current views are: 20

4 Σεπτεμβρίου 2021
Δημοσίευση07:38

Ο Γιώργος Περρής στο Newpost: «Είχα νιώσει ότι είχε έρθει η ώρα μέσα μου να είμαι … ανυπάκουος»

Με αφορμή την τελευταία συναυλία του στο Κηποθέατρο Παπάγου, τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου, ο Γιώργος Περρής, μίλησε στο Newpost για τα νέα του καλλιτεχνικά βήματα, πώς ισορροπεί ανάμεσα στο ξένο και στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και  “αποκάλυψε”  πόσο Disobey είναι…

Δημοσίευση 07:38’

Με αφορμή την τελευταία συναυλία του στο Κηποθέατρο Παπάγου, τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου, ο Γιώργος Περρής, μίλησε στο Newpost για τα νέα του καλλιτεχνικά βήματα, πώς ισορροπεί ανάμεσα στο ξένο και στο ελληνικό τραγούδι, αλλά και  “αποκάλυψε”  πόσο Disobey είναι…

Είναι οι μέρες λίγο μουδιασμένες μετά το φευγιό του μεγάλου μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και τα λόγια μαραγκιασμένα. Αλλά είναι όλα αυτά που μας αφήνει τόσα πολλά που αρκούν για να χαράξουν δρόμους σε πολλές γενιές. Και η συζήτηση μας με το Γιώργο Περρή, δε θα μπορούσε να ξεκινήσει αλλιώς. «Είναι μεγάλη η απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη. Πάντα περιμένουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι θα ζήσουν έστω και λίγο παραπάνω..» μου λέει, «Όσο παραπάνω γίνεται για να τους έχουμε εκεί, για τη δική μας ασφάλεια. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι δεν φεύγουν ποτέ. Ο Μίκης δεν έφυγε, απλώς συνδέθηκε με το σύμπαν για πάντα».

Συμφωνήσαμε ότι στον Μίκη δεν ταιριάζει το πένθος και από τη στιγμή που «η ζωή τραβάει την ανηφόρα», και ο ίδιος θα επιθυμούσε αυτές τις μέρες τα θέατρα και οι συναυλιακοί χώροι να παραμείνουν γεμάτοι.

Με αφορμή την τελευταία συναυλία του στο Κηποθέατρο Παπάγου, τη Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου, ο Γιώργος Περρής, μίλησε στο Newpost για τα νέα του καλλιτεχνικά βήματα, πώς ισορροπεί ανάμεσα στο ξένο και στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μας αποκάλυψε και πόσο Disobey είναι…

Συνέντευξη του Γιώργου Περρή στη Λαμπριάνα Κυριακού

Πόσο γρήγορα μπήκαμε στο Σεπτέμβρη… τελικά ο χρόνος Γιώργο Περρή προχωράει με ταχύτητα. Πώς τα πάτε με το χρόνο;

Όντως ο χρόνος τρέχει ασύλληπτα.. δεν έχω καταλάβει πως πέρασε το 2021…! Προς το παρόν τα πάμε πολύ καλά! Τον χαίρομαι και τον απολαμβάνω τον χρόνο που περνάει.

Τι είναι αυτό που αξίζει τελικά στη ζωή;

Για μένα έχει μεγάλη σημασία η ελευθερία με κάθε της έννοια. Δηλαδή το να αφήσω να αναδυθούν από μέσα μου όλα μου τα στοιχεία και να τα αποδεχτώ. Να δω όλα τα λουλούδια στον κήπο μου κι ας μην είναι όλα τριαντάφυλλα. Αξίζει να ακολουθήσω τις αρχές μου, τα πιστεύω μου, να μην στοιχίζομαι πίσω από ιδέες άλλων από φόβο.

