Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος: Ο «Άλλος Άνθρωπος» μιλά στο NEWPOST για τον εθελοντισμό και τη δεκαετή προσφορά του σε όσους έχουν ανάγκη

Η Κοινωνική Κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» συμπλήρωσε 10 χρόνια ζωής, καθώς όλα ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο του 2011, όταν ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος πήρε μια κατσαρόλα, μία γκαζιέρα και ένα τραπεζάκι και με 4 ευρώ στην τσέπη ξεκίνησε να μαγειρεύει στο δρόμο για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη. Κι αυτό γιατί όταν δεν έχεις τίποτα, μπορείς επιτέλους να σκεφτείς μακριά από κάθε είδους «αγκυλώσεις».

Έκτοτε, πέρα από το «Σπίτι του Άλλου Ανθρώπου» που βρίσκεται στον Κεραμεικό και μαγειρεύει καθημερινά για τους συνανθρώπους μας, ο Κωνσταντίνος, η κουζίνα του και δεκάδες εθελοντές, βρίσκονται όπου υπάρχει ανάγκη: Σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, και όχι μόνο. Από το Μάτι στην Καρδίτσα και από την Ηλεία, στα σύνορα της Ρουμανίας με την Ουκρανία.

Το ακόμα πιο όμορφο; Σε όποιο τόπο κι αν βρεθεί, «φυτεύει» την σπόρο της άδολης προσφοράς και λίγο αργότερα, «ξεφυτρώνει» άλλη μία Κοινωνική Κουζίνα. Πόσες είναι πλέον στην Ελλάδα; Το μέτρημα έχει ήδη χαθεί…

Στο πλαίσιο της δεκαετούς εθελοντικής προσφοράς του, ο δικός μας άνθρωπος έχει γίνει δέκτης σχολίων που όχι απλώς τον υπερτιμούν, μα φαντάζουν εκτός πραγματικότητας: Μεταξύ άλλων, με μια μεγάλη δόση υπερβολής, τον έχουν χαρακτηρίσει ακόμα και άγιο.

Πώς απαντά σε αυτά τα κολακευτικά σχόλια; Πώς είναι η ζωή, όταν αφιερώνεσαι εξ’ ολοκλήρου στον εθελοντισμό; Πότε ξεκινά από το κέντρο της Αθήνας το καραβάνι αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες; Γι’ αυτά και ακόμα περισσότερα μας μιλά ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος. Ο «Άλλος Άνθρωπος». Ένας υπέροχος άνθρωπος.

Η συνέχεια στις επόμενες γραμμές, από την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 109-111, όπου και φιλοξενηθήκαμε την Καθαρά Δευτέρα.

Συνέντευξη του Κωνσταντίνου Πολυχρονόπουλου στον Γιάννη Μαρκούτη
Φωτογραφία και βίντεο: Νίκος Φυτάς
Μοντάζ: Νάλια Ζήκου

10 χρόνια «Άλλος Άνθρωπος»: Τι έχεις διδαχθεί από την όλη πορεία;

Είναι όλη μου η ζωή: Tο εικοσιτετράωρό μου όλο είναι ο «Άλλος Άνθρωπος». Δε με αναγκάζει κάποιος, είναι επιλογή μου. Και μ’ αρέσει αυτή η επιλογή μου και δε θα την αλλάξω με τίποτα στον κόσμο. Η ζωή μου έχει γίνει καλύτερη, ομορφότερη, πιο επικοινωνιακή. Έμαθα να μην χρειάζομαι χρήματα για να μπορώ να κάνω πράγματα κι αυτό κάνω. Δεν έχω τίποτα κι έχω τα πάντα. Ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, το έχω.

Έχω ένα μεγάλο κτίριο, αυτό εδώ που βλέπετε, είναι για τον «Άλλο Άνθρωπο», αλλά μένω εγώ. Έχω ένα τζιπ -το οποίο μου δώσανε – 2500 κυβικά, που το χρησιμοποιώ για τον «Άλλο Άνθρωπο». Πάω σε όλη την Ελλάδα, με φιλοξενούνε, είτε σε ξενοδοχεία, είτε οπουδήποτε, για τον «Άλλο Άνθρωπο», αλλά φωνάζουν εμένα. Πάω στην Ευρώπη για τον «Άλλο Άνθρωπο», αλλά φωνάζουν εμένα, δεν πληρώνω τίποτα, πουθενά, έχω τα πάντα. Δεν έχω δεσμά, αλλά για να μην παρεξηγήσουν αυτό που λέω, τονίζω ότι δε μου αρέσουν τα «πρέπει»:

