Οι αλήθειες για τον ΣΥΡΙΖΑ

Αρκετοί είναι αυτοί που πέφτουν από τα σύννεφα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότεροι προσπαθούν να προσαρμόσουν τον Αλέξη Τσίπρα σε ένα αφήγημα κεντρώο για να τον εντάξουν σε μια λογική εξουσίας. Η εποχή των μνημονίων έχει περάσει και η εικόνα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επανέρχεται στην κανονικότητα της. Τότε ο Αλέξης Τσίπρας έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα εξουσίας, εντός του οποίου συνυπήρχαν και ορισμένες τάσεις που μπορούσαν να διαφοροποιούνται, χαμηλόφωνα, από την κεντρική γραμμή αλλά που εξυπηρετούσαν το κλίμα του «ΟΧΙ».

Η διακυβέρνηση του, ήταν μνημονιακή, καμία σχέση με ριζοσπαστική αριστερά και το αντιμνημόνιο που υποσχέθηκε. Τα βρήκε με την εκκλησία, δεν έκανε ποτέ τον διαχωρισμό, ταυτίστηκε με το ΝΑΤΟ αγόρασε όπλα ενώ έκοβε συντάξεις και ποτέ δεν κατήργησε το μνημόνιο απλώς το εφάρμοσε μέχρι τη λήξη του και το γιόρτασε με…γραβάτα.

Τα «δύσκολα» για τον ΣΥΡΙΖΑ ήρθαν μετά, καθώς από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έπρεπε να έχει κάνει την αυτοκριτική του αλλά και να παρουσιάσει το πολιτικό του στίγμα χωρίς τα σύνδρομα που προκάλεσε η διαχείριση της εξουσίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνει επειδή κάνει λάθη, χάνει επειδή δεν άλλαξε γιατί τα κεντρικά του στελέχη πιστεύουν ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στο 2015 ή ότι θα επανέλθει. Το κόμμα είναι αυτό και δεν θέλει να αλλάξει, εκπροσωπεί, όπως οι ίδιοι λένε την ριζοσπαστική αριστερά. Το πρόβλημα μπορεί να είναι όλη αυτή η φασαρία, η μπαχαλοποίηση της καθημερινότητας που, πλέον, καταγράφεται στη συνείδηση των πολιτών ως «πολιτική ζωή» του ΣΥΡΙΖΑ αλλά από την άλλη είναι και η πραγματικότητα, που χρειάζεται η αριστερά για να κερδίσει όπως είπε και η κ. Αχτσιόγλου.

Σήμερα δεν έχει να προτείνει στους ψηφοφόρους του τίποτε διαφορετικό απ’ αυτό που τους πρότεινε χθες. Δεν μπορεί καν να αιφνιδιάσει τους αντιπάλους του. Μόνο ποντάρει στην καταστροφή ώστε να χάσει ο αντίπαλος και να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πολλές φορές, οι δημοσιογράφοι βαφτίζουμε γκάφες τις δηλώσεις των στελεχών του, αλλά όχι αυτή είναι η…αλήθεια τους. Για παράδειγμα ο Τσακαλώτος βρέθηκε στο στόχαστρο γιατί είπε την αλήθεια, αυτό που συζητάνε στην Κουμουνδούρου. Ναι, θέλουν την εξουσία και μπορούν να συγκυβερνήσουν και με τον Γιάνη Βαρουφάκη αλλά δεν χρειάζεται να το λένε φωναχτά και τρομάξουν τους ψηφοφόρους. Την αλήθεια είπε ο άνθρωπος, τη στρατηγική της ηγεσίας έβγαλε στον «αέρα». Αυτό είναι το σύνθημα και η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα όταν λέει «προοδευτική κυβέρνηση». Και φυσικά χωρίς πρόσωπα ακούγεται ωραία, αλλά όταν τοποθετούνται τα πρόσωπα αρχίζει και φαντάζει εφιαλτικό.  

Βγαίνει και ο Τζανακόπουλος, πρώην γραμματέας και αραδιάζει χύμα και τσουβαλάτα, «Νομίζω ότι η πολιτική ασφάλειας, την οποία ακολουθεί αυτή τη στιγμή το ΝΑΤΟ, έχει οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο, σε πολύ μεγάλο βαθμό αποτέλεσε και την αιτία της σημερινής σύρραξης και της ρωσικής εισβολής. Σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ θεωρούμε ότι είναι αχρείαστη και είναι ένας λόγος που θα μπορούσε να αναζωπυρώσει την κρίση. Εδώ χρειαζόμαστε μια άλλη πολιτική ασφάλειας». Τώρα αν αυτή είναι η επιχειρηματολογία του Πούτιν που εκμεταλλεύεται και ο Ερντογάν, ψιλά γράμματα…

Προσέξτε, τώρα, ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με υπηρεσιακό υπουργό Εσωτερικών πρότεινε και το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής  να τεθεί σε διαρκή συνεδρίαση. Φανταστείτε, όμως, τι θα συνέβαινε ακόμα και αν ήταν στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα στέλναμε όπλα στην Ουκρανία και θα συντασσόμασταν με τον Ερντογάν στη μη διεύρυνση του ΝΑΤΟ σε Φινλανδία και Σουηδία. Δεν θα παίρναμε Rafale και φρεγάτες και δεν θα ενδιαφερόμαστε για τα F35.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, αν και είχε πολλές ευκαιρίες και λόγω παγκόσμιων κρίσεων (Πανδημία- Πόλεμος στην Ουκρανία) αλλά και εσωτερικές, πυρκαγιές και ακρίβεια επέλεξε μια έξαλλη και μαξιμαλιστική αντιπολίτευση, ώστε να πείσει όχι μόνο νέους ψηφοφόρους, αλλά και αυτούς που τον ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές.

Μια αντιπολίτευση, πρόχειρη, κάποιοι λένε του «ποδαριού» χωρίς τεκμηρίωση με βασικό στόχο τον εντυπωσιασμό. Η ουσία πολλές φορές θυσιάστηκε στον βωμό του hashtag και των Social και στο τέλος γύρισε μπούμερανγκ. Η χαρακτηριστική λέξη για την αντιπολιτευτική τακτική του Αλέξη Τσίπρα που δείχνει την τεράστια αδυναμία είναι η αυτοσυγκράτηση στα σοβαρά και μεγάλα, όπως η πανδημία και τα εθνικά θέματα. Τελικά, απλώς, αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και άδικα κάποιοι ψάχνουν κάτι διαφορετικό, επομένως μέσα στο παραβάν η επιλογή δεν θα είναι θεωρητική, ούτε μια αυταπάτη αλλά θα κριθεί η…αλήθεια του ΣΥΡΙΖΑ.

• ΣΥΡIZA