current views are: 13

16 Ιανουαρίου 2022
Δημοσίευση11:49

Αυτός που μιλάει για τριπλές εκλογές να εξηγεί ότι οδηγούν σε τετράμηνη ακυβερνησία!

Είναι καλό να βουτάει κάποιος τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσει γιατί το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι μία ακόμη εκλογική περιπέτεια.

Δημοσίευση 11:49’

Είναι καλό να βουτάει κάποιος τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσει γιατί το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι μία ακόμη εκλογική περιπέτεια.

Η νέα καραμέλα είναι τα σενάρια των τριπλών εκλογών. Ας δούμε τι σημαίνουν στην πράξη. Οι πρώτες εκλογές γίνονται με απλή αναλογική που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν σε αποδρομή για να δυσκολέψει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Με αυτό το εκλογικό σύστημα το πρώτο κόμμα χρειάζεται ένα 45%+ για αυτοδυναμία, είναι αδύνατο να το πάρει. Δεν σχηματίζεται κυβέρνηση και προκηρύσσονται νέες εκλογές που θα γίνουν με το πλειοψηφικό σύστημα το οποίο ψήφισε η ΝΔ γιατί είναι υπέρ των σταθερών και αυτοδύναμων κυβερνήσεων. Από την μία κάλπη στην άλλη μεσολαβούν γύρω στις έξι εβδομάδες και στο διάστημα αυτό η χώρα κυβερνάται από υπηρεσιακή κυβέρνηση.

Γίνονται και οι δεύτερες εκλογές και πάλι το πρώτο κόμμα δεν συγκεντρώνει αυτοδυναμία χρειάζεται γύρω στο 37-38%. Υπάρχει άρνηση ή απροθυμία για κυβερνήσεις συνεργασίας και οδηγούμαστε σε τρίτες εκλογές. Ακολουθούν άλλες έξι εβδομάδες με υπηρεσιακή κυβέρνηση.

Συνοψίζουμε λοιπόν: η χώρα θα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο τεσσάρων μηνών από τις οποίες τους τρεις μήνες με υπηρεσιακή κυβέρνηση. Δηλαδή επί τέσσερις μήνες θα είναι σε …pause (παύση). Τότε που θα πρέπει να πατάει γκάζι μετά από μία πανδημία που κράτησε πάνω δυόμισι χρόνια. Μια ενεργειακή κρίση που μπορεί να έχει τελειώσει μέχρι τότε – κανείς δεν ξέρει- αλλά οι συνέπειες θα έχουν αφήσει αποτύπωμα. Με τη χώρα να βρίσκεται μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες του Συμφώνου Σταθερότητας που είναι να ισχύσει από το 2023 κι αν πάρει αναβολή για το 2024, να χρειάζεται μια ισχυρή κυβέρνηση να διαπραγματευτεί χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2% που υπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα και είναι το πιο υψηλό στις «27» χώρες της ΕΕ και όχι μόνο.

Ένα κρίσιμο λάθος που γίνεται από κάποιους είναι ότι επικαλούνται τις τριπλές εκλογές στις οποίες εξαναγκάστηκε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης την περίοδο 1989-1990. Το ποσοστό της ΝΔ στις πρώτες εκλογές ήταν 44,2% αλλά δεν πήρε αυτοδυναμία λόγω της εκδικητικότητας του ΠΑΣΟΚ που άλλαξε τον εκλογικό νόμο για να μην αφήσει τον Μητσοτάκη να γίνει πρωθυπουργός. Εκείνος προχώρησε στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου (για πρώτη φορά συμμετείχε και το ΚΚΕ), με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη. Ο λόγος ήταν να μην παραγραφούν οι ποινικές ευθύνες υπουργών της κυβέρνησης Παπανδρέου για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ο Παπανδρέου παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο και αθωώθηκε. Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989 η ΝΔ εκλέχτηκε ξανά πρώτο κόμμα με αυξημένο ποσοστό 46,19%, χωρίς όμως και πάλι να συγκεντρώνει αυτοδυναμία. Συγκροτήθηκε οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον καθηγητή και πρώην διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα. Στις τρίτες εκλογές του 1990 η ΝΔ βγήκε και πάλι πρώτο κόμμα με ακόμη πιο αυξημένο ποσοστό, ένα 46,88%, αλλά εξέλεξε 150 βουλευτές. Με την στήριξη (και στη συνέχεια προσχώρηση) του βουλευτή Θόδωρου Κατσίκη της Δημοκρατικής Ανανέωσης του Κωστή Στεφανόπουλου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης απέκτησε την πολυπόθητη δεδηλωμένη και ορκίστηκε πρωθυπουργός.

Επομένως μην προκαλούμε σύγχυση κάνοντας συγκρίσεις με άλλες ιστορικές συγκυρίες που τέσταραν και τις κυβερνήσεις συνεργασίας για πολύ ειδικούς λόγους και βεβαίως με πολύ πιο υψηλά εκλογικά ποσοστά του πρώτου κόμματος.

Ας επιστρέψουμε όμως στο σήμερα. Όταν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν ότι τα σενάρια των τριπλών εκλογών που συζητούν κάποιοι εκ των «εγκεφάλων» των κομματικών στρατοπέδων – κι εδώ αναφέρομαι και της ΝΔ, και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝ.ΑΛ – οδηγούν σε τετράμηνη ακυβερνησία, θα τους πάρουν με τις πέτρες. Γι αυτό καλόν είναι να βουτάει κάποιος τη γλώσσα στο μυαλό πριν μιλήσει.

Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι μετά το μπάχαλο που θα προκληθεί από την απλή αναλογική, οι επόμενες εκλογές θα δώσουν αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα. Επειδή όμως στη ζωή και την πολιτική ποτέ μην λες ποτέ, εάν οι πολίτες δεν θελήσουν να δώσουν αυτοδυναμία και δείξουν το δρόμο των κυβερνήσεων συνεργασίας, το πολιτικό σύστημα οφείλει να ακολουθήσει την εντολή του. Τα κόμματα που θα αρνηθούν να ακούσουν την φωνή του λαού, θα το πληρώσουν ακριβά εάν δεν συγκροτηθεί κυβέρνηση και η χώρα οδηγηθεί για τρίτη φορά στις κάλπες, αναγκαστικά πλέον και όχι γιατί θα τις θέλει το πρώτο κόμμα για να πάρει σώνει και καλά αυτοδυναμία.

Αυτά τα εκλογικά παιχνίδια είναι επικίνδυνα. Το τελευταίο που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια ακόμη περιπέτεια. Όλα τα κόμματα οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων όποτε και αν βεβαίως χρειαστεί.