικλ Ντάγκλς στο “Μία Ξεχωριστή Μέρα”. Όλοι τους καταπληκτικοί ηθοποιοί σε αξέχαστους ρόλους» λέει η παραγωγός.

Ποιος είναι ο Άντρας;

Είναι ένας παγκόσμιος χαρακτήρας. Η ανωνυμία του απευθύνεται σε όσους νιώθουν αόρατοι και απογοητευμένοι. Μετά από μια σειρά αποτυχίες στην προσωπική του ζωή, έχει χάσει επαφή με την κοινωνία και δεν έχει καθαρή κρίση. Ο «Άντρας» νιώθει ότι δεν τον καταλαβαίνουν. «Υπάρχουν πολλοί θυμωμένοι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα και νομίζω ότι η επιθετική οδήγηση είναι ένα από τα συμπτώματα της σημερινής κοινωνίας όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να διαφωνήσουν και να μιλήσουν πολιτισμένα και παραγωγικά» λέει ο σκηνοθέτης.

Η Ρέιτσελ, όπως ο «Άντρας», προσπαθεί να τα βγάλει πέρα και θα κάνει τα πάντα για να προστατέψει τον γιο της. Όπως ο «Άντρας», είναι θύμα των περιστάσεων. Οι δυο τους συναντιούνται στην πιο αδύναμη και εριστική στιγμή τους. «Νομίζω ότι οποιοσδήποτε, οποιαδήποτε μητέρα, μπορεί να μπει στη θέση της Ρέιτσελ όταν ξυπνάει αργοπορημένη το πρωί και πρέπει να πάει το παιδί της στο σχολείο. Τρέχει και δεν προλαβαίνει. Και μετά πέφτει πάνω σε έναν τύπο στο διπλανό αυτοκίνητο που έχει μια ακόμα χειρότερη μέρα.» προσθέτει η παραγωγός Λίζα Έλζι.

Ήταν ξεκάθαρο από την αρχή, για την παραγωγό, ότι η Ρέιτσελ θα έκανε το λάθος να μη ζητήσει συγγνώμη από τον Άντρα. «Για μένα είναι κατανοητό. Αν και δεν το συνιστώ, δεδομένων των συνεπειών που κλιμακώθηκαν μετά τη συνάντηση της με τον Άντρα. Όταν την πιέζει να του ζητήσει συγγνώμη, είναι το κερασάκι στην τούρτα. Η Ρέιτσελ ξεσπάει και παίρνει τη χειρότερη απόφαση της ζωή της. Μία απόφαση που όλοι μας μπορεί να παίρναμε σε παρόμοια κατάσταση».

Για τον ρόλο της Ρέιτσελ, ο σκηνοθέτης είχε ήδη δει 60 ηθοποιούς, πριν βρει την Πιστόριους. «Ήξερα ότι εκπέμπει αυτή την αμεσότητα, την ευαισθησία και την πειστικότητα με την οποία συνδέεται οποιοσδήποτε θεατής. Η Κάρεν έκλεψε την παράσταση» λέει η παραγωγός Λίζα Έλζι. «Είχε κάτι που συνδύαζε την ευαισθησία με τη δύναμη που χρειάζεται ο ρόλος αυτός. Όταν έφυγε από το δωμάτιο, ο σκηνοθέτης γύρισε και είπε “αυτή είναι, σωστά;”. Συμφώνησα μαζί του».

«Ο τρόπος που ο Ράσελ μιλάει για εκείνη είναι απίστευτος» λέει η παραγωγός της ταινίας. «Δεν μπορείς να βάλεις τον φακό μπροστά της σε λάθος θέση. Έχει κλασική ομορφιά και την ίδια στιγμή είναι πανέξυπνη στο πώς αναλύει τον χαρακτήρα, για να μην είναι μία τρομοκρατημένη γυναίκα συνέχεια. Είναι περίπλοκη. Περνάει από διάφορα συναισθήματα, είτε προστατεύει τον γιο της είτε θυμώνει με αυτό που συμβαίνει».

Ο Τζίμι Σίμπσον πήρε τον ρόλο του Άντι, του καλύτερου φίλου της Ρέιτσελ, του εξομολογητή και του δικηγόρου της. Ο Άντι δίνει στη Ρέιτσελ δωρεάν νομικές συμβουλές για το διαζύγιο της και είναι η σταθερά στη ζωή της, μπορεί να στηριχτεί πάνω του, μέχρι που βυθίζεται στη δίνη των γεγονότων ως θύμα της μανίας του Άντρα. «Όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο, οι αρχικές μου σκέψεις ήταν ότι ήταν μια καταιγιστική διαδρομή και ότι παρουσιάζει εύστοχα αυτό που ζούμε σε μια χώρα που οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να τρελαίνονται. Μου τράβηξε το ενδιαφέρον αμέσως, ειδικά με έναν τόσο καλό σκηνοθέτη και τους άψογους ηθοποιούς» λέει ο Σίμπσον.

Όταν ο Άντρας απειλεί τον γιο της Ρέιτσελ, τον Κάιλ (Γκάμπριελ Μπέιτμαν), το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού αλλάζει και η Ρέιτσελ γίνεται ακάθεκτη προκειμένου να τον σώσει. Σε εκείνο το σημείο βρίσκει τη δύναμη της. Καταλαβαίνει επίσης ότι δεν ήταν η καλύτερη μητέρα τον τελευταίο καιρό, κάτι που ορκίζεται να αλλάξει. «Ο Κάιλ παίζει τον ρόλο του ενήλικα, φροντίζει τη μαμά του. Ο Κάιλ τρομάζει, αλλά δεν ξέρει πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα με τον Άντρα. Για εκείνον, είναι μια διαφωτιστική στιγμή καθώς βλέπει τι κάνει η μητέρα του για να τον προστατεύσει» εξηγεί ο Γκάμπριελ Μπέιτμαν που υποδύεται τον Κάιλ.

Ο σκηνοθέτης καταλήγει για την επίκαιρη φύση της ταινίας: «Ενώ είναι μια επινοημένη ιστορία, προκαλεί τη σκέψη και μπορεί να ξεκινήσει μια συζήτηση για τη συμπεριφορά που επιδεικνύουμε στον δρόμο ή και αλλού στη ζωή. Μια ταινία είναι επιτυχημένη όταν πυροδοτεί τη συζήτηση γύρω από ένα θέμα. Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει μια ταινία»


σχετικα αρθρα