Πρέπει να κάνεις το άλλο, πρέπει να πάρεις από ‘κει, πρέπει να γίνει ΜΚΟ, πρέπει να…. Ο «Άλλος Άνθρωπος»  είναι μια ιδέα, δεν είναι καν ομάδα, δεν είναι καν συλλογικότητα. Είναι μια ιδέα που μπορεί να μεταπηδήσει σε οποιονδήποτε. Η αλληλεγγύη εξάλλου δεν έχει διακρίσεις, ούτε σε χρώμα, ούτε σε εθνικότητα, ούτε σε θρησκεία, ούτε σε «κοινωνικές τάξεις». Έτσι κι εγώ δεν πιστεύω στις τάξεις- πιστεύω μόνο στους ανθρώπους, όπως δεν πιστεύω και στις πατρίδες, πιστεύω μόνο στον πλανήτη. Όπως δεν πιστεύω στις θρησκείες- πιστεύω μόνο στην αγάπη.

Οι κουζίνες αυξάνονται: Έχεις νιώσει ποτέ ευθύνη για τους «Άλλους Ανθρώπους»;

Όχι, καμία ευθύνη, η επιλογή είναι δική τους. Όπως δεν πιέζω κάποιον άστεγο να έρθει με το ζόρι και να ενταχθεί ξανά στην κοινωνία, έτσι δεν έχω καμία κανένα βάρος στο ότι πρέπει να κάνω κι άλλα πράγματα, αυτό που μπορώ να κάνω, αυτό κάνω. Εξ ορισμού είναι αυτό ακριβώς: κάνεις αυτό ακριβώς που μπορείς, όταν μπορείς, για όσο μπορείς και όποτε μπορείς.

Σε έχουν χαρακτηρίσει καλό άνθρωπο- άλλοι έχουν φτάσει στο σημείο να σε αποκαλέσουν άγιο. Πώς απαντάς σ’ αυτούς; Σε υπερτιμούν;

Εντελώς. Δεν είμαι καλός άνθρωπος. Έχω μεγάλα πάθη, έχω πολλά πάθη. Όπως όλοι οι άνθρωποι. Και σίγουρα δεν είμαι άγιος. Διάολος μπορεί να είμαι, άγιος δεν είμαι. Δεν είμαι άγιος παιδιά, είμαι σαν κι εσάς, ό,τι πάθη έχετε εσείς, τα ίδια έχω κι εγώ. Και μίσος έχω πολλές φορές, μου φεύγει, αλλά έχω, δεν παύει να υπάρχει, μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλο μας. Όμως δεν υπάρχει μίσος χωρίς αγάπη κι αγάπη χωρίς μίσος, δεν υπάρχει καλό και κακό χωρίς καλό, δεν υπάρχει χαρά χωρίς δάκρυ και δάκρυ χωρίς χαρά. Αυτά πάνε μαζί. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς θάνατο και θάνατος χωρίς ζωή. Όλοι θα φύγουμε, περαστικοί είμαστε από δω, γι’ αυτό καλύτερα στη διάρκεια της ζωής μας να περάσουμε όμορφα και καλά και να είμαστε χαρούμενοι. Άλλωστε όσο περισσότερο χαμογελάς, όσο περισσότερο μιλάς και γνωρίζεις ανθρώπους και τόπους και κουλτούρες, τόσο πιο γεμάτος θα φύγεις.

Πώς ξεκίνησε η δράση σου;

Ο «Άλλος Άνθρωπος» ξεκίνησε από μια τρελή ιδέα μου. Ξεκίνησα να μαγειρεύω για ανθρώπους που τρώγανε απ’ τα σκουπίδια και αμέσως, με την πρώτη δράση που έκανα, κατάλαβα ότι το θέμα των ανθρώπων δεν ήταν το φαγητό αλλά η επικοινωνία, ήταν η αλληλεγγύη, ήταν ότι το φαγητό μας έφερνε πιο κοντά, ήταν ο σεβασμός απέναντι σε αυτόν που έδινες φαγητό. Γιατί άμα το δίνεις και φεύγεις είναι λες και του φέρεσαι σαν ζώο, σα σκυλί. Κι αποφάσισα, λοιπόν, είτε έχεις ανάγκη, είτε δεν έχεις, να τρως μαζί μ’ αυτόν που έχει ανάγκη γιατί αυτό θέλει αυτός που το έχει ανάγκη.

Άλλωστε συνηθίζουμε να το λέμε: «Κανένας άνθρωπος πεινασμένος – κανένας άνθρωπος μόνος»

Ακριβώς! Μόνος, είναι αυτός που είναι από επιλογή μόνος. Και την επιλογή του, ακόμα κι αν δεν σου αρέσει, πρέπει να τη σεβαστείς μέχρι ν’ αποφασίσει μόνος του να την αλλάξει. Δεν μπορεί κανείς να επιβάλει τη δική του επιλογή. Δική σου η επιλογή, δικός σου ο τρόπος ζωής, είσαι μοναδική, είσαι μοναδικός, είμαι μοναδικός, αλλά αυτό δε με κάνει ξεχωριστό ή ανώτερο από σένα. Είμαι ίσος με σένα.

