current views are: 14

21 Μαρτίου 2022
Δημοσίευση15:14

Βλαντιμίρ Πούτιν: Το μυαλό του «τσάρου» προσπαθούν να διαβάσουν Μ16 και CIA – Πότε μπορεί να γίνει πραγματικά επικίνδυνος

Αυτή η προσέγγιση μοιάζει να διέπει τη στρατηγική του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, που σε κάθε ευκαιρία τονίζει την ενότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της G7.

Δημοσίευση 15:14’

Αυτή η προσέγγιση μοιάζει να διέπει τη στρατηγική του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, που σε κάθε ευκαιρία τονίζει την ενότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της G7.

Αποτελεί παράδοση για την CIA να δημιουργεί λεπτομερή προφίλ της προσωπικότητας πολιτικών. που βρίσκονται στην εξουσία, προκειμένου να μπορεί να ταξινομήσει τη συμπεριφορά τους και ενδεχομένως να προβλέψει και τις κινήσεις τους. Ανάλογες εκτιμήσεις υπάρχουν και για τον Πρόεδρο Πούτιν, ωστόσο αυτές τις ημέρες το προφίλ αυτό χρήζει διαρκώς επαναξιολόγησης και αναπροσαρμογής, όπως αποκαλύπτει ρεπορτάζ του γερμανικού καναλιού ZDF.

Αντικείμενο μελέτης δεκαετιών ο Πούτιν

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρούνταν πάντα «ένας ψύχραιμος και υπολογιστικός στρατηγός», αλλά στη σύγκρουση στην Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος φαίνεται εντελώς αλλαγμένος. Όλο και περισσότεροι ειδικοί στις υπηρεσίες πληροφοριών αναρωτιούνται λοιπόν ποια είναι στην πραγματικότητα η ψυχική κατάσταση του. Η εκτίμηση τους είναι ότι ο Ρώσος πρόεδρος «έχει μια βαθιά ριζωμένη ανάγκη να μην συνθηκολογήσει με οποιεσδήποτε προσπάθειες θεωρεί ότι επιχειρούν να τον θέσουν υπό έλεγχο.» Αυτός είναι και ένας λόγος, που στο Λευκό Οίκο προετοιμάζονται με βάση σενάρια για ένα πόλεμο διάρκειας.

Το Κέντρο Ανάλυσης Προσωπικότητας

Αυτό το απόφθεγμα προέρχεται από έναν ειδικό, που έχει μελετήσει την ψυχή του Βλαντιμίρ Πούτιν, όσο κανένας άλλος. Ο ψυχολόγος Τζέρολντ Ποστ μπορεί να πέθανε τον Νοέμβριο του 2020, αλλά η ανάλυσή του εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση της αξιολόγησης της αμερικανικής κυβέρνησης για τον Ρώσο πρόεδρο και σήμερα. Ο Ποστ ήταν συνιδρυτής και επί μακρόν διευθυντής του «Κέντρου Ανάλυσης Προσωπικότητας και Πολιτικής Συμπεριφοράς» της CIA. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ συνέταξε λεπτομερή προφίλ ηγετών ξένων δυνάμεων για να συμβουλεύσει την αμερικανική κυβέρνηση, σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσει τους πολιτικούς ηγέτες και τους δεσποτικούς ηγέτες σε όλο τον κόσμο.

Ανάλυση όλων των διαθέσιμων πληροφοριών

Ο Ποστ και η ομάδα του στη CIA, συμπεριλαμβανομένων ψυχολόγων, ανθρωπολόγων, κοινωνικών και πολιτικών επιστημόνων, στήριξαν τις αξιολογήσεις τους σε μια ολιστική ανάλυση ενός ατόμου στο χρονικό, οικογενειακό, πολιτιστικό και κοινωνικό του πλαίσιο. Ανέλυσαν ηγέτες με βάση όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων φυσικά δημοσίων εμφανίσεων, ομιλιών, γραπτών δηλώσεων των αντίστοιχων αντικειμένων παρατήρησης.

