Η ηθοποιός Βασιλίνα Κατερίνη μιλά στο NEWPOST για την παράσταση «Νύχτες»

Η παράσταση «Νύχτες»  από τους Apparatus είναι βασισμένο στις «Λευκές Νύχτες» του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι.

Ένας μοναχικός νέος γνωρίζει τυχαία στο δρόμο μια νεαρή κοπέλα, τη Νάστενκα. Η βραδινή αυτή γνωριμία τους οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες συναντήσεις τις νύχτες που ακολουθούν, όπου οι ήρωες μοιράζονται τις παράξενες ιστορίες της ζωής τους και συνδέονται με μια αδερφική και πρωτόγνωρη αγάπη. Ενώ, όμως, η Νάστενκα μιλάει για τον άντρα που περιμένει να γυρίσει πίσω σε αυτήν για να την παντρευτεί, ο ονειροπόλος ήρωας μας σιγά σιγά την ερωτεύεται, παρ’ όλο που η ανταπόδοση των συναισθημάτων του είναι ανέλπιδη. Ταυτόχρονα όμως εξομολογείται για πρώτη φορά όλον τον φαντασιακό του κόσμο, τον μοναχικό τρόπο ζωής του και το καταδικασμένο, μακριά από την πραγματικότητα μέλλον του.

Η ηθοποιός Βασιλίνα Κατερίνη μιλά στο NEWPOST για την παράσταση «Νύχτες», τον ρόλο της και τα όσα συμβαίνουν στην σκηνή του Studio Μαυρομιχάλη.

Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για το έργο «Νύχτες»;

Το έργο μας ονομάζεται «Νύχτες» και είναι εμπνευσμένο από τις «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιέφσκι. Είναι ένα ταξίδι ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Δυο άνθρωποι συναντιούνται και γνωρίζονται σε μια πολύ ευαίσθητη στιγμή τους. Η ανάγκη τους να επικοινωνήσουν τους κάνει να μοιραστούν πολύ γρήγορα, σκέψεις, συναισθήματα και προβληματισμούς. Εξιστορούν τα πάθη τους αναζητώντας ένα χέρι βοηθείας, ένα στήριγμα, μια επαφή.

Η ανάγκη τους να ζήσουν κάτι πέρα από τις ονειροφαντασίες τους, τους συνδέει βαθιά. Όμως πολλές φορές οι άνθρωποι δε συνδέονται με τον ίδιο τρόπο και το είδος των συναισθημάτων τους, καθορίζει τη μορφή της σχέσης τους. Έτσι κι εδώ, οι ήρωές μας καταλήγουν μαζί αλλά και μόνοι, αφού δε θέλησαν τα ίδια πράγματα τελικά.

Τι διαφορές υπάρχουν σε σχέση με το κλασικό κείμενο του Ντοστογιέφσκι;

Ο βασικός κορμός έχει κρατηθεί και η ιστορία παραμένει λίγο πολύ ίδια με το κλασσικό κείμενο, μόνο που εδώ ζωντανεύουν και τα δύο πρόσωπα του Νοικάρη και της γιαγιάς (που σε μας είναι ξαδέρφη). Ακόμη, το κείμενο έχει ίχνη από άλλες νουβέλες του Ντοστογιέφσκι, που φωτίζουν περισσότερο το θέμα που διέπει το έργο. Η σκηνή μεταξύ ξαδέρφης και Νοικάρη, έχει γραφτεί εξ’ ολοκλήρου από την σκηνοθέτη μας και είναι εξαιρετική. Δεν καταλαβαίνεις πως δεν τα έγραψε αυτά ο Ντοστογιέφσκι! Τέλος, ο λόγος έχει γίνει πιο δραστικός και διαλογικός φυσικά, ώστε να παρασταθεί πιο ευχάριστα.

Τις σας προσέλκυσε στις «Νύχτες»;

Εκτός από τον μαγικό τρόπο γραφής του Ντοστογιέφσκι, που σε παρασύρει, τα θέματα που ενσωματώνει και γεννά μέσα από μια φαινομενικά απλή ιστορία. Αυτό με προσέλκυσε.

Η σχέση ονείρου και πραγματικότητας, η ανάγκη να αγαπήσουμε και ν’ αγαπηθούμε, ο φόβος να μη μείνουμε μόνοι. Η τάση μας να ακουμπήσουμε κάπου για να αντιμετωπίσουμε την αφόρητη πολλές φορές, πραγματικότητα της ύπαρξής μας.

Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος στην παράσταση;

Υποδύομαι την Νάστενκα. Η κεντρική ηρωίδα του μυθιστορήματος, μια νεαρή  «απλή» κοπέλα, όπως λέει και ο συγγραφέας. Μια μικρή γλυκιά ύπαρξη που δειλά δειλά προσπαθεί να «επαναστατήσει» και να ξεφύγει από τα δεσμά της. Κυριολεκτικά βρίσκεται δεμένη με την ξαδέρφη της, κλεισμένη μέσα, για να μη «μάθει το κακό», μακριά από την αληθινή ζωή. Χαμένη σε ονειροφαντασίες, παρασύρεται από αληθινά συναισθήματα και κατακλύζεται από την ανάγκη να ξεφύγει και να ζήσει πραγματικά.

Το έργο εστιάζει στο στοιχείο του ονείρου. Ποια η σχέση σας με τα όνειρα;

Ονειροπολώ και στηρίζομαι στην ελπίδα που τα όνειρα και η φαντασία γεννούν. Όμως, μου αρέσει πάνω απ’όλα να ζω και να δρώ, να βιώνω. Νομίζω πως και η μικρή Νάστενκα την ίδια ανάγκη έχει. Όμορφα τα όνειρα ως εκεί που σε βοηθούν να προχωράς αισιόδοξα στη ζωή και να μην το βάζεις κάτω. Όταν, όμως, χάνεσαι σε αυτά και «κοιμάσαι» μέχρι κάτι να συμβεί από μόνο του, τότε αυτό για μένα είναι πρόβλημα, διότι έτσι χάνεις τις στιγμές σου και αφήνεις τη ζωή σου να περνά.

Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο;

Από όταν θυμάμαι να με ρωτούν τί θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω.

Τι σας παρακίνησε να το κάνετε;

Οι ονειροφαντασίες μου! Άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα. Δάσκαλοι και φίλοι. Αλλά πάνω απ’ όλα κάτι ανεξήγητο μέσα μου, αψηφώντας φωνές λογικής.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεστε;

Καθένας που θα μπορεί να μιλάει σε ένα κομμάτι της ψυχής μου έτσι που να μπορεί να μεταδώσει αντίστοιχα, συναισθήματα και προβληματισμούς στο κοινό.

Επόμενα επαγγελματικά σχέδια;

Ταυτόχρονα με τις «Νύχτες», συνεχίζουμε την παράσταση «Ο καθένας πεθαίνει μόνος του» σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή, στο Στούντιο Μαυρομιχάλη, Σαββατοκύριακα. Έπειτα, ίδωμεν!

Περισσότερα για την παράσταση «Λευκές Νύχτες» στο πιο κάτω link

Studio Μαυρομιχάλη: Νύχτες από τους Apparatus – Για 10 παραστάσεις

• Studio Μαυρομιχάλη
• Βασιλίνα Κατερίνη
• Λευκές νύχτες
• Ντοστογιέφσκι