Αξίζει να είναι κανείς Disobey; Αν και δεν σας κόβω άνθρωπο που δεν υπακούει, σίγουρα κάποια στιγμή μέσα σας θα «νιώσατε».. ανυπάκουος;

Σας διαβεβαιώ ότι είμαι το ακριβώς αντίθετο. Όλη μου την ζωή υπήρχε η απαίτηση να είμαι υπάκουος, να κάνω ό,τι μου λένε για να είμαι το καλό παιδί. Είχα μεγάλη αγωνία να είμαι καλός, αποδεκτός από όλους. Και αυτό ήταν μεγάλο βάρος. Συμπεριφερόμουν με μόνο γνώμονα το τι ήθελαν οι άλλοι γύρω μου και πώς θα ήταν αυτοί όλοι ευχαριστημένοι, με αποτέλεσμα να χάσω το τι ήθελα εγώ, ποιες ήταν οι δικές μου επιθυμίες. Στο τέλος βέβαια δεν ήταν κανείς ευχαριστημένος και όλο αυτό δημιουργούσε ουσιαστικό πρόβλημα. Γι’αυτό και έγραψα το συγκεκριμένο τραγούδι.

Αυτό είναι μεγάλο δίδαγμα…

Ναι… είχα νιώσει ότι είχε έρθει η ώρα μέσα μου να είμαι ανυπάκουος σε οτιδήποτε μού είχε φορεθεί και επιβληθεί, είτε από την οικογένεια είτε από την κοινωνία. Μου χρειάστηκε πραγματικά πολύς χρόνος για να αποκτήσω το δικαίωμα όταν κάτι δεν μου άρεσε να το επικοινωνώ με τους άλλους.

Το Disobey είναι το νέο σας ξενόγλωσσο τραγούδι. Πολύ ωραίo, ομολογώ έχει πολλά νοήματα. Σας πάει επίσης το ρυθμικό είδος. Αξίζει να μιλήσουμε γι΄ αυτό το νέο τραγούδι. Πείτε μας τα όλα.

Το έγραψα και το ηχογράφησα στην Σουηδία παρέα με τον σπουδαίο παραγωγό Moh Denebi, ο οποίος έχει πολλές διεθνείς επιτυχίες στο ενεργητικό του. Βρισκόμουν σε μία περίοδο της ζωής μου που ήθελα να τα ανατρέψω όλα: μουσικά, στιχουργικά, ρυθμικά και πνευματικά. Όταν λοιπόν μας έκλεισαν στο στούντιο με τον Moh, εντελώς ξαφνικά ξεπετάχτηκε αυτό το τραγούδι. Ομολογώ ότι το ευχαριστιέμαι πάρα πολύ όταν το λέω στις συναυλίες και φυσικά έχω χαρεί πάρα πολύ που έχει βρεθεί στο τοπ 10 των charts σε 5-6 χώρες ήδη.

Τελικά τι αξίζει να ακολουθούμε την καρδιά μας ή τα πρέπει;

Τα πρέπει της καρδιάς μας προτείνω να ακολουθούμε! Εκείνη ξέρει καλύτερα! Τις περισσότερες φορές, η λογική βρίσκει τον τρόπο να ακολουθεί και να συμβαδίζει.

Εσείς τι ακολουθείτε περισσότερο;

Το ένστικτό μου αναμφισβήτητα πια. Κι όσες φορές δεν το άκουσα, το πλήρωσα ακριβά. Μεγάλη υπόθεση να μπορείς να ακολουθείς την καρδιά σου. Γιατί δεν έρχεται φωνάζοντας, συνήθως είναι μία ψιθυριστή φωνή και πρέπει να κάνεις απόλυτη ησυχία και συγκέντρωση για να μπορέσεις να την ακούσεις.

Ξέρω ότι ετοιμάζετε νέο δίσκο. Για την ώρα τι πρέπει να ξέρουμε;

Αυτό τον καιρό ολοκληρώνουμε την ηχογράφηση του νέου μου ξένου δίσκου ο οποίος θα είναι πολύγλωσσος. Μπορώ να σας πω ότι για πρώτη φορά ηχογράφησα το μεγαλύτερό του μέρος στην Ελλάδα, κάτι που δεν είχα ξανακάνει πριν και ότι θα κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες.