Ανάλυση για τον Ντόναλντ Τραμπ

Το 2019, ο Ποστ έσπασε ένα ταμπού. Επειδή θεωρούσε μεγάλο κίνδυνο τον Ντόναλντ Τραμπ, δημοσίευσε την ανάλυσή του για τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ στο βιβλίο «Επικίνδυνο Χάρισμα». Αυτό που άλλοι ψυχολόγοι θεώρησαν ως παραβίαση της επαγγελματικής δεοντολογίας, ο Ποστ το δικαιολόγησε ως καθήκον για τους επιστήμονες να σημάνουν συναγερμό, όταν ο κίνδυνος από τους πολιτικούς ηγέτες γινόταν πολύ μεγάλος.

Πώς αξιολογούσε τον Βλαντιμίρ Πούτιν

Ο Ποστ έγραφε λοιπόν για την αξιολόγηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τον Βλαντιμίρ Πούτιν σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του. Ο Πούτιν είναι ένας «ναρκισσιστής», ένας «βίαιος, αδίστακτος δικτάτορας» με «εξαιρετικά υπολογιστική φύση» που «κατασκευάζει σχολαστικά ψευδο-νομικές δικαιολογίες για τις πράξεις του». Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει εμμονή με την «αρρενωπότητα, το μέγεθος, τη δύναμη» και «αντισταθμίζει την υποφώσκουσα ανασφάλειά του με υπερβολική αντίσταση».

Ο Ποστ έγραφε παλιότερα ότι «ο Πούτιν επιθυμεί να αναγνωριστεί ως ένας σεβαστός παγκόσμιος ηγέτης, και επιθυμεί οι ενέργειές του να φαίνονται λογικές και νόμιμες». Εξ ου και οι ιστορικές και νομικές αναφορές ενάντια στο υποτιθέμενο «ναζιστικό καθεστώς» στο Κίεβο.

Δυτική απάντηση στον Πούτιν

Ο Ποστ ήταν πεπεισμένος ότι ο Πούτιν δεν ήθελε να γίνεται αντιληπτός ως ενδοτικός, υποχωρητικός όταν τον επικρίνουν, ότι αντιδρούσε μόνο στη βία και ενεργούσε σύμφωνα με το λενινιστικό αξίωμα: «Αν χτυπήσεις σε ατσάλι υποχώρησε, αν χτυπήσεις σε χυλό, συνέχισε». Γι’ αυτό ο Ρώσος Πρόεδρος έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να βαθύνει τις ρωγμές στην αμερικανοευρωπαϊκή συμμαχία. Από την άλλη η απέχθεια του Πούτιν προς τις υποχωρήσεις είναι που ενισχύει την άποψη των δυτικών συμμάχων ότι ο πόλεμος θα τραβήξει σε μάκρος και θα απαιτήσει υψηλές αντοχές και ενότητα.

Είναι λοιπόν απαραίτητο «η Δύση να μιλά με μια φωνή» για να τον αντιμετωπίσει: «Ο Πούτιν θα αποτραπεί από την προέλασή του μόνο εάν συναντήσει μια ισχυρή και ατσάλινη απάντηση από μια ενωμένη Δύση».

Ακριβώς αυτή η προσέγγιση μοιάζει να διέπει τη στρατηγική του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, που σε κάθε ευκαιρία τονίζει την ενότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και της G7. Η Δύση επιδιώκει να δείξει, ότι στέκεται απέναντι στο Ρώσο ηγέτη συμπαγής και ακλόνητη «σαν ατσάλι», έχοντας βεβαίως κατά νου να μην τον προκαλέσει σε ακραίες κινήσεις.

Δημόσια, η αμερικανική κυβέρνηση αποφεύγει ερωτήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά του αρχηγού του Κρεμλίνου και πώς την εκτιμά. Το «Κέντρο Ανάλυσης Προσωπικότητας και Πολιτικής Συμπεριφοράς» στη CIA συνεχίζει πάντως να παρακολουθεί κάθε κίνηση του Πούτιν, αλλά η τρέχουσα αξιολόγησή του είναι άκρως απόρρητη και διαβάζεται μόνο από πολύ συγκεκριμένα μάτια.


σχετικα αρθρα