current views are: 10

22 Δεκεμβρίου 2019
Δημοσίευση10:44

Συναγερμός στις ένοπλες δυνάμεις για τη συντήρηση των οπλικών συστημάτων – Αγώνας δρόμου για να είναι επιχειρησιακά ετοιμοπόλεμα

Είδηση ”ανάσα” από τις Πολεμικές Μοίρες

Δημοσίευση 10:44’

Είδηση ”ανάσα” από τις Πολεμικές Μοίρες

Είδηση ”ανάσα” από τις Πολεμικές Μοίρες. Τις τελευταίες εβδομάδες οι μηχανικοί της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν επιδοθεί σε ένα πρωτοφανές ”ντεμαράζ” και καταφέρνουν να αυξήσουν σημαντικά τις διαθεσιμότητες κυρίως των μαχητικών f-16 τα οποία αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής αεράμυνας.

Παρά τα προβλήματα όλες οι κύριες μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού-πέρα από τις προγραμματισμένες συντηρήσεις- διατηρούνται ετοιμοπόλεμες για να ξεχυθούν σε κάθε γωνιά του Αιγαίου. Στο Ναύσταθμο εξελίσσεται ένας καθημερινός αγώνας δρόμου για να παραμένουν αξιόπλοα και με τα όπλα τους απόλυτα επιχειρησιακά τα γερασμένα πλοία του Στόλου.

Ανάλογη προσπάθεια γίνεται και στο Στρατό Ξηράς ώστε σε όλες τις ”ευαίσθητες” περιοχές-Έβρο και νησιά δηλαδή-τα οπλικά συστήματα να βρίσκονται σε απόλυτη διαθεσιμότητα. Ταυτόχρονα η ”μάχη” δίνεται  όχι μόνο στο επίπεδο οπλισμού κρούσης αλλά και υποστήριξης όπως για παράδειγμα τα μεταφορικά ελικόπτερα. Το παράδειγμα των NH90 είναι ενδεικτικό πώς ένα υπερσύγχρονο ελικόπτερο έχει παραμεληθεί και έχει προσφέρει έως τώρα ελάχιστα παρά τις εξαιρετικές δυνατότητες που διαθέτει.

”Όταν βρίσκεσαι σε μόνιμο καθεστώς απειλής πρώτα φροντίζεις να λειτουργούν τα όπλα που διαθέτεις και στη συνέχεια κοιτάζεις να αγοράσεις νέα ειδικά όταν τα οικονομικά είναι περιορισμένα” είναι τα λόγια που ακούγονται όλο και πιο συχνά στα Γενικά Επιτελεία.

Ακόμα και ο πανίσχυρος στρατός των ΗΠΑ παρά το γεγονός ότι έχει στη διάθεση του τεράστιες πιστώσεις για να αντικαθιστά τα οπλικά συστήματα τα οποία χρησιμοποιεί έχει ως προτεραιότητα την συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό τους και τα παροπλίζει μόνο όταν αυτά κρίνονται  ξεπερασμένα και αναποτελεσματικά.

Αντίθετα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις συχνά η συντήρηση των οπλικών συστημάτων παραμελείται και περνά σε δεύτερη μοίρα για μια σειρά λόγων. Ειδικά την τελευταία δεκαετία κρίσιμα για την Εθνική Άμυνα όπλα τα οποία αγοράστηκαν πανάκριβα είτε δεν συντηρήθηκαν είτε δεν εκσυγχρονίστηκαν. Αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί η επιχειρησιακή τους ισχύς.

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα Γαλλικά μαχητικά Μirage. Αεροσκάφη που δίνουν στην Πολεμική Αεροπορία συγκριτικό πλεονέκτημα στο Αιγαίο. Μαχητικά τα οποία μεταφέρουν τα στρατηγικά όπλα Scalp και τους αντιπλοϊκούς πυραύλους Exocet. Άλλωστε τα Μirage ήταν τα μοναδικά αεροσκάφη που πετούσαν τη νύχτα των Ιμίων όταν οι καιρικές συνθήκες στο Αρχιπέλαγος ήταν εξαιρετικά αντίξοες. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις αξιωματικών από την ”φωλιά” των ”Δελταπτέρυγων”,αρκετά μαχητικά καθηλώθηκαν εξαιτίας έλλειψης ανταλλακτικών. Ανάλογο πρόβλημα προκύπτει και με την πιστοποίηση βλημάτων της Πολεμικής Αεροπορίας. Και τώρα στο Γενικό Επιτελείο αλλά και στο υπουργείο γίνεται αγώνας δρόμου μετά την ψήφιση στο κοινοβούλιο του σχετικού νόμου που αφορά την συντήρηση τους.

”Συμπεριφερόμασταν ως χώρα λες και είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε πότε θα προκύψει ένταση και πότε θα κληθούμε να υπερασπιστούμε Εθνικό χώρο από έναν γείτονα ο οποίος ποτέ δεν έκρυψε τις παράλογες αξιώσεις του ” σημειώνει με νόημα Έλληνας Επιτελής.

Δεν υπάρχει ανώτατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού ο οποίος να μην έχει επισημάνει εδώ και τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια την ανάγκη εκσυγχρονισμού του Στόλου. Οι τέσσερις ΜΕΚΟ έπρεπε ήδη να έχουν αναβαθμιστεί όπως ζητά επανειλημμένα το ΓΕΝ από την Πολιτεία. Η απόκτηση νέων φρεγατών έπρεπε ήδη να έχει δρομολογηθεί από την περασμένη δεκαετία και δεν ήταν η οικονομική κρίση τότε το πρόβλημα αλλά η αδιαφορία όπως επισημαίνουν Επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις απέκτησαν  τα υπερσύγχρονα Α/Α συστήματα μεγάλου βεληνεκούς  S-300 και Patriot. Ενισχύθηκαν και με τα ΤΟR-M1 και ΌSA με αποτέλεσμα η Ελλάδα να διαθέτει μια από τις πλέον ισχυρές αντιαεροπορικές ”ομπρέλες” παγκοσμίως. Όμως και αυτά τα οπλικά συστήματα αφέθηκαν στην μοίρα τους με αποτέλεσμα να χρειάζονται άμεσα υποστήριξη, συντήρηση και αναβάθμιση.

Έτσι από το ”θα το ρισκάρουμε” περάσαμε απότομα  στη δραματική διαπίστωση ότι ”πρέπει να τρέξουμε με υπερηχητικές ταχύτητες” για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Τουλάχιστον η πολιτική ηγεσία φαίνεται ότι έχει πάρει το μήνυμα και έχει βάλει το πόδι στο γκάζι.


σχετικα αρθρα