Έχετε μια μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό, όμως εσείς επιμένετε και ελληνικά. Το ελληνικό τραγούδι τι είναι για σας;

Η Ελλάδα και το ελληνικό τραγούδι είναι η τροφή μου. Είναι η ταυτότητά μου και το άρμα μου για να επισκεφτώ τις άλλες χώρες στις οποίες πάω. Γι’αυτό και επιμένω ελληνικά. Όπου κι αν βρεθώ, πάντα το πρώτο τραγούδι είναι στα ελληνικά. Την ελληνικότητά μου και τον πυρήνα μου τα κρατάω σαν κόρη οφθαλμού, είναι ό,τι πολυτιμότερο έχω στη μουσική μου.

Μέσα στα χρόνια ωρίμασε η σχέση σας με το τραγούδι;

Ωριμάζει καθημερινά, με κάθε πρόβα, ηχογράφηση ή συναυλία. Με κάθε νύχτα που άυπνος αγχώνομαι για το αύριο. Είναι μία σταθερή και ασταμάτητη προσπάθεια αυτή, απαιτεί μεγάλη αφοσίωση στη μουσική. Είμαι περήφανος όμως που παρέμεινα σταθερός σε αυτά που ονειρευόμουν, ειδικά στο ρεπερτόριο που ήθελα να τραγουδήσω. Πέρασα δίπλα από τις μόδες, χωρίς βέβαια να χάνω επαφή με την εποχή μου, αλλά χωρίς όμως να ακολουθώ τυφλά το ρεύμα. Ίσως αυτό να μου επέτρεψε να είμαι ακόμα εδώ, τόσα χρόνια μετά.

«Σταθερά στα όνειρα». Ένα άλμπουμ που λάτρεψε ο κόσμος όσο λατρέψατε κι εσείς αυτές τις δυο κυρίες. Λίνα Νικολακοπούλου, Ευανθία Ρεμπούτσικα…

Θα μπορούσα να σας μιλάω με τις ώρες και για τις δυο τους. Έχω μεγάλη χαρά που ένωσα αυτές τις δύο σπουδαίες γυναίκες του ελληνικού τραγουδιού κι έγραψαν για τη φωνή μου. Μού χάρισαν τον καλύτερο τους εαυτό και αυτά τα τραγούδια είναι μία παρακαταθήκη που θα έχω πάντα μέσα μου. Το γεγονός δε ότι ο κόσμος αγάπησε αυτά τα κομμάτια, ειδικά το «Καρδιά Κοίτα» και το «Όλα Ένα» με γεμίζει με τεράστια χαρά. Πάνω από όλα όμως κρατάω σαν φυλακτό την οικογενειακή αγάπη με την οποία δεθήκαμε, η οποία είναι πέρα από τη μουσική.

Νιώθετε γενικότερα, ευλογημένος; Κάνετε καινούργια όνειρα ή μένετε σταθερός σε αυτά που ήδη ξεκινήσατε;

Αισθάνομαι πολύ ευλογημένος. Έχω συνεργαστεί με καλλιτέχνες και έχω πατήσει σε σκηνές που δεν θα φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Βέβαια όλο αυτό ήρθε με απίστευτα σκληρή δουλειά. Χωρίς να αναιρεί το ότι νιώθω τυχερός και ευλογημένος, ταυτόχρονα γνωρίζω ότι έχω ρίξει πολύ ιδρώτα για να είμαι εδώ που είμαι. Μελέτη, υπομονή, επιμονή, δουλειά ξανά και ξανά. Γι’αυτό και το δέντρο μου έχει βαθιές ρίζες, δεν το λυγίζει η κακοκαιρία. Όνειρα κάνω συνεχώς και μετά προσπαθώ να τα κάνω πραγματικότητα. Αν σταματήσω να ονειρεύομαι, τότε μάλλον θα έχει έρθει η ώρα που θα πρέπει να σταματήσω να τραγουδώ.