Κάποια στιγμή, στα ορεινά της Ηλείας, ειπώθηκε πως ο «Άλλος Άνθρωπος υποκαθιστά το επιτελικό κράτος» – Τότε που μαγείρευες κυριολεκτικά για όλους.

Αυτό είναι κακό να το λέμε. Εγώ το λέω διαφορετικά, ότι δείχνω τον τρόπο στους ανθρώπους πως δε χρειαζόμαστε επιτελικό κράτος, μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας. Άρα δε χρειάζονται αυτοί, άρα να φοβούνται αν γίνει πολύ μεγάλος ο «Άλλος Άνθρωπος» και βρίσκεται σε κάθε γειτονιά, γιατί δε θα έχουν λόγο ύπαρξης… Μπορούμε μόνοι μας, χωρίς κανένα ηγέτη… Να είμαστε όλοι μαζί.

Ιδανικά, όμως, δεν θα έπρεπε να υπάρχει η Κοινωνική Κουζίνα.

Φυσικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει ο «Άλλος Άνθρωπος» – έπρεπε να καταργηθεί από χθες! Να μην υπάρχει ανάγκη από χθες! Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που έφτιαξε τον «Άλλο Άνθρωπο», είναι η ανθρωπιστική, είναι η αδιαφορία και η αποξένωση, το κλείσιμο στο καβούκι μας και η παρτάρα μας που σκεφτόμαστε. Ο «Άλλος Άνθρωπος» θέλει να τα διαλύσει όλα αυτά. Να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον. Δεν μπορείς να είσαι καλά εσύ όταν οι δίπλα σου χιλιάδες είναι άρρωστοι, θα αρρωστήσεις κι εσύ. Λυπάμαι που το λέω, είτε σας αρέσει, είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Άμα δεν βοηθήσεις τον διπλανό σου που καίγεται το σπίτι του και να το σβήσεις, ούτε αυτός θα έρθει να σε βοηθήσει να σβήσεις το δικό σου. Άρα καταστράφηκες κι εσύ.

Πάμε στο σήμερα: Ο «Άλλος Άνθρωπος» στα σύνορα Ουκρανίας – Ρουμανίας

Πάμε στο Σίρετ, που είναι λίγοι άνθρωποι εκεί και δεν έχουν τη δυνατότητα φαγητού. Όπως και στο λιμάνι Νορτζέσκι, το μέρος που φτάνει κάθε μέρα ένα καράβι την ημέρα γεμάτο πρόσφυγες. Εκεί λοιπόν δεν έχουν ζεστό φαγητό, τους δίνουν ό,τι μπορούν. Εγώ πάω, λοιπόν, εκεί, να τους μαγειρεύω ζεστό φαγητό, 3.000 – 4.000 μερίδες την ημέρα, όσες μπορώ, να τους δείξω πως γίνεται αυτό, να τους αφήσω τον εξοπλισμό και ό,τι τρόφιμα πάρουμε από δω για εκεί και να το κάνουν μόνοι τους μετά. Γιατί ο «Άλλος Άνθρωπος» αυτό είναι, αυτό που κάνουμε εμείς, να το κάνουν κι άλλοι άνθρωποι, σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Πληροφορίες για το καραβάνι αλληλεγγύης του «Άλλου Ανθρώπου»

-Η αναχώρηση θα λάβει χώρα την Τρίτη 15 Μαρτίου τον Κεραμεικό, με επιστροφή στις 22 του μήνα.

-Όσοι θέλουν να ακολουθήσουν, καλό θα ήταν να επικοινωνήσουν άμεσα με την Κοινωνική Κουζίνα.

-Η μεταφορά των εθελοντών θα γίνει με Ι.Χ. και πούλμαν – Απαραίτητη ταυτότητα και πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε

-Χρηματικά, στο «Σπίτι του Άλλου Ανθρώπου» ή μέσω PayPal

-Φέρνοντας τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα μακράς διαρκείας – λάδι, πελτέ, γάλατα, βρεφικά γάλατα σε σκόνη, κρέμες, πιπίλες, μπιμπερό, πάνες όλων των μεγεθών, μωρομάντηλα, σερβιέτες και είδη καθαρισμού για τις γυναίκες. Ας μην ξεχνούμε άλλωστε ότι κάποιες εξ’ αυτών φτάνουν στα σύνορα με τα πόδια.

• Άλλος άνθρωπος
• Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος
• Πόλεμος στην Ουκρανία