current views are: 220

5 Ιουνίου 2023
Δημοσίευση07:54

Ράιαν Αλσεμπλ: Από πρόσφυγας στη Λέσβο, δήμαρχος στη Γερμανία με 55,41%

Η απίστευτη ιστορία του σύρου πρόσφυγα που ξεκίνησε από την Λέσβο για να γίνει δήμαρχος μιας ήσυχης γερμανικής κωμόπολης.

Δημοσίευση 07:54’

Η απίστευτη ιστορία του σύρου πρόσφυγα που ξεκίνησε από την Λέσβο για να γίνει δήμαρχος μιας ήσυχης γερμανικής κωμόπολης.

Οταν ο Ράιαν Αλσεμπλ αποβιβαζόταν από το φουσκωτό που τον είχε μεταφέρει στο νησί της Λέσβου, δεν περνούσε από το μυαλό του ότι μόλις οκτώ χρόνια αργότερα θα γινόταν δήμαρχος ενός ήσυχου χωριού της Γερμανίας.

«Ήταν νύχτα και δεν υπήρχε ούτε ένα φως στις ακτές της Λέσβου», θυμάται με την ευκαιρία συνέντευξης Τύπου στο Βερολίνο πριν από την ανάληψη των καθηκόντων του.

«Λίγες ώρες νωρίτερα βρισκόμασταν σε μια συνηθισμένη μεσογειακή πόλη της Τουρκίας. Μετά, η ατμόσφαιρα άλλαξε, με το κρύο, τα σκοτάδια και φυσικά τον φόβο που συνοδεύουν αυτού του είδους το ταξίδι».

Στα 29 του χρόνια ο Ράιαν Αλσεμπλ εξελέγη τον Μάρτιο επικεφαλής του δημοτικού συμβουλίου του χωριού Οστελσχάιμ της νοτιοδυτικής Γερμανίας. Αναλαμβάνει τα καθήκοντά του τον Ιούνιο.

Η εκλογή του έχει ιστορική σημασία: θα είναι ο πρώτος, ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες σύρους πρόσφυγες που βρήκαν άσυλο στην Γερμανία το 2015 που θα ηγηθεί ενός δήμου στην χώρα υποδοχής τους.

Οταν έφθασε στην Γερμανία, δεν ήταν παρά 21 ετών. Είχε φύγει από την Συρία για να γλιτώσει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στην χώρα του που ήταν βυθισμένη στον εμφύλιο πόλεμο.

Εκεί, συνάντησε τον αδελφό του που είχε ήδη φοιτητική βίζα. Στην συνέχεια, τέσσερις ακόμη φίλοι του βρήκαν καταφύγιο στην Γερμανίας, αλλά οι γονείς του και ο τρίτος αδελφός του παρέμειναν στην Συρία.

 Δήμαρχος με το 55,41% των ψήφων μιας συντηρητικής γερμανικής κωμόπολης

Ο Ράιαν Αλσεμπλ πέρασε από την Λέσβο στην ηπειρωτική Ελλάδα και διέσχισε την Βόρεια Μακεδονία, την Σερβία και την Κροατία με μέσα μαζικής μεταφοράς και με τα πόδια. Χρειάστηκε 12 μέρες για να φθάσει στην Γερμανία.

Εμαθε γρήγορα τα γερμανικά και έκανε πρακτική άσκηση ως διοικητικός υπάλληλος στο δημαρχείο του Αλτενγκστετ, χωριού που βρίσκεται κοντά στο Οστελσχάιμ.

«Αν βρίσκεσαι στην ύπαιθρο, δεν έχεις επιλογές», εξηγεί. Το 2022 κατάφερε να λάβει την γερμανική υπηκοότητα.

Η εμπειρία της εξορίας τον έκανε να αναλάβει ευθύνες όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους άλλους, λέει. «Αυτό σφυρηλατεί τον άνθρωπο. Δημιουργεί μια νέα προσωπικότητα».

Ο Ράιαν Αλσεμπλ κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές και συγκέντρωσε το 55,41% των ψήφων σε αυτό το χωριό των 2.700 κατοίκων. Είναι επίσης μέλος των Πράσινων, διότι «η προστασία του Κλίματος είναι πολύ σημαντική».

Η εκλογική του νίκη είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακή σε ένα χωριό που θεωρείται συντηρητικό. Ο ίδιος αποδίδει την εκλογή του στην ικανότητά του να ακούει τα προβλήματα των κατοίκων και στην εκστρατεία του που ήταν επικεντρωμένη στα θέματα της φροντίδας των παιδιών και στον ψηφιακό κόσμο.

Άνοιγμα

Παραδέχεται ωστόσο ότι δεν αισθάνθηκε τίποτε με τα αποτελέσματα, τόσο ταραγμένος ήταν.

Τις μέρες που ακολούθησαν, και καθώς συγχαρητήρια μηνύματα έφθαναν από ολόκληρο τον κόσμο, κατάλαβε σταδιακά σε ποιο σημείο η ιστορία του «ήταν κάτι περισσότερο από μία απλή δημοτική εκλογή σε μία κωμόπολη».

Η μεγάλη μεταναστευτική κρίση του 2015 έδωσε φτερά στο ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD). Με την επιθετική του εκστρατεία κατά των μεταναστών κατάφερε δύο χρόνια μετά να κάνει την είσοδό του στην γερμανική βουλή.

Ο Ράιαν Αλσεμπλ θεωρεί ότι η νίκη του απέναντι σε άλλους υποψήφιους που μεγάλωσαν στην περιοχή αποτελεί ένδειξη «ανοίγματος» του μυαλού των ψηφοφόρων.

«Είναι μια ένδειξη ότι οι άνθρωποι δεν υπολόγισαν την καταγωγή, αλλά τα προσόντα…Είναι ένδειξη ανοίγματος στον κόσμο».

Οι γονείς του, μία καθηγήτρια και ένας μηχανικός του αγροτικού τομέα, ανήκουν στην μειονότητα των Δρούζων της Συρίας. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως μη θρησκευόμενος.

Οταν σκέφτεται την χώρα που άφησε πίσω του το 2015, τα συναισθήματά του είναι ανάμεικτα.

«Είναι η χώρα που γεννήθηκα και μεγάλωσα, όπου πέρασα τα παιδικά και τα νεανικά μου χρόνια, όπου βρίσκονται οι φίλοι και η ευρεία οικογένειά μου. Και οι άνθρωποι με τους οποίους μεγάλωσαν μου λείπουν».

«Αλλά είμαι ευτυχής που είχαν την τύχη να ζήσω εδώ. Αλλοι δεν την είχαν».

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ


σχετικα αρθρα