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Κηποθέατρο Παπάγου, έτσι δεν είναι; Τι να περιμένουμε;

(γέλια) Πολύ μου άρεσε αυτό! Ναι ναι, σας περιμένω στο Κηποθέατρο Παπάγου στις 6 Σεπτεμβρίου με ανυπομονησία! Με αφορμή το «Καρδιά Κοίτα», το τραγούδι που με έφερε κοντά στον κόσμο φέτος χάρη στην «Αγγελική», θα σας πω τραγούδια από το δίσκο μας με την Ευανθία και την Λίνα, φυσικά το ολοκαίνουργιο “Disobey”, κομμάτια από το ξένο μου ρεπερτόριο που ξέρω ότι ο κόσμος μου αγαπά, όπως τα “I will wait for you” και “Je suis malade” και μερικά πολύ αγαπημένα και γνωστά κομμάτια που είχα όρεξη να τραγουδήσω φέτος. Σαν καρδιογράφημα, θέλω να σας περάσω από τη χαρά στη λύπη κι από τη νοσταλγία στη λύτρωση. Όσοι έρχονται στις συναυλίες μου ξέρουν ότι μου αρέσει να μιλάω πολύ στο κοινό, μοιράζομαι μαζί τους την ζωή μου, ιστορίες και εμπειρίες και οτιδήποτε με απασχολεί. Φαντάζεστε μετά από 1 χρόνο που έχω να σας δω, πόσα έχω να σας πω!!

Tι είναι αυτό που εύχεστε να περάσετε στο κοινό μέσα από την παράσταση;

Να σας κοιτάξω ευθεία στην καρδιά, στο συναίσθημα. Με όλα αυτά που συμβαίνουν, είμαστε όλοι μουδιασμένοι, με μία μεγάλη αβεβαιότητα και ανασφάλεια να πλανάται πάνω μας. Μοναδικός μου στόχος είναι να αγγίξω τις ψυχές σας, να γίνουμε ένα και για δυο ώρες να ξεχάσουμε την ασχήμια του κόσμου.

Το κοινό μετά από ένα χρόνο εγκλεισμού πιστεύω το έχει ανάγκη. Τι σας λένε;

Βεβαίως και το έχει ανάγκη. Τους παρατηρώ πώς μπαίνουν στο θέατρο ή πως είναι στην αρχή στα πρώτα τραγούδια. Υπάρχει αμηχανία, αλλά και η προσμονή ότι θα συμβεί κάτι. Στο τέλος που βλέπω τα μάτια γελαστά ή συγκινημένα και αυτή τη σπίθα που μόνο η μουσική μπορεί να δώσει στο βλέμμα, αισθάνομαι δικαιωμένος και βαθιά χαρούμενος.

Είναι η τελευταία σας συναυλία;

Ναι, μετά από αρκετές συναυλίες φέτος το καλοκαίρι, η Αθήνα είναι η τελευταία της περιοδείας μας.

Μετά πως θα βαδίσετε;

Θα αφοσιωθώ στην ολοκλήρωση της ηχογράφησης του ξένου μου δίσκου. Στη συνέχεια, από τον Δεκέμβριο θα αρχίσει να προβάλλεται στο αμερικανικό κανάλι PBS το “A Sunset In Greece”, η τηλεοπτική συναυλία που μαγνητοσκοπήσαμε στον αρχαίο Ναό της Αφαίας.

Ζήσαμε κάτι μοναδικό στην πρώτη προβολή της συναυλίας αυτής… μας εξαϋλώσατε…

Είμαι πολύ περήφανος καθώς είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας που δόθηκε η άδεια για κάτι τέτοιο, καθώς και για το ότι θα χρησιμοποιηθεί από τον ΕΟΤ για την προώθηση της Ελλάδας παγκοσμίως. Συνολικά η συναυλία θα προβληθεί σε τουλάχιστον 15-20 χώρες. Χρωστώ ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στον Γενικό Γραμματέα του ΕΟΤ, κο Δημήτρη Φραγκάκη, που πίστεψε στο όραμα μου από την αρχή και πάλεψε για αυτό.