Από την αριστεία στη λοταρία

Αυθόρμητα, την ημέρα έκδοσης του Προεδρικού Διατάγματος 79/2017 για την επιλογή των σημαιοφόρων, παραστατών και υπεύθυνων κατάθεσης στεφάνων του Δημοτικού μέσα από κλήρωση, εξέφρασα ότι με απόφαση Υπουργού Παιδείας περνάμε από την αριστεία στη λοταρία. Στο εξής η διάκριση δεν θα είναι πλέον αποτέλεσμα προσπάθειας και αξιολόγησης των μαθητών, αλλά προϊόν μιας τυπικής διαδικασίας κλήρωσης. Πρόκειται για μια πολιτική απόφαση, ωστόσο, που επί της ουσίας δεν έχει νόημα, καθώς οι περισσότεροι μαθητές του Δημοτικού αριστεύουν και εκ των πραγμάτων γίνεται κλήρωση για το ποιος θα κρατήσει τη σημαία. Το μόνο που καταφέρνει αυτή η απόφαση είναι να απαξιώνει την παιδαγωγική αξία των κινήτρων.

Στο στόχαστρο της κυβέρνησης έχει μπει η αριστεία και η αξιολόγηση με στόχο να κατευνάσει τις αντιδράσεις στον κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ για την υποταγή της στις μνημονιακές πολιτικές και την καθολική απομάκρυνσή της από το Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης. Εύστοχα υποστήριξε ο Υπουργός Παιδείας ότι “όλοι έχουν δικαίωμα να κρατούν τη σημαία, όπως και υποχρέωση να την υπερασπίζονται” προσθέτοντας παράλληλα, ότι “στρατό δεν πάνε μόνο οι άριστοι μαθητές, πάνε όλοι, ανεξάρτητα από τις επιδόσεις τους”. Η ευστοχία του, όμως, αυτή προσκρούει στην ουσία μιας εξόχως παιδευτικής διαδικασίας ανάδειξης του σημαιοφόρου και των παραστατών κάθε σχολείου. Τα παιδιά από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού εντάσσονται στη λογική της ευγενούς άμμιλας, στην προσπάθεια για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και παράλληλα μαθαίνουν να εκτιμούν την αξία της πατρίδας και το αίσθημα του ανήκειν. Η σημαιοφορία και ο εκκλησιασμός είναι δυο πτυχές από την ελληνικότητά μας και την δέσμευσή μας να την υπερασπιζόμαστε. Η αμφισβήτηση ή η κατάργηση τέτοιων εθίμων του λαού μας μόνο προβλήματα δημιουργούν.

Η σημαία συμβολίζει τους αγώνες και τις θυσίες που έκανε ο λαός μας για την ανεξαρτησία του εκφράζοντας παράλληλα την εθνική μας ενότητα και τη θρησκευτική μας πίστη. Το να έχει, λοιπόν, κατά νου ένας μαθητής ότι το να καταφέρει να κρατήσει τη σημαία είναι η μέγιστη τιμή που έρχεται ως διάκριση μεταξύ άλλων, ύστερα από μια προσπάθεια για την αριστεία έχει κυρίως παιδευτική αξία. Άλλωστε, όλη η ζωή ενός ανθρώπου είναι ένας διαρκής αγώνας. Εκ των πραγμάτων όλοι μας προσπαθούμε να επιβιώσουμε, να καλυτερεύσουμε τη ζωή μας, να διακριθούμε στην επαγγελματική και προσωπική ζωή. Είναι άσκοπο, επομένως, να κρύβουμε αυτή την αλήθεια από τα παιδιά και να τα εθίζουμε σε έναν ανύπαρκτο εξισωτισμό. Είμαστε όλοι το ίδιο ίσοι, όσο και άνισοι.

Ας αφήσουμε λοιπόν τις αριστερίστικες κορώνες περί κατάργησης αναχρονιστικών θεσμών και ας ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα της Παιδείας κι ας επιλέξουμε για την επίλυση των οποίων την διακομματική συνεργασία και συναίνεση. Μια τέτοια επιλογή θα ήταν προοδευτική.

 * O κ. Δημήτρης Κωνσταντόπουλος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.